จรดเท้าอันเปล่าเปลือย จุ่มสายน้ำไหลเอื่อยกลางป่าเขา เดินทางรอนแรมห่างภูมิลำเนา สู่ทะเลหมอกพร้อมเผ่าแสวงหา ปักษาเสียงแจ้วแว้วสำนึก ป้าไม้ทึบมีไว้ให้รักษา สงวนให้รู้ซึ้งถึงคุณค่า สัตว์นานาล้วนอาศัยได้สืบพันธ์ เสียงลมพัดผ่านแก้วหู รุ่งเช้าตรู่ค่อยเดินต่อขออาศัย ตะวันคล้อยลาลับขอบฟ้าไกล ได้หลับไหลใต้ร่มไม้นานาพันธ์
น.นิรัติศัย 25 มิ.ย. 2548 18:43 น. - ID 77765 
1035
3
0
25 มิถุนายน 2548 19:31 น. - comment id 484312
ดอกเอื้องป่าระย้าย้อยชดช้อยนัก ดังกวักมือเรียกคนรักจักมาหา หากผ่านไปวันหนึ่งจักผ่านมา ชมเอื้องป่าชะอ้อนเอื้อนเหมือนเตือนใจ ที่เดินทางตรากตรำมาลำบาก หนามกระชากเจ็บซ้ำกรรมไฉน ก็ยังมาได้ยลมนต์แห่งไพร ความงามมักเติมใจให้ต่อแรง..
25 มิถุนายน 2548 19:58 น. - comment id 484315
ได้เดินทางรอนแรม.. ณ ..ป่าใหญ่ อบอุ่นใจสดใสสิ่งมีค่า เที่ยวชื่นชมดอกไม้น้ำตกงามตา และสัตว์ป่าเรียกว่าตัวอะไร มองจ้องมองแปลกตื่นตาพบเห็น ทั้งเช้าเย็นเบิกบานกลางป่าใหญ่ นั่นก็สวยนี่ก็งามตามพงไพร ต้องร่วมใจอนุรักษ์พิทักษ์ชน ได้สุนทรีย์ ชอบป่า ครับผม ได้บรรยากาศดีครับ
26 มิถุนายน 2548 08:57 น. - comment id 484396
ปกติวันหยุดถ้าไม่ได้ทำอะไรก็จะซิ่งมอไซด์ขึ้นดอย..ได้บรรยากาศป่าเขาไปอีกแบบหนึ่ง ***แวะมาทักทายครับผม
27 มิถุนายน 2548 19:19 น. - comment id 485167
ป่าดงพงษ์นภาอาสาศัย ก้องกังวานไพรในหน้าฝน ชุ่มฉ่ำจิตใจแห่งตัวตน ยิงสายชลหล่นลงมาน่าหลงไหล... เนอะ ขึ้นดอยบ่อยป่าวนายแล้วบินเดี่ยวหรือป่าวหละ แงะๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
