หน้าส่วนตัว
ปมซ่อนเร้นเน้นลึกผลึกล้ำ
ก่อเกิดนำซ้ำซ้อนตะกอนถม
จิตภายในปั่นป่วนชวนนึกตรม
สุขระทมจมลงตรึกผนึกลวง
แผ่กระจายซ่านหทัยภายในขึ้น
ยากจะฝืนข่มใจที่ได้หวง
ดุจถูกห่วงบ่วงมัดรัดในทรวง
แลเหมือนล่วงสูญสลายมลายไป
รักเจ้าเอ๋ยแผ่ไปข้างในนอก
แสนช้ำชอกตอกกลับมิสดใส
มิได้หายคล้ายทับถมบ่มหัวใจ
เหมือนใกล้ตายให้เศร้าเร้าฤดี
อารมณ์ร้อนแผ่วผ่านเข้าเร้าในจิต
ที่สิงสถิตกั้นไว้ให้หมองศรี
ความหวานชื่นรื่นรสบทวจี
ล้วนเป็นที่เวิ้งว้างร้างสิ่งปอง
ด้วยคำรักฝากไว้ไพเราะโสตถิ
เอมชะโอดโลดร่ำพร่ำสนอง
จิตหมายปองร้องหวนนวลละออง
นำคล้องจองจารไว้ให้ใจพะวง
ก่อกำเนิดโรครักมัดฝังลึก
อึกกระทึกคึกโครมโน้มไหลหลง
จนเซซวนชวนพร่ำร่ำนวลอนงค์
เกิดบ่อลงฝังลึกตรึกไว้ให้จดจำ.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 10 ก.ค. 2547 15:46 น. - ID 56961 
1298
23
0
10 กรกฎาคม 2547 16:35 น. - comment id 296023
^*^ ^*^
^*^ ^*^
^*^ ..^_^.. ^*^
10 กรกฎาคม 2547 17:19 น. - comment id 296038
ได้อ่านกลอนของระดับบรมครู ทิงนองนอยชอบมากเลย๚ะ๛ size>
10 กรกฎาคม 2547 19:13 น. - comment id 296082
~*~ศักวาว่าเคล็ดลับบอกรักสาว ให้เดินเข้าไปใกล้ๆ สุภาพไว้ จิตใจนางใช่หินกรวดเม็ดดินทราย ยื่นดอกไม้ให้ไปใจนางก็อ่อนลง ~*หากนางยังวางมาดไม่แสยะยิ้ม พานางไปทานไอติมกับกาแฟขม พอนางเผลอก็เอายานอนหลับจับใส่ลง ให้นางทานแป๊บเดี๋ยวก็เห็นผล...จนเสร็จเรา ฯ อิ_อิ เคล็ดลับเมกเลยนะนี้ ม่ะรักม่ะบอกนะครับท่านฤกษ์ อิ_อิ เพราะมากอ่ะ รักเจ้าเอ๋ยแผ่ไปข้างในนอก แสนช้ำชอกตอกกลับมิสดใส มิได้หายคล้ายทับถมบ่มหัวใจ เหมือนใกล้ตายให้เศร้าเร้าฤด จับใจเยยอ่ะท่าน บาย
10 กรกฎาคม 2547 19:21 น. - comment id 296088
ยอดเยี่ยม... มากเลยค่ะ... วันนี้แวะมาเยี่ยมจ้า... **-**
10 กรกฎาคม 2547 19:56 น. - comment id 296114
ไพเราะและพริ้วไหวอารมณ์ดีครับ.... ก่อกำเนิดเกิดรักจักงามงด ใจจึงสวยจึงสด งดงามแท้ จะจากไกล แต่ดวงใจ ฤดีแด ยังมั่นใจว่ารักแน่ไม่แปรไป
11 กรกฎาคม 2547 11:04 น. - comment id 296434
ก่อกำเนิดเกิดรักมัดฝังลึก เต็มในใจที่รู้สึกสม่ำเสมอ ทางที่ไกลแต่ใจใกล้ใฝ่ละเมอ อีกไม่นานคงได้เจอเธอสักคราว...
11 กรกฎาคม 2547 11:17 น. - comment id 296456
ก่อกำเนิดเกิดรักทักดวงจิต ทำให้ใจเฝ้าคิดจิตห่วงหา แม้ยามจากพรากกันทิ้งวันลา ก็ยังคงห่วงหาและอาทรณ์ *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ หายไปนานเลย หวังว่าคงยังสบายดีนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
11 กรกฎาคม 2547 13:17 น. - comment id 296579
ก่อกำเนิดเกิดรักชักใจท้อ เฝ้าคอยรอห่วงหามาเสมอ แม้นไกลกันฉันมั่นคงตรงต่อเธอ เฝ้าละเมอด้วยรักจักคอยรอ.......ฯ กลอนให้อารมณ์ได้ดีค่ะ...แฝดเพื่อน..หายไปนาน..สบายดีมั้ยคะ...คิดถึงนะ...
11 กรกฎาคม 2547 17:03 น. - comment id 296717
ไปเต้นแอโรบิคแล้วมีแรงเขียนได้ดีน่ะ เพื่อนรัก.. ..
11 กรกฎาคม 2547 17:39 น. - comment id 296730
เป็นงานที่ละเอียดอ่อนมากนะคะ ............................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
11 กรกฎาคม 2547 18:36 น. - comment id 296752
มาเป็นกำลังใจจ้า
12 กรกฎาคม 2547 13:07 น. - comment id 297138
คุณ รดา
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยือน
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2547 13:13 น. - comment id 297146
คุณ Robert TingNongNoi
ขอบคุณมากที่เยินยอผมครับ แต่ว่าผมรู้ตัวเองครับว่ายังไม่ถึงขั้นที่จะก้าวไปไกลถึงเพียงนั้นเพียงแต่ผมเป็นคนรักชอบกลอนมาก ทำเท่าที่ผมจะทำได้ก็พึงพอใจแล้วล่ะครับ หวังว่าคุณคงจะมาเยือนผมอีกนะครับ
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2547 13:17 น. - comment id 297152
คุณ เมกกะ
ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยมไม่เคยขาดเลยทำให้ผมซึ้งใจนะครับ
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2547 13:19 น. - comment id 297154
คุณ Namsai
ขอบคุณมากครับ ซึ้งใจมากครับ
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2547 13:24 น. - comment id 297159
คุณ แทนคุณแทนไท
ยามพบรักถูกใจให้ก่อกำเนิด
ช่างเลอเลิศเป็นปมซ่อนสมไว้
ผูกพันจิตพิศวาทแม้นขาดไป
จนจิตใจไหวหวั่นพรั่นอาวรณ์.
แก้วประเสริฐ.
มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ยามเงียบพลันผุดขึ้นมาท่ามกลางความอ้างว้างครับ
12 กรกฎาคม 2547 13:26 น. - comment id 297161
คุณ สิงห์ สิงหราช
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยือน กลอนคุณผมตามไปอ่านแล้วเขียนได้อารมณ์ดีมากเชียวครับ
ยามพบรักถูกใจให้ก่อกำเนิด
ช่างเลอเลิศเป็นปมซ่อนสมไว้
ผูกพันจิตพิศวาทแม้นขาดไป
จนจิตใจไหวหวั่นพรั่นอาวรณ์.
แก้วประเสริฐ.
มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ยามเงียบพลันผุดขึ้นมาท่ามกลางความอ้างว้างครับ
12 กรกฎาคม 2547 13:29 น. - comment id 297165
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
ระยะนี้ผมเองสุขภาพไม่ค่อยจะดีเนื่องจากเป็นไข้หวัดเล่นงานและด้านอื่นๆอีกจึงได้หายไป แต่ก็ไม่เคยลืมเลือนเพื่อนๆทั้งหลายยังหากมีโอกาสก็จะทำหน้าที่นี้ต่อไปครับ
ยามพบรักถูกใจให้ก่อกำเนิด
ช่างเลอเลิศเป็นปมซ่อนสมไว้
ผูกพันจิตพิศวาทแม้นขาดไป
จนจิตใจไหวหวั่นพรั่นอาวรณ์.
แก้วประเสริฐ.
มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ยามเงียบพลันผุดขึ้นมาท่ามกลางความอ้างว้างครับ
12 กรกฎาคม 2547 13:36 น. - comment id 297172
คุณ ราชิกา
แฝดเพื่อนที่รัก...ระยะนี้ผมเองสุขภาพไม่ค่อยจะดีนักเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยนี่แหละโดยเฉพาะหวัดและงานด้านอื่นที่ต้องคิดมากทำให้เหินห่างไปบ้าง แต่ผมก็พยายามจะทำหน้าที่ที่ใจรักไว้เสมอแม้นจะว่างเว้นบ้างก็ตาม หวังว่าเพื่อนรักคงสบายดีสุขภาพแข็งแรง เพราะเป็นพยายาลอยู่แล้วย่อมเข้าใจเรื่องเหล่านี้ได้ดี แฝดเพื่อนคิดถึงมากอยู่เสมอล่ะ
ยามพบรักถูกใจให้ก่อกำเนิด
ช่างเลอเลิศเป็นปมซ่อนสมไว้
ผูกพันจิตพิศวาทแม้นขาดไป
จนจิตใจไหวหวั่นพรั่นอาวรณ์.
แก้วประเสริฐ.
มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ยามเงียบพลันผุดขึ้นมาท่ามกลางความอ้างว้างครับ
12 กรกฎาคม 2547 13:46 น. - comment id 297180
คุณ กุ้งหนามแดง
เพื่อนรักปัญหานั้นคงจะเป็นเรื่องสุขภาพผมเองนั่นแหละ ส่วนงานด้านแอโรบิคนั้นผมต้องเข้าไปจัดการใหม่เปลี่ยนนโยบายขึ้นใหม่ตอนแรกผมทำไว้แล้วปล่อยไปเพราะเห็นเป็นเรื่องของผู้หญิงเขา แต่ทำท่าจะไม่รอดจึงเข้ามาใหม่แล้วรู้สึกดีขึ้น ตอนนี้กำลังคัดเลือกครูฝึกสอนให้เขามาประลองเพื่อคัดเลือก แต่ก็หาเวลามาเขียนบ้างถึงว่างเว้นไปบ้างก็ตามหวังว่าเพื่อนรักคงจะไม่ลืมเพื่อนคนนี้ไปเสียก่อนล่ะรักเพื่อนเสมอ
ยามพบรักถูกใจให้ก่อกำเนิด
ช่างเลอเลิศเป็นปมซ่อนสมไว้
ผูกพันจิตพิศวาทแม้นขาดไป
จนจิตใจไหวหวั่นพรั่นอาวรณ์.
แก้วประเสริฐ.
มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ยามเงียบพลันผุดขึ้นมาท่ามกลางความอ้างว้างครับ
12 กรกฎาคม 2547 13:49 น. - comment id 297181
คุณ ลี่ ชวนมาเยือน
ขอบคุณมากครับ คิดว่ากลอนคุณก็เสนาะไพเราะดีมากเลยนะครับ
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2547 13:51 น. - comment id 297183
คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ขอบใจมากครับไม่ได้เจอเสียนานเลยนะครับ หวังว่าคงสบายดี คิดถึงเสมอ
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2547 23:11 น. - comment id 297421
กลับมาแล้วค่ะ ไปเป็นลิงปีนต้นไม้ที่เขาเขียว.. สดชื่นกลับมาค่ะ เต้นแอโรบิคหรือว่าดูสาวเต้นหนอ (แอบย่องอ่านของคุณกุ้งมานิดเดียว แล้วเก็บมาแซวค่ะ..)
12 กรกฎาคม 2547 23:31 น. - comment id 297435
คุณ ยอดหญิงอัลมิตรา
อันที่จริงผมไม่ได้ไปเต้นกับเขาหรอกครับเพราะเต้นไม่เป็น หากเต้นแร้งเต้นกานะพอไปไหว แต่ไปช่วยดำเนินการให้พวกแม่บ้านเขาจ้า ปกติผมนะไม่อยากยุ่งหรอกหากเขาไม่ขอร้องมาเพราะเป็นเรื่องของพวกผู้หญิงเขา เพียงแต่ได้เคยแสดงฝีมือข้างเดียวอิอิ ไว้เขาติดใจพอไปได้ดี พอไปไม่ได้ก็นึกถึงผมแล้วมาอ้อน ผมเองนั้นผู้หญิงอ้อนได้เสียเมื่อไหร่ล่ะใจอ่อนทุกทีเลย เลยเป็นภาระต้องไปควบคุม อาทิตย์ตั้งสามวันแน๊ะ เฮ้อไม่รู้จะทำอย่างไร เลยต้องเลยตามสังคมเรียกร้องนะ นี่แหละเรียกว่าอยู่เฉยๆไม่ดีไปยุ่งจนได้เรื่อง ที่ว่าสาวๆนะมีครอบครัวกันหมดแล้วเราเหี่ยวแล้วก็เหี่ยวอีก แฮะๆๆนึกว่าดูสาวๆเต้นก็แล้วกัน จริงไหมยอดหญิงให้กำลังใจหน่อยนา รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด