26 พฤษภาคม 2550 ๏ เวียงใดคนบ่น้อย......................ยังหิว กินเขียดกบกุ้งซิว...................อิ่มไส้ กรำงานหากซวนหวิว........แซมหวั่น วนขื่นเวียนยากไร้...........ห่อนพ้นการขอ ๚ ๏ เวียงใดคนหมื่นท้อ...................เวียนถอย นบส่งเงารูปรอย...................เหล่าเบื้อ คงงานแต่ทรวงหงอย.......งง-บ่น- บูด เฮย อวลเอ่ยมารแต่งเชื้อ.......เพื่อย้อมใจหาญ ๚ ๏ เวียงใดคนโกฏิล้าน.................ซึมเขลา ชมชื่นสิ่งดูเบา.....................แส่อ้าง อำเขือโอ่กรรมเฉา...........อวดหมู่ ตนแล วนแอบเวิงเถื่อนง้าง.....ขู่เงื้อฟันไถง ๚ ๏ เวียงใดคนหมื่นเม้ม................เมาฉล แอบหยิบของเหล่าชน..........ชื่อข้า วางทีบ่มีผล....................อันซ่อน เลยแล แท้แต่งอุบายค้า.........ซุ่มซ้อนพงศ์แสวง ๚ ๏ เวียงใดคนชื่นแร้ง................เริงฉลอง บ หน่ายมวลคูตกอง-.......ก่ายถ้วน เสพแสนสิ่งพาหมอง......เมินหม่น ชนเอ่ยชมว่าล้วน.........วิเศษแม้นเนืองสวรรค์ ๚ ๏ เวียงนั้นฉันว่าแม้น..............นครผี ตกหล่มกลกาลี...............ยิ่งแล้ว ทวยแสนห่อนมีศรี.....เริงแต่ บาปนอ รอเบิ่งมารบ่แคล้ว...แสยะยิ้มยลหยัน ๚ ๏ เวียงอันไททั่วฟ้า........................เพรียกสยาม คนอิ่มหรือหิวยาม..................เยี่ยงนี้ หมู่มากห่อนทวนถาม........ไผอิ่ม เอมฤา ฤาอยู่กันแค่ลี้.................หลบเฟ้นฟอนเฝือ ๚ะ๛
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 26 พ.ค. 2550 17:24 น. - ID 102880 
1223
13
0
26 พฤษภาคม 2550 17:28 น. - comment id 701887
ขอบคุณภาพจากนิตยสารสารคดีครับ
26 พฤษภาคม 2550 17:52 น. - comment id 701896
สวัสดีค่ะ อัลมิตราเพิ่งกลับมาจากวัดธรรมมงคล สุขุมวิท 101 .. ที่นั่นหน้าประตูใหญ่บานหนึ่งแขวนป้ายไว้ว่า "นครธรรม" .. เป็นประตูของพระมหาเจดีย์ค่ะ สูงตั้ง 14 ชั้น อัลมิตราได้ขึ้นไปกราบพระเกศาและพระอุรังคธาตุด้วย แว๊ปแรกที่เห็นป้ายชื่อ .. นครธรรม .. ทำให้อัลมิตรานึกถึงนครธมที่อยากไป สภาพภายในวัดเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก มีพระพุทธรูปหยกเขียวบริสุทธิ์องค์ใหญ่มากค่ะ บรรยากาศเป็นคนละเรื่องกับปากถนนใหญ่ที่เขากำลังก่อสร้างทางรถไฟฟ้า นครหลวงของประเทศไทย มีอะไรให้แปลกตาอยู่เยอะ ค่ะ
26 พฤษภาคม 2550 17:58 น. - comment id 701897
สวัสดีครับคุณก่อพงษ์ ความหมายกินใจมากครับ
26 พฤษภาคม 2550 18:01 น. - comment id 701899
ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ คุณอัลมิตรา ที่มีโอกาสได้พบสถานที่อันประเสริฐแห่งนั้น ณ.ที่ นครธรรมนั้น นอกจากมีพระบรมสารีริกธาตุประดิษฐานอยู่แล้ว ยังมีสถาบันพลังจิตตานุภาพ ที่พระอาจารย์หลวงพ่อท่านได้ตั้งขึ้นมาเพื่ออบรมสมาธิด้วยนะครับ
26 พฤษภาคม 2550 22:23 น. - comment id 701956
ไม่รู้ครับ แต่รู้สึกคุ้นนๆ ๆ
27 พฤษภาคม 2550 06:20 น. - comment id 702005
อรุณสวัสดิ์ครับคุณอัลมิตรา คุณกวีเงียบและคุณอัสสุ เมื่อคืนฝนฉ่ำฟ้า อากาศในรุ่งเช้าจึงชุ่มเย็น โปร่งสบาย บรรยากาศแบบนี้น่านังเขียนโคลงฉันท์กาพย์กลอนนะครับ ประเทศของเรามีด้านสองด้านที่ค่อนข้างตัดกันเหมือนขาวกับดำ ด้านหนึ่งเจิดจ้า ด้านหนึ่งหม่นเทา ด้านหนึ่งมีอัครมหิทธิพลเศรษฐีที่เที่ยวจะซื้อโน่นซื้อนี่เขาไปทั่วจักรวาลเพื่ออวดความมั่งคั่งจากกองเงินที่คนไม่น้อยในแว่นแคว้นเหยียดเย้ยว่ามาจากกฎกลอันตนออกแบบช่องทางเพื่อประโยชน์โภชน์ผลอันทับซ้อนเกื้อโคตรวงศ์ดุจเดียวกับเศรษฐีในอดีตเดิมของโลกเผด็จการคอมมิวนิสต์โซเวียตที่ก็สั่งสมเงินซื้อโน่นซื้อนี่แบบเดียวกัน กับอีกด้านหนึ่งคนโซไร้อันจะกิน ต้องเทียวขายทุกสิ่งทุกอย่างที่ตนได้มาจากแดนเกิด ตบตีกันเพื่อแย่งชิงการขายหมายจะครองชีวิตพ้นความอดอิ่ม เห็นแล้วชวนสลดสังเวชยิ่งนัก ผมเก็บเอาภาพเหล่านี้มาเขียนนะครับ พอมาอยู่ในรูปโคลงกาพย์ฉันกลอน คงลดอุณภูมิอันเดือดแค้นลงมาเป็นความงดงามทางภาษา กล่อมเกลาจิตใจไม่ให้ทุนรนเกินไปได้บ้าง สำหรับผมเอง ขอบคุณทุกท่านนะครับที่เข้ามาพูดคุยกัน ทั้งคุณอัลมิตรา คุณกวีเงียบและคุณอัสสุ กับทั้งผองมิตรท่านอื่น ๆ
27 พฤษภาคม 2550 07:38 น. - comment id 702026
ประทับใจในสิ่งที่คุณก่อพงษ์พูดไว้ค่ะ เรื่องบางเรื่อง พอมาอยู่ในรูปโคลงกาพย์ฉันท์กลอนแล้ว ช่วยลดอุณหภูมิอันเดือดแค้นลงมาเป็นความงดงามทางภาษา.... นางรู้สึกเห็นภาพ และ ความหมายของคำว่ากวีมากขึ้นค่ะ
27 พฤษภาคม 2550 14:04 น. - comment id 702136
อ่านแล้วจินตนาการภาพตามไปด้วยได้เลยค่ะ..งดงามมากๆค่ะ..
27 พฤษภาคม 2550 14:20 น. - comment id 702148
ที่แน่ๆไม่ใช่ นครนิวยอร์ค...แหะ...แซวเล่น
27 พฤษภาคม 2550 19:31 น. - comment id 702266
ทักทายยามเย็นครับคุณเพรง.พเยีย คุณWhite roses และคุณโคลอน ขอบคุณที่เข้ามาพูดคุยด้วยนะครับ แรกเริ่มผมกะจะเขียนนครคนโซ มาคิดอีกทีกลัวเป็นการปรักปรำเกินไป เลยเขียนแบบถาม คงเป็นนครไหนก็ได้มั้งครับ ที่เป็นดั่งนั้น นิวยอร์ค.. อืม..... ที่ไหนที่คนนับถือในสิทธิและรักหน้าที่ตน ด้วยความรู้ที่เท่าเทียมหรือทันกัน เคารพในความเป็นคนของคนอื่นดุจตน ที่นั่นน่าจะไม่ใช่นครที่ผมถามอยู่นี้นะครับ ฮาซะหน่อย ทานมื้อเย็นกันหรือยังครับ วันนี้แฟนผมทำผัดขี้เมา อร่อยดีครับ แต่ผมก็ต้องปิดท้ายด้วยต้มบะหมี่สำเร็จรูปอยู่ดี กินตั้งแต่ตอนเป็นนักศึกษา ทุกวันนี้ก็ยังแอบกิน ฮา
27 พฤษภาคม 2550 23:29 น. - comment id 702298
..... สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์ นครไหนคะ นครปฐม นครพนม หรือว่า นครราชสีมา เอ หรือว่า นครศรีธรรมราชคะ ... ว้าๆๆ นครไหนดีน๊า ฮี่ ฮี่ แวะมาอ่าน ผ่านมาป่วนค่ะ... ... คุณก่อพงษ์สบายดีนะคะ ฉางน้อยสบายดีค่ะ ขอบคุณที่ถามข่าว 5555555 ถามหรือไม่ ไม่รู้ล่ะ ตอบไว้ก่อน อิอิ
28 พฤษภาคม 2550 07:22 น. - comment id 702314
สวัสดีครับ พี่ก่อพงษ์เนื้อหาและเสียงโคลงพี่เพราะมากเลยครับ อยากเขียนได้แบบนี้มากเลยครับ ไม่ทราบว่า โคลงชุดหลัง ๆ นี้ พี่รวมในกล่อมขอบแคว้นหรือเปล่าครับ ( เผอิญเพื่อนแจ้งมาแล้วว่า พี่ส่งหนังสือให้เรียบร้อยแล้ว แต่รอหนังสือบางเล่มที่ผมฝากเพื่อนซื้อ รอส่งทีเดียวพร้อมกัน เกรงใจเขา ) นครไหนในโลกก็มีเหมือนกันหมด นั่นคือความเท่าเทียม ๆ กระมังครับ ระลึกถึงเสมอครับ
28 พฤษภาคม 2550 09:54 น. - comment id 702374
ข้าน้อยแปลมิออกแล้ว นะท่าน ด้วยจิตมันตีบตัน แต่ตื้น ทั้งกลอนกาพย์โคลงฉันท์ ยากสุด กวีแต่ละบทที่ดั้น บ่ได้เข้าใจ
28 พฤษภาคม 2550 19:19 น. - comment id 702695
ทักทายคุณฉางน้อย ผมไปอ่านเรื่องเด็กชายใหญ่แล้วขำมาก มุกแบบนี้น่าเขียนไปลงขายหัวเราะนะ ผมสบายดีครับที่นครสกล ใกล้ ๆนครพนม นครปฐม นครสวรรค์ นครศรีธรรมราช นครราชสีมา ที่ว่ามาผิดทุกข้อมั้งครับ-ฮา
28 พฤษภาคม 2550 20:01 น. - comment id 702715
สวัสดีครับคุณร้อยแปดพันเก้า ดีใจที่ได้พูดคุยกันอีกครั้ง ผมยอมรับว่าชอบเสียงโคลง และรู้สึกคุ้นเคยมาก ความจริงผมเริ่มการเขียนด้วยกลอน เคยแข่งขันกลอนสดในวันสุนทรภู่แล้วชนะเลิศ จนเกิดความฝังใจในทางดีให้อยากเป็นกวี ส่วนโคลงผมมาเรียนรู้ทีหลังจากงานของคุณคมทวน คันธนู บ้าง โคลงโลกนิติบ้าง ล่าสุดมิตรที่ผมนับถือ คือคุณอัลมิตราให้ตำราโคลงแก่ผม ได้ลองหัดตามนั้นก็เกิดชอบ ติดอกติดใจในเสียงแห่งฉันทลักษณ์นี้ สิ่งที่ผมลองแล้วเห็นว่าเพราะคือลองเอาคำสุดท้ายของวรรคส่งมาสัมผัสกับคำโทคำแรกตามผังบังคับ โดยปกติผมให้สัมผัสกับคำสามัญคำที่สองของวรรคแรกบทถัดกัน ผมชอบนะครับต่อสิ่งที่พบนี้ จะลองเขียนต่อไปนะครับว่าการทดลองเช่นว่านี้มีผลที่อยู่ตัวได้แค่ไหน โคลงชุดหลัง ๆ เท่าที่เอาใส่ไว้ในกล่อมขอบแคว้นก็มีเพียง คำแรก คำหวาน เมื่องเฟื่องฟุ้ง ถิ่นท้อขุกขยาย บังม่านทีวีจรอมสมัย กับ ภัยใดภัยใหม่ ผมคิดว่าถ้าเป็นไปได้น่าจะทำฉบับโคลงขึ้นมาซักเล่ม ไม่รู้จะมีบุญวาสนาได้ทำหรือเปล่าก็ไม่รู้นะครับ แต่อยากจะทำจังล่ะครับ อืม... ความเท่าเทียมๆ ผมขอยืมคำนี้ไปใช้บ้างนะครับ ฮา ขอบคุณมากครับ ผมยังรำลึกถึงมิตรที่ชื่อร้อยแปดพันเก้าเสมอเช่นกันครับ
28 พฤษภาคม 2550 20:09 น. - comment id 702716
ข้าน้อยแปลมิออกแล้ว นะท่าน ด้วยจิตมันตีบตัน แต่ตื้น ทั้งกลอนกาพย์โคลงฉันท์ ยากสุด กวีแต่ละบทที่ดั้น บ่ได้เข้าใจ (หอมดอกลำดวน ) โคลงใดอันข่อยนี้........เดาเขียน เอาแบบมาแต่งเลียน...ดอกอ้าย ลางทีข่อยคลืนเหียน...เมาหมู่ คำฮา มาต่อโคลงอย่าฮ้าย.....เคียดข้อยคนเขลา เน้อ
1 มิถุนายน 2550 22:29 น. - comment id 704343
วิทยายุทธแก่กล้า เข้ม หนัก ใหญ่กล้าหน้าบาน ว่าซั่น
3 มิถุนายน 2550 21:24 น. - comment id 704979
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
