แรกเช้า: หนาวลมมกรา

ลมหนาวพราวหนาวกายกลางสายหมอก
กี่ระลอกระบัดพลิ้วผ่านทิวเขา
ท่วงทำนองทำเพลงบรรเลงเงา
ปลุกดอกหญ้าดอกเศร้าให้เต้นรำ
ปีกบางเบาบางราวกลีบดอกไม้
เจ้าโยกซ้ายโยกขวาช่างน่าขำ
บนดอกหญ้าดอกเศร้าเริงระบำ
ตามจังหวะจังงังเจ้างงงวย
ตะวันยิ้มวันแย้มยามแรกเช้า
ทอแสงทองแสงพราวทุ่งข้าวสวย
กลุ่มเมฆขาวเมฆคล้อยลอยลมด้วย
ต่างร้องช่วยร้องทักเพลงยักย้าย
หยาดน้ำค้างน้ำหยดรดใบหญ้า
เอื้อมมือรับมือคว้ากลับหล่นหาย
เสียงหัวเราะหัวร่อดังไม่คลาย
เมื่อหยดน้ำหยดสายพรมแก้มชมพู
ขดตัวดั่งตัวหนอนเล่นซ่อนหา
ใต้ใบไม้ใบหญ้าล้ำค่าหรู
มีฟ้ากว้างฟ้าไกลให้เฝ้าดู
ใคร่เรียนรู้เรียนรักษ์อย่างเข้าใจ
สัมผัสความงดงามของธรรมชาติ
บอกคำเล่าคนึงผ่านอากาศใส
จดบันทึกเรื่องราวสื่อจากใจ
เมื่อแรกเช้าหนาวลมไหวเดือนมกรา

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

vaproud 6 ม.ค. 2547 09:03 น. - ID 44054

944

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/44054 ที่มา: - , vaproud

comments powered by Disqus

พิกุลทอง

6 มกราคม 2547 10:33 น. - comment id 198602

อ่านแล้วหวนรำลึกถึงหน้าหนาว คราวครั้งมกรา  เมื่อฟ้าอ่าอำพัน สมพัดใบไม้ไหวโยก

เพราะครับเพราะ

กวีบ้านนอก..*

6 มกราคม 2547 10:57 น. - comment id 198615

อร่อยมาก ปรุงได้ดีนัก แหม่.. หวานปากกก

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

6 มกราคม 2547 11:31 น. - comment id 198640

ช่างไพเราะเสียนี่กระไร......แต่เดือนมกราบ้านฟ่างไม่หนาวเลยอ่าพี่ ร้อนสุดๆๆๆ เหอะๆๆๆๆ เคดเถิงบ้านเกิดเมือนงนอนเจงๆๆ เยย T_T อ่านกลอนพี่แล้วคิดถึงบ้าน อ่า...........แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆค่ะ ขอชื่นชมจากใจจริงค่ะ

ชัยชนะ

6 มกราคม 2547 13:11 น. - comment id 198695

ถึงจะหนาวเนื้อกายใจอบอุ่น
รุ่งอรุณธรรมชาติพิลาสสวย
ตะลึงแลชะแง้ไปใจงงงวย
หลงระรวยยามอุษาอิงป่าไพร

แม่มดน้อยค่ะ

6 มกราคม 2547 13:45 น. - comment id 198720

ส วั ส ดี ปี ใ ห ม่ จ๊ ะ น้ อ ง ส า ว . . . 
คิ ด ถึ ง จั ง
คิ ด ถึ ง พี่ มั้ ย เ อ่ ย

=^________^=

ผู้หญิงไร้เงา

6 มกราคม 2547 17:07 น. - comment id 198770

หน้าหนาวมาถึงแล้ว
โอยน้องแก้วเจ้าหนาไหม
หากว่าเจ้าหนาวใจ
พี่จะให้อุ่นไอคลายหนาวเอย

*-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ  ชอบค่ะชอบ*-*

พู่กันของหูกวาง

6 มกราคม 2547 19:45 น. - comment id 198823

มกรา...พาใจ...ให้เหน็บหนาว
ตัวสั่นเทา...มือร้าวไหว...คล้ายดั่งหิน
ท่ามกลางหมอก...ดอกหญ้า...และกล้าดิน
หลงพลัดถิ่น...กลิ่นเหมันต์...ฉันหนาวใจ

มาพร้อมกลอน เสร่อ ๆ นะครับ แต่งกลอนเพราะมากจริง ๆ ถ้อยคำไฮโซมาก ๆ ครับ

วาพราว

7 มกราคม 2547 08:21 น. - comment id 199013

+ คุณพิกุลทอง  
   ขอบคุณมากค่ะที่มากเยี่ยมเยียนกัน ... 
   
   รำลึกถึงลมหนาวเดือนมกรา
   อุ่นไอหมอกระลอกพาสั่นไหว
   บนภูดอยที่สูงไกล
   อยากกลับไปสัมผัสอีกครั้ง...
   
+  คุณกวีบ้านนอก  
    ขอบคุณนะคะที่ชอบในรสชาติที่ปรุง  ถ้ามีโอกาศจะแอบไปชิมรสชาติของคุณบ่อย ๆ ค่ะ

+  น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม 
    น้องฟ่างพี่ต้องขอบคุณจากใจเลยค่ะ...
    กว่าจะออกมาเป็น แรกเช้า: หนาวลมมกรา  แต่ช่วงอากาศก็ไม่ค่อยหนาวแล้วนะ
     ยิ้มกว้าง กว้าง ค่ะ

+  คุณชัยชนะ  
    ขอบคุณค่ะ...ธรรมชาติพาใจให้หลงใหล
    ไม่ว่าฤดูกาลใด   ...^________^...

+  อ่า...แม่มดน้อย
    สวัสดีปีใหม่เหมือนกันค่ะพี่นก...ดีใจมากๆ 
    เลยที่ได้เห็นชื่นนี้  คิดถึงมากนะคะ...(จะให้ไม่คิดถึงได้ไงเนี่ย) 
    ขอบคุณมากๆ ค่ะ อ่า...ยิ้มกว้างนะ

+  คุณผู้หญิงไร้เงา
    ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะ ๆ ของ พี่ตูนด้วยนะคะ  
    อยากได้ไออุ่นให้คลายหนาวจัง...วาพราวคิดถึงค่ะ  
    ยังไม่ได้ยิ้มให้เลยเน๊าะ
    ...^___________^...

+  คุณพู่กันของหูกวาง
    
    มกรา  พาใจ  ให้เหน็บหนาว
    วาดเรื่องราวด้วยพู่กันหลากหลายสี
    ดอกหญ้า  ฟ้ากว้าง  หนทางมี
    จะใส่กรอบให้คนดีที่คิดถึง...
   
    พู่กันของหูกวางคะ   
    บทกลอนของคุณไพเราะงดงามในตัวตน   
    ไม่เสร่อหรอกนะ...ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ

+ comment แสดงความคิดเห็น