เสียงเพลงบรรเลงจากเบื้องฟ้ามาแผ่วเบา เธอกอดความเศร้า กลั้นหยาดน้ำตาอาวรณ์ไม่ให้เอ่อไหล รินเถิด รินรู้สึกที่จริงแท้ภายใน น้ำตามิใช่เครื่องหมายของผู้อ่อนแอ พ่ายแพ้ หากแต่เวลานี้ ในหยดหยาดพราวพร่างเปรียบดั่งละอองดาวถักทอแสง คอยนำทางแห่งรักเพื่อเป็นนิรันดร์ เพียงแต่... เรี่ยวแรงของฉันอาจไม่มากพอที่จะก้าวผ่านคืนนี้ไป โปรดปล่อยวางทุกสิ่งเป็นไปตามเงื่อนไขของกาลเวลา แม้เสี้ยววินาทีข้างหน้า ต่างปวดร้าว จากลา พบเพียงความเงียบงันยืนอยู่ระหว่างกาย บาดลึก แหลกสลาย ฉันจะมีคุณเป็นความทรงจำสุดท้าย...
vaproud 16 ต.ค. 2546 15:27 น. - ID 40248 
1122
1
0
17 ตุลาคม 2546 21:05 น. - comment id 174791
หน้าส่วนตัว
...วาพราว... เรนมาช้า ปล่าวคะ..
แบบว่า... เรนมัวยุ่งรัยม่ายรู้...
..วันๆผมฟู..มัวดู ..บางอย่าง..
..เรน..ขอมี้ มาเล่น..บ้าง...
มี้ว่าเรนว่าง.. จริงหรอ....
วาเขียน .เหมือนเป็น..ความรู้สึกของเรน..
..แปลกใจ ..มากมาย....
...วา..อย่าว่า เรนร่า...
..ก้ออยากมา...ก่อกวน..หัวใจ..
วันต่อไป ... อาจไม่มี..เรนรั้น..คนนี้น๊า...
...เรน..แวะมา..ทักทายวา..นะคะ...
.
17 ตุลาคม 2546 23:04 น. - comment id 174806
@@เสียงเพลงแผ่วแว่วหวานผ่านฝากฟ้า บาดอุราคนเศร้าเหงานักหนา ลมรินโรยพัดร่ำรินน้ำตา เหม่อมองฟ้าหมองหม่นกับมนต์เพลง @@คืนนี้ผ่านเชื่องช้าเวลาโศก ปวดร้าวอกโฮ้ใจใครข่มเหง ความรู้สึกแสนเศร้าใจเราเอง ยินบรรเลงเพลงลาพาวุ่นวาย@@..??
20 ตุลาคม 2546 15:24 น. - comment id 175181
+ ขอโทษที่เข้ามาตอบช้านะคะ
.........................................
+ เรนคะ...
สุขใจที่ได้เห็นชื่อนี้จริงๆ
มีเพียงรอยยิ้มที่ยิ้มแย้มทุกๆ ครั้งขอมอบให้
^____________^
คือ สายฝนที่พร่างพรมลงตรงกลางใจ...
+ พี่ตาคะ
ห้วงเวลาแห่งความโศกเศร้ากว่าจะย้ำก้าว
ผ่านไปแต่ละวินาทีนั้น ไม่ง่ายดาย
สุดท้ายเพียงเสียงหัวใจของเราเท่านั้นที่คร่ำ
ครวญอย่างผู้แพ้พ่าย วุ่นวน...
ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่งดงามค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด