ฝากฝน ละอองพร่างพราวจากเบื้องบน ณ ฟากฟ้าราตรีหม่นในห้วงคำนึงคิด... ......................................................... ภาพเบื้องหน้า ยามเม็ดฝนพรมจากฟ้า หล่นเป็นสาย สัมผัสถึงสิ่งซ่อนลึกมากมาย ที่พรูพรายให้ความชุ่มฉ่ำ ภาพเบื้องหน้า มองผ่านกระจกหนา ฟ้ามืดดำ บทกวีเธอคงควรค่าจดจำ ส่องสว่างทางสีคล้ำให้ก้าวไป ก้าวเดินแม้หนทางคดเคี้ยว เปล่าเปลี่ยวเหนื่อยล้าเพียงไหน เธอยังคือศรัทธาแห่งดวงใจ เป็นดวงดาวของบางใครแห่งนี้ คงรำลึกถึง ในห้วงคิดคำนึงทุกราตรี ในกาลเวลาผันผ่านทุกนาที ในทุกสิ่งที่หยิบยื่นแก่กัน ภาพเบื้องหน้า คือ สายฝนพรมจากฟ้าและรอยฝัน พรูพรายในดวงใจผู้เงียบงัน แม้ห่างไกลมิอาจกั้นความรู้สึก...
21 กันยายน 2546 15:53 น. - comment id 169583
ฝนตกหนัก ฉันก้อรักเธอมากขึ้น มากขึ้น และยังคงคิดถึงเธอทุกค่ำคืน แต่เธอยังมองฉันเป็นคนอื่นเรื่อยมา

22 กันยายน 2546 13:52 น. - comment id 169745
คืนคำนึงคืนหนึ่งในคืนไหน คืนที่ใจคืนคำฝันคืนวันหา คืนคืนนี้ คืนมีดาวคืนหวนมา คืนคุณค่าคืนความรักคืนภักดี

22 กันยายน 2546 21:33 น. - comment id 169841
ไพเราะมากคะ..วาพราว...
..
เรน..คิดถึง...

22 กันยายน 2546 22:56 น. - comment id 169888
ฝากน้ำฝนแทนน้ำใจ ฝากสายใยแทนความผูกพัน ฝากรักให้เธอเท่านั้น ฝากห่วงหาให้กันตลอดไป ***กลอนน่ารักดีนะค่ะ***

23 กันยายน 2546 13:38 น. - comment id 170059
พร่างละอองล่องสายปรายเม็ดฝน พาใจคนห่างไกลให้คิดถึง ความผูกพันมั่นใจในรักซึ้ง จะติดตรึงตามหมายให้แด่เธอ มาเยี่ยมวาพราว..มาอ่านบทกวีสวยๆค่ะ

24 กันยายน 2546 13:31 น. - comment id 170274
+ คุณใยแมงมุม...ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย
กัน ^_________^ ขอมอบรอยยิ้มให้นะคะ
+ ครุ่นคำนึง คืนหนึ่ง คืนเหว่ว้า
คืนที่ฟ้า พรูพราย ระบายฝน
คืนที่เสียง หายใจแผ่ว ทุรายรน
รอบางใจ ในบางคน ด้วยภักดี
ขอบคุณพี่ทิกิมากค่ะ...
อบอุ่นทุกครั้งเวลาที่ได้เจอ
+ รู้ไหม...
สายฝนกำลังเต้นรำอย่างอิสระ
ภายนอกหน้าต่าง
ทุกหยาดหยด พร่างพรมลงบนผืนดิน
ซ่อนดวงดาวนับร้อยพัน
ซ่อนดวงตาผลึกความฝัน
ซ่อนเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม
ซ่อนความงดงามของทุกสิ่ง
หลงลืมไป ในความหวาดกลัวตรงหน้า
เพราะฉันกำลังเล่นซ่อนหา
ฉันลองหลับตา
เพื่อสัมผัสดวงใจของบางใครในบางคน
ที่พรูพราย
ซ่อนในละอองสายฝน
พรำ พรำ
...........................................................
ยามเมื่อสายฝนพรูพราย....คิดถึง
คิดถึงเรนค่ะ
+ ฝากละอองฝนมากำนัล
บรรเลงเป็นบทเพลง...กล่อมขวัญใกล้ ใกล้
เก็บไว้นะ...เพราะนั่นคือส่วนหนึ่งที่ตั้งใจ
อยากจะมอบให้ ด้วยรู้สึก...
ขอบคุณมากนะคะผู้หญิงไร้เงา
วันนี้วายังไม่ได้ยิ้มให้เลยค่ะ..
^_______________________^
ยิ้ ม ก ว้ า ง ก ว้ า ง ห ว า น ห ว า น
รู้สึกดีจังค่ะ
+ พี่ดอกแก้วคะ
ขอบคุณมากค่ะที่พี่ดอกแก้วมาเยี่ยม
ยิ้มไม่หุบแล้วค่ะ
บทกวีของพี่ไพเราะ ลึกซึ้งและมีคุณค่า
ดีใจที่ได้อ่าน...
โปรยปรายจาก เบื้องฟ้า มาเป็นฝน
พร่างพราว ละอองปน หล่นเป็นสาย
บทกวี ร้อยถ้อยคำ ช่างพรูพราย
ตรึงตรา ต่อความหมาย ให้รู้สึก

21 พฤศจิกายน 2546 19:46 น. - comment id 183647
เปิดดูแล้วน่ะค่ะนู๋นิ

21 พฤศจิกายน 2546 19:46 น. - comment id 183648
เปิดดูแล้วน่ะค่ะนู๋นิ
