ย้อนความหลังจำอดีตมาขีดเขียน ยังวนเวียนเพียรหามองไม่เห็น อยากฝากถ้อยร้อยคำทั้งเช้าเย็น ยากแสนเข่นเช่นลมซมหาดาว หากลมเห็นดาวนั้นอยู่ฟ้าไหน ช่วยบอกให้รู้ด้วยในคืนหนาว ยังมีใครคนหนึ่งตรึงติดราว น้ำตาพราวพรั่งพรูจากดวงตา ต้องหวนจิตย้อนหลังครั้งสดใส ดาวไสวให้เห็นเด่นหนักหนา แต่บัดนี้ลมเอ๋ยไร้ดารา ความเมตตาของดาวช่างน้อยลง วานสายลมแสงจันทร์วันพบดาว บอกเรื่องราวเล่านี้ที่พิษสง ของอดีตครั้งหลังในดอยดง เจ็บเจียนจบจมลงสู่ก้นบึง ลมเจ้าเอ๋ยขอวานฝากข่าวหน่อย ช่วยพัดลอยข้ามฟ้าความคิดถึง บอกกับดาวดวงนั้นที่ฉุดดึง ใจดวงหนึ่งล่องรอยคอยแลมอง กาลเวลาแม้ผ่านสักเท่าไร ด้วยหัวใจแน่วแน่ต้องกลัดหนอง ฝังดวงจิตจมดิ่งถูกจำจอง ขอลมล่องพัดพาข้าฟื้นคืน อดีตกาลบางครั้งแสนสวยงาม แต่เมื่อยามทุกข์ตรมสุดจะฝืน เจ็บแสนเจ็บเหน็บหนาวต้องกล่ำกลืน อยากฝันตื่นพบพานดาวหัวใจ หนาวจนเจ็บเก็บอดีตมาขีดเขียน เป็นบทเรียนความจำครั้งสดใส ปล่อยอารมณ์ลอยล่องท่องเที่ยวไป ตราบหัวใจมั่นคงและนิรันดร์
รงค 15 ธ.ค. 2555 13:22 น. - ID 146316 
1727
2
0
16 ธันวาคม 2555 21:07 น. - comment id 1252580
ลมลอยล่องต้องผิวเบาพลิ้วผ่าน ภาพวันวานกาลอดีตเข้ากีดขวาง หนาวยะเยียบเฉียบเย็นไม่เว้นวาง คือความต่างหว่างเราที่เฝ้ามอง หนึ่งดวงใจใฝ่ฝันรำพันหา ข้ามขอบฟ้าราตรีพลีสนอง เว้าวอนดาวก้าวสู่ประตูทอง สร้างทำนองล่องลอยเคลิ้มคล้อยตาม อีกหนึ่งใจไห้หวนคร่ำครวญโศก คราลมโบกโยกย้ายมิหมายห้าม ปล่อยอดีตขีดคั่นปิดฝันงาม ไม่เอ่ยถามความนัย..ยามไร้เธอ มิได้มีที่มาที่ไปนะคะ อ่านบทกลอนของคุณแล้ว ได้ประเด็นเขียน ขอบคุณบทกลอนดี ๆ ค่ะ
17 ธันวาคม 2555 16:18 น. - comment id 1252586
คุณปรางทิพย์ ความทรงจำบางครั้งดั่งปรอยฝน หลั่งรดบนความฝันให้สดใส อดีตกาลผ่านไปใช่มอดไฟ กำลังใจเท่านั้นที่เหลียวแล พอลมล่องต้องผิวมองทิวฟ้า เห็นดาราเฉิดฉายเปรียบดวงแข พานคิดถึงหนึ่งคราวที่เชือนแช ช่างแสนแย่จำทนหม่นหมองใจ ยามตะวันชิงพลบลมพัดผ่าน ยังคอยกาลเวลาพาสดใส รอดาราอวดแสงอยุ่ร่ำไป ตราบที่ใจไขว่คว้าตลอดกาล ขอบคุณเช่นกันครับ ขอให้สุขอย่าได้สร่าง
19 ธันวาคม 2555 16:04 น. - comment id 1252617
ลอยล่องไปไกล กู่ไม่กลับแล้วค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
