ยุคหน้าสมัยหน้า

กฤตศิลป์ ชินบุตร

ยุคหน้าสมัยหน้า		
ประเทศว่ามงคลสมัย 
อำมาตย์เคยเกรียงไกร		
จำนนใต้มหาชน
หนึ่งสิทธิ์เสมอเหมือน	
ทั้งดาวเดือนประจักษ์ผล
ไร้เล่ห์อภิชน			
เสมือนคนธรรมดา
เท่าเทียมโดยแท้จริง	
สิ้นแอบอิงในศรัทธา
ชาวดินถึงถิ่นฟ้า			
เสมอหน้าในเสรี
เท่าเทียมโดยเทียมเท่า	
ขุนนางเล่าเท่าตาสี
คือหนึ่งความชั่วดี			
บาทวิถีปุถุชน
ทำดีคือได้ดี		
ชั่วทำมีอาญาผล
เลวใช่ใครบางคน			
จะหลุดพ้นผลกรรม 
ใช่ชั่วแล้วได้ดี		
ใช่กาลีว่างามขำ
ใช่ขาวเป็นสีดำ			
แต่คือธรรมอันเท่าเทียม 
อำนาจประชาชน	
โดยมวลคนอันเต็มเปี่ยม
ดังยิ่งกว่าปืนเสียง		
คือสำเนียงอุดมการณ์
ชาวนากรรมาชน	
ผู้ทุกข์ทนมาช้านาน
ขึ้นยืนโดยอาจหาญ		
เพื่อชูพานแห่งเสรี
ท้องฟ้าคลายเศร้าหม่น	
แปลงอำพลรัศมี
เบิกฟ้ารุ่งสุรีย์			
ประชาชีสิทธิ์สมบูรณ์
เหมือนฝันประเทศนี้	
มวลกาลีพินาศสูญ
ประชาอันเทิดทูน			
โดยสมบูรณ์อันควรมี
เหมือนฝันศยามเขต	
สิ้นสังเวชและกาลี
ไพร่พลธรณี			
เหนือไพรีอันสามานย์
เหมือนฝันในฝังฝัน
เหมือนชีวันอันแสนหวาน
เหมือนไม้จะผลิบาน		
บรรจบกาลเป็นหนึ่งเดียว
บางความจากสังเวชประเทศศยามหมายเลข ๒