ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน
ค่ำลงแล้วนกป่าร่อนราปีก
บินหลบหลีกคืนหลังสู่รังเก่า
งดเสียงดังเจื้อยแจ้วผ่อนแผ่วเบา
คอยคลอเคล้าลูกนกจิกวกวน
ค่ำลงแล้วมืดพลันน่าหวั่นไหว
กลางพงไพรลึกลับพาสับสน
ริมเชิงเขาที่อยู่น้อยผู้คน
มีถนนทอดวางเลียบทางภู
ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน
ชะนีขานเสียงร้องโหยก้องกู่
หนึ่งนางไม้เคืองจัดผองศัตรู
เตรียมหลอนผู้หมายมาโค่นตะเคียน!ฯ
อริญชย์
๓/๒/๒๕๕๖