เสือกำสรวล
สุดระกำลำเค็ญเกิดเป็นเสือ
เพื่อนต่างเบื่อหนีหน้าบ่มาใกล้
อยากรู้พวกเขาเห็นเราเป็นใคร
เหตุไฉนสัตว์ทั้งหลายถึงได้กลัว
ก็แค่ยามอึดอัดไล่กัดหมู
ส่งเสียงขู่ก้องไพรดังไปทั่ว
กัดกระทิงเก้งควายไปหลายตัว
ตะบบวัวกินบ้างในบางที
ธรรมชาติของเสือล่าเมื่อหิว
กระโดดฉิววาดหวังกระทั่งหมี
กินงูเหลือม ตามล่าลิง ชะนี
เลาะพงพีไปทั่วไม่กลัวตาย
หวังเป็นมิตรอย่างยิ่งกับจิ้งจอก
มันกลับหลอกกินเนื้อดิบเลวฉิบหาย
หวังจะคบกับเม่นผู้เร้นกาย
เม่นกลับหมายสะบัดขนให้หม่นกัน
เกิดเป็นเสืออย่างเราแสนเศร้าหมอง
แค่เสียงร้องก้องป่าก็น่าหวั่น
เดินโดดเดี่ยวขมขื่นทุกคืนวัน
หิวเท่านั้นแหละจึงล่าสัตว์ป่ากิน!ฯ
อริญชย์
๒๔/๖/๒๕๕๕
25 มิถุนายน 2555 10:59 น. - comment id 1235945
แซมค่ะ

25 มิถุนายน 2555 02:31 น. - comment id 1237032
เปลวเพลิงชอบมากกก มอบดอกไม้หลายๆดอกให้คุณเสือเลยยยยยยย

25 มิถุนายน 2555 06:39 น. - comment id 1237041
เดี๋ยวนี้เสือตัวหลายล้าน ระวังหน่อยนะครับ

25 มิถุนายน 2555 09:38 น. - comment id 1237060
มีเสือหิวการเมืองไทย ที่ยังไม่ยอมกำสรวล.. ตัวอ้วนพีเชียวล่ะ..
