หน้าส่วนตัว
พ่อยินดีเหน็ดเหนื่อยเพื่อลูกรัก
แม้งานหนักเท่าไรไม่บ่นหนี
ตั้งใจสู้เสมอทุกนาที
ปรารถนาที่ดีมีทุกวัน
แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าขนาดไหน
ยังมุ่งไปข้างหน้าท้าสู้ฝัน
เพียงหวังไว้ให้เจ้าเฝ้าผูกพัน
ได้มีวันดิบดีมีหน้าตา
คอยส่งเสียเจ้าเรียนเพียรเขียนอ่าน
ปฏิบัติการงานเร่งศึกษา
ยอมอดออมให้เจ้ามีวิชา
เพื่อภายหน้าเติบใหญ่ได้ดิบดี
อย่าคบเพื่อนเพียงเพื่อคอยเที่ยวเตร่
ช่วยเกเรเฮฮาพาบัดสี
จงมุ่งสร้างสะสมบ่มวิธี
สร้างศักดิ์ศรีติดตัวอย่ามัวเพลิน
อบายมุขทั้งหลายจงละเว้น
ที่หลีกเร้นเย็นค่ำควรห่างเหิน
อย่ามัวหลงระเริงบันเทิงเกิน
ความเจริญล้วนมาจากการเรียน
เจ้าจงเร่งร่ำเรียนนะลูกรัก
หากเหนื่อยนักพักผ่อนก่อนปวดเศียร
เพราะห่วงใยในเจ้ายังวนเวียน
พ่อจึงเพียรทำงานสร้างความดี
ด้วยพ่อหวังสักวันฝันของเจ้า
คอยไต่เต้าเติบใหญ่ได้ศักดิ์ศรี
สร้างหน้าที่การงานบารมี
เป็นคนดีที่สังคมชื่นชมกัน
พ่อยังสู้เสมอเพื่อลูกรัก
ความตระหนักตื่นตัวทั่วความฝัน
หลับตานึกถึงเจ้าอยู่ทุกวัน
ต้องคอยกั้นน้ำตาความห่วงใย
๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
รงค 8 พ.ย. 2554 11:29 น. - ID 142479 
2131
2
0
8 พฤศจิกายน 2554 11:50 น. - comment id 1214300
8 พฤศจิกายน 2554 16:29 น. - comment id 1214351
9 พฤศจิกายน 2554 07:37 น. - comment id 1214421
บนผืนดินถิ่นนี้..ที่พ่อสร้าง เคยรกร้างว่างเปล่า อับเฉายิ่ง ดินเหือดแห้ง แดงดานถูกผ่านทิ้ง ไร้ทุกสิ่ง นิ่งเนามายาวนาน จอบพ่อขุด แรงพ่อฉุดขุดพลิกฟื้น สองขายืน ฝืนใจใฝ่ขยัน แววตาลูกฉุกขึ้น ต้องฝืนมัน กลัวเจ้านั้นหิวลั่นร้อง ต้องจำทน พ่อแบ่งที่มีอยู่ดูหลากหลาย เป็นผืนนาผสมไร่ได้ผลิตผล ขุดบ่อปลาปลูกสวนครัว ไม่กลัวจน รวมอยู่บน ผืนดินถิ่นของเรา พ่อสร้างฝายไม้ไผ่ ในคลองข้าง เพื่อหยุดยั้งน้ำหลากกักเก็บเข้า มีน้ำใช้ในหน้าแล้ง แบ่งบรรเทา ไร่นาเรา..จึงอุดมอย่างกลมกลืน ปลูกไม้ใหญ่ไว้เป็นร่มกันลมพัด และเลี้ยงสัตว์ หมูเป็ดไก่ให้ครึกครื้น ปุ๋ยคอกดี มีพืชพันธุ์ อันยั่งยืน ได้พลิกฟื้นผืนดินนี้ มีค่าพอ มรดก..ผืนดินนี้ ที่พ่อให้ จงใส่ใจใฝ่ขยัน สืบสานต่อ ให้ลูกรู้อยู่พอเพียง..ก็เพียงพอ มรดกพ่อ..ก่อเห็นค่า ถ้าลูกทำ ! เก่าๆ เข้ามาแจม..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
