หลับตา... ปล่อยให้เสียงฝนพรั่งพรูในความรู้สึก กลบเสียงหยดน้ำตาที่หลั่งสาย รินความเปราะบางแห่งช่วงชีวิต ความอ่อนแอ... คืบคลาน ปรากฏร่างให้เห็น
vaproud 9 ก.ย. 2546 08:36 น. - ID 38756 
783
4
0
9 กันยายน 2546 13:53 น. - comment id 166495
vn,,,,,,อืมมมมมม์
9 กันยายน 2546 23:38 น. - comment id 166638
มาอ่านค่ะ ...ให้ความรู้สึกที่อ่อนไหวมากเลย
9 กันยายน 2546 23:56 น. - comment id 166646
เป็นช่วงอารมณ์ที่อ่อนไหว ต้องการให้มันจางหายไปในวันหน้า แต่ทำไมนะพอถึงคราหลับตา ความหวั่นไหวก็เข้ามาเสียทุกที ***แวะมาทักทายค่ะ***
10 กันยายน 2546 21:53 น. - comment id 166769
หน้าส่วนตัว
วาพราว...
มัยน๊า.. บทกวี..ของวาพราว...
..เหมือนเป็น...
ความรู้สึก...ของเรน...ทุกครั้ง...
..คิดถึง...นะคะ..
14 กันยายน 2546 09:19 น. - comment id 167688
+ ขอบคุณพี่ทิกิพี่สาวที่แสนน่ารักสำหรับวาพราว
เสมอ
+ พี่ดอกแก้วขอบคุณมากนะคะที่มาอ่าน
วาพราวรู้สึกดีจัง
+ ผู้หญิงไร้เงาคะ วาพราวขอฝากรอยยิ้มหวานๆ
ให้ทุกวันเลยค่ะ
+ เรนคนดี เรนทำให้ยิ้มได้และมีความสุขทุก
ครั้งเลยเวลาที่เรนมาหา...อยากบอกเรนว่า
บทกวีของเรนก็เหมือนเป็นความรู้สึกของ
วาพราวเลย...ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
