ต้นน้ำลำธาร
อินทรวงศ์ฉันท์ ๑๒
พฤกษ์ไพรวิไลพราว.วะวะวาวตระการนที
แว่วจังหวะเสรี.สกุณาระเริงอรุณ
ยามเมื่อฤดูฝน.ดุจมนต์พนาละมุน
หยาดหยดระรินจุน.ดรุชื่นสถานอุดม
เขียวงามอร่ามตาชนมามโนนิยม
สิงขรระรื่นรมย์.บมิมีอะไรจะปาน
สุขดวงฤทัยนัก.ก็สลักกวีพนานต์
เพียงนิดลิขิตกานท์.ฉลุคำระบำระบาย
โตรกธารกระซ่านเซ็น.พนเป็นประดุจประกาย
ต้นน้ำพิสุทธิ์สาย..ภระมวลประชานิรันดร์ ฯ
อริญชย์
๒/๗/๒๕๕๕