ใต้แลนด์ 7 แมนป่วย 3

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


แมนป่วย  
1.	มองเชิญมองทางออกนอกหน้าต่าง
ทั่วทุกบางบ้านเมืองเฟ้อเรื่องฉาว
แม้ฟุ้งคิดเศรษฐกิจว่าติดดาว
แม้เหมือนก้าวเคียงบ่านานาแดน
2.	ให้เฟื่องฝันในภาพลวงหลายช่วงหลอก
ปามะกอกกี่ตะกร้าก็ล้าแขน
เพราะเป้าพริ้วลิ่วแล่นราวแร้นแกน
บัดนี้แมนเมืองอมรรุ่มร้อนร้าย
3.	รัฐประกาศจะเติมเงินเพื่อเดินงาน
รัฐการกินเงินเดือนเหมือนสมหมาย
ที่สุดว่ารอนิดหนึ่งอย่าพึ่งตาย
เลือกตั้งรอบหน้าได้ทุกรายการ
4.	แต่ของกินกับของอื่นขึ้นราคา
ขยับขึ้นถ้วนหน้ามหาศาล
คนรายได้ติดดินกินแกลบบาน
รัฐการกินเงินเดือนก็เหมือนเดียว
5.	ผู้ลูกจ้างผู้ขายแรงผู้จัดจร
คงมีคนเอื้ออาทรก่อนแห้งเหี่ยว
ยามวิกฤติให้ผสมให้กลมเกลียว
พ้นวิกฤติก็ดีดเสี่ยวกระเด็นไกล
6.	หนี้หนีหนี้หลากหนี้รวมรวบหนี้
ประชาชนทุกที่ใช้หนี้ให้
โดยยอมอดกินหวานยอมรานใจ
ยอมกินขมข่มหทัยให้ยอมรับ
7.	ก่อนวิกฤติใครคิดชูประชาชน
เกิดวิกฤติใครฉวยฉลเอากลจับ
หลังวิกฤติใครได้หน้าคณานับ
เพราะวิกฤติใครรวยทรัพย์โดยรับเละ
8.	 รับเละ  แล้วรับซากรับกากเดน
ของไม้หลักปักเอนในเลนเขละ
ตั้งเป็นพวกสะดวกใช้ได้เป๊ะเป๊ะ
ซ้ายตะเบ๊ะขวากุมเป้าเข้ากลุ่มกัน
9.	ไม่สนใจใครขายสิทธิ์ใครซื้อเสียง
ขอแต่เพียงเสนอหน้ามาหนุนฉัน
งดความเห็นเป็นใบ้ไปตามกัน
เหมือนทำหมันประชาธิปไตยใส่ตู้โชว์
10.	งัดเอาเงินก้นถุงใช้ฟุ้งเฟ้อ
แจกจนเกร่อเหมือนไร้ค่าได้หน้าโก้
รีดภาษีบี้ตับไตไทยจนโซ
หนี้ก้อนโตทับหัวเหลนปู่เย็นทรวง
11. เงินกำลังจะหมุนไปกำลังจะหมุนไป
เพื่อนายเงินรวยใหญ่ได้เอื้อมสรวง
หลอกว่าคืนสังคมสมคบลวง
แท้ตักตวงแต่ต้นทางสร้างต้นทุน
12. ต้นทุน ปลายติดดอกจึงออกผล
เกิดพลเมืองจนจนจนจนคุ้น-
กรรมาชีพบีบก็ตายในมือคุณ
สังคมทาสอันอบอุ่นคุณสร้างเอง
13.	บ่ต้องจริงใจพัฒนาคน
ปฏิรูปคือเล่นกลคนซ่อนเข่ง
การศึกษาจะล้าหลังหรือวังเวง
ก็ร้องเพลงรอไปไม่สำคัญ
14.	เปลี่ยนตัวรมต.ราวล้อเล่น
นายกอเป็นกี่เพลาก็ลาผัน
หนีการอภิปรายไปท่านั้น
คนผลักดันก็เลยเดี้ยงจนเกลี้ยงแล้ว
15.	หรือนี่สื่อว่าชาติแร้นอุดมคติ
จะสร้างคนก็เพียงริแล้วโรยแผ่ว
ให้โง่เขลาเบาปัญญาตาไร้แวว
โตขึ้นมาพอแล้วแล้วอย่างนั้นฤา
16.	ไม่ลงทุนสร้างคนคือทุบทุน
แปลงสินทรัพย์กันให้วุ่นเป็นทุนอื้อ
ทุนปัญญาหวังอะไรจากปลายมือ
เมื่อต้นทางทึบตื้อบื้อเบื้อคว้าง
17.	เคว้งไหลในค่านิยมโก้
หวังอยากได้ใหญ่โตกว้างกว่ากว้าง
แต่ลงแรงแล้วล้มลงตรงครึ่งทาง
อิทธิบาทจืดจางเจือกมล
18.	ดูต้นแบบก็โรยล้าลงโดยรอบ
ฤาระบอบบวมบ้ามาแต่ต้น
สั่งลงมาเป็นเรื่องเรื่องจากเบื้องบน
ล่างก็ขนผักชีไปพลีกรรม
19.	ปั่นตัวเลขเสกแต่งจำแลงหลอก
บนก็บอก ดี  ดี  มีค่า   ขำ
คนจริงใจใครจริงจังนั่งระกำ
เพราะผักชีได้ดีล้ำนำหน้าลิบ
20.	ผลผลิตของสังคมจึงล้มป่วย
เป็นซากโซโง่ด้วยสิบคูณสิบ-
ในหนึ่งร้อยเห็นแล้วพาตาเต้นยิบ
สัญญาณภัยถี่กระพริบอยู่วิบวับ
21.	ช่างเป็นไรหรือเราเห็นช่างเป็นไร
ปล่อยให้มันเป็นไปเหมือนไหลหลับ
แล้วรอวันร้องไห้หัวใจยับ
ประชาชนพ่ายพับรับโซ่ทุกข์
22.	ทุกข์โซโง่จนวนเป็นวง
ขายแรงส่งเสียตนพ้นคอกขุก
แต่ไม่พ้นวงกรรมซ้ำโดนรุก-
ให้กลับไปอยู่ยุคอนารยะ
23.	เพียงบางคนบางคอกได้ดอกผล
จากภาษีคนจนเห็นจะจะ
ทุนที่แปลงแรงที่รีดกรีดเลือดชะ
ตบท้ายด้วยคำพระฯอันพาณิชย์
24.	คือบุญซื้อก็ได้ขายก็ดี
ใครอยากรวยมั่งมีอภิสิทธิ์
ต้องทุ่มเททำทานเสียถ้วนทิศ
ขายชีวิตมาทำทานปานเพิ่มทุน
25.	เพื่อกินบุญกอบบาทในชาติหน้า
โมฆะบุรุษพาโลกอบอุ่น
ใต้แลนด์เอยใต้แลนด์แดนของคุณ
เราสยบยอบคุ้นยอมบุญกรรม				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 กันยายน 2547 21:11 น. - comment id 339944

    จะสร้างให้ทุกอย่างหากครั้งหน้า
    ปวงประชาเลือกเราอย่าเฝ้าหมาย
    แล้วทุกท่านที่เลือกเราจะสบาย
    ด้วยเราหมายเงินทองของกำไร
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • อัลมิตรา

    28 กันยายน 2547 21:25 น. - comment id 339958

    แมนป่วย แล้ววูแม่น เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    28 กันยายน 2547 22:09 น. - comment id 339999

    สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงาและคุณอัลมิตรา
    
    วูแม่น   และแม่น   ยังสบายดีครับ
    
    แต่เมืองกำลังโซครับผม
    
    
  • คนเมืองลิง

    28 กันยายน 2547 22:37 น. - comment id 340020

    รากหญ้าจะเน่าแย้วค่ะ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    28 กันยายน 2547 22:48 น. - comment id 340030

    ทักทายกัน22 น.นะครับคุณคนเมืองลิง
    ความใส่ใจคนระดับรากหญ้าโดยโยนเศษเงินลงไป โยนเงินลงไป เป็นความไม่รับผิดชอบอย่างหนึ่งเหมือนกัน ถ้าไม่คิดถึงผลที่จะเกิดต่อเนื่องจากการใช้ก้อนเงินโดยขาดก้อนความคิด
    
    มันง่ายครับการแจกเงิน  ง่ายมาตั้งแต่การซื้อเสียงแล้วแหละ   ใครรับเงินก็รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ ส่วนคุณจะฉ้อฉลอย่างไรผมก็เฉยๆได้ 
    
    มันเป็นเสียอย่างนั้น
    
    ถ้าถามว่าแล้วจะให้ทำอย่างไร
    
    มีคนบอกมากมายครับ
    แต่เขาไม่ฟังประชาชนหรอก
    
    จะนอนหลับสบายกันไหมครับเนี่ยคืนนี้
    
    ขอบคุณนะครับที่มาแจมกัน
    ผมเขียนกลอนการเมืองสักพักก็จะกลับไปเขียนกลอนเบาๆ สลับให้คลายเครียดกับสภาพสังคมที่ดูเหมือนไม่ย่ำแย่แต่ย่ำแย่
    
    ก็สนใจแต่เศรษฐกิจนั่นแหละ
    
  • tiki

    29 กันยายน 2547 00:36 น. - comment id 340094

    กำลังว่าจะหนีหนี้ไปเมืองเนปาล
    ก็เห็นรัฐประหารกันวุ่นอยู่น่ะค่ะ อิอิ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    29 กันยายน 2547 01:04 น. - comment id 340104

    ฮ่าๆ  มาขันกันตอนดึกๆ
    สวัสดีครับคุณtiki
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    29 กันยายน 2547 01:05 น. - comment id 340105

    26.	ไม่ต้องอ่านต้องเขียนเพียรต่อภูมิ
    ขุนกายอูมอวบใต้ชายขนำ
    ก็อาจสร้างรายได้หลายกอบกำ
    หิริโอตตัปปะต่ำจึงสำรวล
    
    27.	โดยบ่อายสายตาประชาชาติ
    ว่าแสดงอุจาดสืบกระสวน
    ธุรกิจใต้ดินผินกระบวน
    ขึ้นบนดินโดยด่วนด้วยโลภแรง
    
    28.	จึงภาษีความชั่วเร่งความชั่ว
    เกลือกแล้วกลั้วบ่คิดผละขยะแขยง
    เร่งสังคมให้คุ้มคลั่งลืมครางแคลง
    ค่าโง่แพงแสนแพงแสลงร้าย
    
    
    29.	นครไทยจึงตกสู่เหวหุบ
    เป็นใต้แลนด์โผล่ผลุบเห็นแล้วหาย
    ประชาชีที่เนาบางก็ปางตาย
    บรรษัทขายโครงการปานเมืองอินทร์
    
    30.	ผูกขาดอำนาจเพื่ออำนวย
    ให้เอื้ออวยเครือนิยมสมถวิล
    ส่งเสริมการลงทุนคนคุ้นชิน
    ช่าง !  แผ่นดินสูญรายได้ช่างง่ายนัก
    
    31.	ใครรู้ทันทักถามหมายความจริง
    ก็โดนเย้ยเป็นสิ่งหักปรัก
    แล้วอวดทรัพย์ศฤงคารดาลพวกพรรค
    ให้ออกมาเดือดฮักฮักอย่างพรรคพร้อม
    
    32.	เจ็บแทนนายจึงขี้ข้าว่าแทนนาย
    สนตะพายตนเองจนเกร็งผอม
    อุดมคติ-สติคว่ำจึงจำยอม
    เห็นแล้วตรอมห้วงใจไหมหมู่ชน
    
    33.	ด้วยเงินเขาจึงอยู่ใต้อาณัติเขา
    เหมือนไก่เหงาหงิกหงอต่อเหตุผล
    สิ้นลายเสือเหลืออายต่อยังพอทน
    นี่อำฉลซ่อนกลสวดคำอวดดี
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    29 กันยายน 2547 06:44 น. - comment id 340166

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน