ประตู

ทุกสิ่งเคลื่อนไหวและแปรเปลี่ยน
เวลายังคงหมุนเวียนผ่านเราไปช้า ช้า
นาทีนี้คือปัจจุบัน วินาทีข้างหน้าคืออนาคต
ดวงอาทิตย์ยามเช้ายังคงให้ความอบอุ่นแก่ทุกสรรพสิ่ง
ดอกไม้คงแย้มบานให้เห็นถึงความอ่อนหวาน
ใบไม้ผลิใบโปรยปรายลงสู่พื้นดิน
หนึ่งใบคว้างไปกับสายลม
อีกหนึ่งเวียนวนอยู่กลางสายน้ำราวกับว่าเจ้าเป็นอิสระ
และอีกหมื่นพัน แหลกสลายตามกาลที่ย่ำเดิน
บนโลกที่คล้ายว่าจะเปล่าดาย
ยังมีลมหายใจเข้า - ออกของหลากหลายชีวิต
เสียงความวุ่นวายเซ็งแซ่
ยังกู่ร้องเรียกหาอยู่ทุกจังหวะ
วิถีที่ต่างดำเนินบนเส้นทางคดเคี้ยว
ไม่แปลกต่างกับการแขวนเกี่ยวอยู่บนเส้นดายที่เบาบาง
ชีวิต เราต้องการสิ่งใด?
ประตูความฝันคอยรอให้เราผลักเข้าไปสัมผัสถึงความหมาย
ความหมายที่ใช้เวลาเพื่อการค้นหา
ความหมายที่อาจจะต้องใช้เวลาทั้งหมดของชีวิต
เพื่อการค้นหา
ไม่เคยมีที่สิ้นสุด...

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

vaproud 16 ธ.ค. 2546 09:22 น. - ID 43042

736

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/43042 ที่มา: www.bangkokcity.com?vaproud , vaproud

comments powered by Disqus

ละอองน้ำ

16 ธันวาคม 2546 10:04 น. - comment id 191671

ชีวิตหนึ่ง
อาจจะต้องเดินผ่านประตูบานแล้วบานเล่า
เพื่อหา...ที่ที่เหมาะสมกับตัวเอง
ซึ่งก็สุดแล้วแต่โชค...และการรับรู้

เขียนดีจังค่ะ...
อุตส่าห์เอางานมาแชร์ด้วย...(ที่ว่าเขียนไว้ในไดอารี่)

สนิมรัก

16 ธันวาคม 2546 15:30 น. - comment id 191750

ประตูบานเก่าปลวกมันแทะ
ก็อยากแคะ ออกมาดู รูอยู่ไหน
บ้าที่สุด ไม่หายาก แทะได้ไง
ฉีดใส่ไป เชลล์ทอก ปลวกตรอมใจ.......

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

16 ธันวาคม 2546 20:05 น. - comment id 191819

ชีวิตนะชีวิต....อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆๆเลยล่ะค่ะ

เรน..เพื่อนวา..

16 ธันวาคม 2546 20:10 น. - comment id 191821

..เพื่อ..การค้นหา...
  ไม่เคยมี..ที่...สิ้นสุด..
       วาพราว..เขียน...
  ..เรนชอบ..นะคะ..
     ค้น..หา...
  สิ่งค้างคา... ในใจ..
   ความหมาย..คือ..มิตรภาพ.ยิ่งใหญ่...
      อยู่ที่ไหน.. ใกล้หรือไกล....
  ยากเย็น.. มากมั้ย..ถ้าต่าง ..ให้.. ใจดีๆ...
 
        ..เรน..ขอวา..แจมนะ..
             คิดถึง..นะคะ..

เรน.. เพื่อนวาเองแระ..

17 ธันวาคม 2546 07:49 น. - comment id 191987

วาคะ..
           เรน..มาอรุณสวัสดิ์นะคะ...
  ตอนนี้ ..อากาศ..หนาวแล้วคะ..(บ้านเรน..)..
     ..เรน..อยากอวด..เสื้อกันหนาว...ที่พ่อให้..
  ..สีชมพู ..สดใส ..
        ...ใครๆ..  ก็ อิจฉาเรน...
    ....พ่อบอก..ให้ใส่..ตอนอากาศเย็น...
           ..อย่ามัวเล่น.. ไม่ใส่เสื้อ...  อิอิอิ

    ..แบบเรน..  หัดแต่งนะคะ..
           ..แว๊ปป..

vaproud

17 ธันวาคม 2546 18:36 น. - comment id 192177

+  คุณละอองน้ำ...
    ประตูบานแล้วบานเล่า...เมื่อบานหนึ่งปิด  
    อีกบานก็จะเปิดไว้คอยรอให้ก้าวผ่านเข้าไป
    ค้นหาความหมาย  
    ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมเยียน

+  คุณสนิมรัก  ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย

+  น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม...น้องฟ่างคะ  
    ขอบคุณมากเลยค่ะ  ยิ้ม กว้าง  กว้าง ให้นะคะ 
    ...^__________^...

+    เรนคะ
      วาชอบในสิ่งที่เป็นเรน
      บันทึก  บทกลอน  ของเรน  งดงาม
      และทำให้วามีรอยยิ้ม  ยิ้มกว้าง  กว้างเสมอ
      ค่ะ  ขอบคุณที่มาหากันสองรอบ...ดีใจจัง
      
      ...อากาศเย็น  เย็น
         ฉันเห็นใบไม้เต้นระบำ...
         เมื่อมอง...ก็อยากเกี่ยวก้อยชวนเธอ
         ...มาร้องรำ
          อยากจะทำ  อะไรก็ได้ตามแต่ใจ
         ปล่อยให้โลกเป็นของเรา....
         เติมแต่ง...ความหมองเศร้าให้สดใส
         ฉันจะวาดรูปของเธอ...กับเสื้อหนาวสีชมพูที่พ่อให้
          ...ไว้เป็นของขวัญจากใจ...
          ในฤดูหนาว

           วาพราวให้เรนนะ

vaproud

17 ธันวาคม 2546 18:57 น. - comment id 192187

แล้ว...วันหนึ่ง
ฉันจะหยุดการค้นหา 
ปล่อยชีวิตให้ขับเคลื่อนไปอย่างรู้คุณค่า 
ซึมซับความหมายของเม็ดกาลเวลาที่ร่วงหล่น 
ทีละหยด ทีละหยาด 
บนปลายทางฝัน ที่สิ้นสุดลงพร้อม พร้อม กับคนหนึ่งคน... 
แล้วฉันจะปิดประตูบานนั้น 

-----------------------------------------