เพียงหนึ่ง ที่เฝ้าคอยนานวัน
อาจนับเดือนผ่านผันสักกี่ร้อย
วาดวางบนทางใจไร้รูปรอย
ปั้นฝันทีละน้อยทีละนิด
ค่อย ค่อย ก้าวต่อก้าว มีล้มพลาด
ทิ้งร่องรอยคมบาดมาสะกิด
เพื่อเรียนรู้ความเป็นไปให้ขบคิด
บางมุมมองถูกผิด ตัดสินใจ
เปรียบตัวดั่งนกน้อยเมื่อแรกบิน
อยากโผผินชมโลกที่กว้างใหญ่
ระหกระเหินเกี่ยวเกาะก้านกิ่งใบ
ด้วยปีกท้าลมไกวถึงฝั่งฟ้า
เพียงหนึ่ง ที่เฝ้าคอยมานานวัน
อาจนับเดือนผ่านผันสักปรารถนา
ยังเชื่อต่อดวงใจในศรัทธา
เพื่อปั้นฝันอันมีค่าทีละน้อย...
วาพราว
14 กรกฎาคม 2547 21:28 น. - comment id 298466
มิน่าจินตนาการของกลอน จึงอ่อนไหว วูบวาบ เป็นลักษณะเปิดกว้าง ถ่ายทอดได้ดีมาก๚ะ๛ size>

14 กรกฎาคม 2547 22:02 น. - comment id 298508
เพียงหนึ่งที่เฝ้าคอยนานวัน เพียงหนึ่งความฝันที่ฉันหา เพียงหนึ่งคนดีที่รอมา เพียงหนึ่งอุราที่รอคอย *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ และขอบคุณสำหรับเมล์ทุกฉบับที่ส่งให้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ*-*

15 กรกฎาคม 2547 01:00 น. - comment id 298607
ไพเราะ.. และให้ ..
เป็นบทกวี ..สื่อ..ความรู้สึกดีๆ.. ให้กัน..ได้ดีจังคะ.. วาพราว..
เรนชอบ.. ที่วาพราว..เขียนมากเลยคะ..
แวะมา.. ทักทาย..
ราตรีสวัสดิ์ .. วาพราว ..เพื่อนเรน..

15 กรกฎาคม 2547 02:45 น. - comment id 298632
มิใช่ อัศวนีพักตร์ นะคะ มาชื่นชมมั่งค่ะ

15 กรกฎาคม 2547 07:57 น. - comment id 298678
มาอ่านเป็นกำลังใจ

21 กรกฎาคม 2547 19:38 น. - comment id 301466
ขอบคุณทุกคคน มากค่ะที่แวะมาทักทายกัน ขออภัยด้วยที่มาตอบช้า...^______^
