ผู้ชายตัวสูง... หน้าดุ ๆ มีหนวด ผมยาวเหมือนกับผู้หญิง รักศิลปะ เล่นดนตรี และชอบฮัมเพลงภาษาฝรั่ง สะพายกระเป๋าสีฟ้าใบใหญ่ ๆ สวมรองเท้าแตะไปทำงาน ที่เสื้อกับกางเกงมีสีต่าง ๆ เปรอะเปื้อนกลับมาบ้านทุกวัน มีไข่เจียวอร่อย ๆ มีรูปวาดสวย ๆ มีเรื่องเล่าและนิทานกล่อมก่อนนอนทุกคืน เป็นม้า... เป็นพระราชา... เป็นคนธรรมดา... เป็นตัวตลก... เป็นฮีโร่...ที่มีหนึ่งเดียว...ในใจ เป็นความทรงจำของเด็กตัวน้อย ๆ ที่กำลังขี่คอ ป๋า และนับดาวไปพร้อม ๆ กัน
vaproud 8 ก.ย. 2546 14:12 น. - ID 38731 
3860
4
0
8 กันยายน 2546 14:22 น. - comment id 166229
หน้าส่วนตัว
เขาคือฮีโร่ของเราตลอดกาล
ทำเรื่องน่ารำคาญให้น่ารักได้
ดึกดึกตื่นมาปลุกไปอาบน้ำไป
อาบเสร็จไซร้ ไปวิ่งสเก๊ตพระรูปกัน
ใครจะว่าเอาใจมากหากไม่สน
เขาหนีบพวกเราทุกคนสเก๊ตนั่น
ทั้งไอซืสเก๊ต ทั้งไม้สเก๊ตเสร็จโก๋พลัน
อีกบอลล์รูมเต้นรำนั้น พ่อสอนเอง
เขาคือฮีโร่ของเราแน่แน่ไซร้
ไม่มีใครในโลกนี้จะกระฉีบกระเฉง
เอ้านี่เหล้านี่เบียร์ไวน์วเวอร์มุธนะตัวเอง
ลูกโฉงเฉงอยู่กะพ่อ ไม่เป็นไร
สอนทุกอย่างให้รู้ทั้งดีชั่ว
เจ้าอย่ากลัวพ่อนี้สอนเมื่ออยู่ใกล้
มาวันนี้...เขาไปลับ...แสนอาลัย
ใครหนอใคร จะเก่งเท่า พ่อเราเอง
8 กันยายน 2546 22:25 น. - comment id 166340
ฮีโร่ของฉันนั้นคือพ่อ ที่ให้ความสุขทุกข์ไม่ก่อและไม่เพิ่ม ฮีโร่คนเก่งคนดีคนเดิม ที่ทำให้ฉันสุขเพิ่มเติมในทุกวัน ***แวะมาดูฮีโร่ก็น้องจ๊ะ***
9 กันยายน 2546 19:40 น. - comment id 166551
คืออะไรกันแน่
9 กันยายน 2546 20:54 น. - comment id 166557
+ คืออะไรกันแน่ คือ...ความเรียง ที่ชื่อว่าฮีโร่ ค่ะ มะนาวหวาน ล้วนแล้วคือความทรงจำสมัยเด็กๆ วาพราวตั้งใจแต่งให้คุณพ่อณ เวลานี้ค่ะ
9 กันยายน 2546 21:04 น. - comment id 166561
+ ไม่มีใครเก่งเท่าพ่อเราจริงๆ นะคะพี่ทิกิ
+ ผู้หญิงไร้เงาคะ ขอบคุณมากค่ะ ฮีโร่ใน
ดวงใจของทุกๆ คนวาพราวคิดว่าต้องเป็นคน
พิเศษอย่างเช่นคุณพ่อกับคุณแม่แน่ๆ นะคะ
^___________^ วาพราวมาส่งยิ้มหวานๆ
ให้นะคะทุกๆ คน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
