หน้าส่วนตัว
ลืมความหลังฝังโลกอันโศกตรม
เจียมตนเถิดคนโง่หยุดโอหัง
อย่าขึงขังแข่งขันประชันเขา
เก็บความช้ำโบยบินคืนถิ่นเรา
อยู่อย่างเก่าพักกายกลางสายลม
มีหมูหมากาไก่กล่อมไพรเถื่อน
พบผองเพื่อนครึกครื้นคลายขื่นขม
ลืมความหลังฝังโลกอันโศกตรม
เพียงชื่นชมน้ำค้างพราวพร่างไพร
สังคมเมืองเปี่ยมล้นด้วยคนเก่ง
ที่หมายเฉ่งคนล้มเจ็บจมไหม้
เราควรเป็นฝ่ายลาถอยปราชัย
หลีกทางให้เขาเดินเพลิดเพลินพอ
หากฝืนสู้สุดท้ายคงตายเปล่า
ควรย่างเท้าปลีกไปด้วยใจฝ่อ
ทนกล้ำกลืนแล้วอย่าน้ำตาคลอ
ดาวยังทอแสงส่องลงท้องนา!ฯ
อริญชย์
๕/๒/๒๕๕๖
บุญเพิ่ม 5 ก.พ. 2556 12:09 น. - ID 146583 
2632
2
0
5 กุมภาพันธ์ 2556 13:50 น. - comment id 1254729
ปฏิกิริยาที่ดียังมีอยู่ แถมยังดูเปรื่องปราชญ์ไม่ขาดหาย ประหลาดใจเหตุไฉนจึงวุ่นวาย เรื่องเลวร้ายถึงไม่สิ้นแผ่นดินไทย
5 กุมภาพันธ์ 2556 18:53 น. - comment id 1254759
นั่งรถไฟฟรีกลับบ้านเราดีกว่าเนอะ
7 กุมภาพันธ์ 2556 07:27 น. - comment id 1254810
ขอบคุณพี่บุญพร้อม ที่แวะเข้ามาแต่งเติมเสริมรับบทกลอนได้อย่างไพเราะ ๆ ขอบคุณกุ้งหนามแดงที่แวะมาทักทาย อ้าว ไม่ต้องไม่จ่อคิวจองตั๋วรถไฟแล้วเหรอเนี๊ยะ อิอิ เมื่อไหร่จะมีนั่งเครื่องบินกลับบ้านฟรีมั้งเน๊าะ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด