คลื่นซัดสาดหาดทรายหว่างสายชล ค่อยค่อยค้นพบเปลือกมิเลือกหา เจ้าปูน้อยเปะปะตามชะตา เปลือกหอยหนาไม่เลือกเสือกตัวพลัน มันคงคิดมีเกาะก็เหมาะแล้ว กันภัยแพ้วตามชาติมิคัดสรร เพียงชีวิตปลอดภัยไปวันวัน สุขอนันต์ตามประสาชะตาตัว เปลือกจำเป็นเอื้ออุ้มคลุมชีวิต มิต้องคิดแต่งอวดให้ปวดหัว มิต้องสร้างภาพใดให้น่ากลัว มิมามัวเลือกมากให้ยากใจ ธรรมชาติเพียงสอนขั้นตอนอยู่ มันเรียนรู้ชำนิตามวิสัย พบเจอแล้วอยู่เย็นความเป็นไป มิหลงใหลสลับเปลือกจะเลือกดี ต่างมนุษย์พอกเปลือกต้องเลือกมาก ความยุ่งยากห่างขจัดดูบัดสี คิดแต่แต่งแข่งไว้ขอไปที หวังเพียงมีดีให้ดูเพียงครู่ยาม มือถือสากปากคาบคัมภีร์เวทย์ ความวิเศษอวดเก่งมิเกรงขาม ภาพที่วาดสวยหรูให้ดูงาม ซ่อนสิ่งทรามใต้เปลือกเป็นเทือกครอง หยุดเถิดหนามนุษย์สุดประเสริฐ กรรมจะเกิดอกุศล วนสนอง อัน.ว่างเปล่าสองคำคือทำนอง ช่วยกันมองแก่นแท้แค่คำคน เปลือกเอ๋ยเปลือกเราเลือกได้ ฉะนั้นใช่ อายปูดูสับสน ปูรักเปลือกมองเห็นมิเป็นกล เปลือกฉ้อฉลคนหมายนั่นอายปู..@
ผู้เฒ่า 1 พ.ย. 2547 21:01 น. - ID 64713 
2137
26
0
1 พฤศจิกายน 2547 21:27 น. - comment id 361879
ค่อยค่อยเลือกเปลือกสิงเพื่ออิงร่าง ค่อยค่อยพลางตัวตนบนทางใหม่ ค่อยค่อยสืบลัดเลาะเสาะหอยไป ค่อยค่อยคืบกายใส่ในรูปทรง :)
1 พฤศจิกายน 2547 21:31 น. - comment id 361882
กระดองแข็งบางแห่งเขาเรียกเปลือก บางครั้งเลือกเปลือกอ่อนซ่อนกายไว้ บ้างสีสวยแสนเสน่ห์เท่ห์กินใคร มนุษย์ใยต้องเลือกเปลิอกปิดตน @@@@@@@@@@@@ มาชื่นชมครับ แต่ว่า เวลานอนอย่าใส่เข็มขัดน่ะครับ เดี๋ยวที่นอนลอยน้ำมันจะรั่ว จมน่ะครับ จม หรือดูอีกทีว่ามีใครแอบปล่อยลมหรือเปล่า ขอให้สนุกครับ
1 พฤศจิกายน 2547 22:21 น. - comment id 361929
หน้าส่วนตัว
ตอนนี้ .. คุณลุง.. ยังอยู่ที่อ่าวยางหรอคะ..
บนที่นอน..ลอยน้ำด้วยดิ.. อิอิอิ..
แบบ เรน.. อิจฉาจัง ..
คุณลุง ..ไปคนเดียว ..หรอคะ..
เรน.. เดาว่า ...คุณลุง ..
ต้องไป .. กับ.. คนที่..คุณลุงรัก..แน่ๆเล้ย..
เรน ..เคยไป..ทะเล..บางแสน..กับพ่อ..
มีปูเสฉวน .. วิ่งจู๊ดๆ..
..เรนชอบมากเล้ยคะ..
เรน เก็บ.. เปลือกหอย .. เอามาอวดเพื่อนๆ.. ด้วยคะ..
กลอนบทนี้ .. ของคุณลุง..
สื่อ คำและ ..ความหมาย .. ได้ไพเราะ.. มากเลยคะ..
เรน.. ขออนุญาต เก็บในไดฯ ..ของเรนนะคะ..
1 พฤศจิกายน 2547 22:23 น. - comment id 361932
เพราะมากเลยครับ อาจารย์สุดยอดเลย ส่วนที่จะให้แต่งบ่อยๆนั้น มันแต่งไม่ออกเลย ไม่รู้เป็นอะไรไป แต่งไม่ออกมาเป็นเดือนแล้ว ฮือๆๆ - เปลือกมนุษย์ดุจเรือนจำขังสังขาร วิญญาณพาลสัญญามาเร่งหาห่วง เวทนาจำพาทุกข์หรือสุขทรวง สังขารล่วงระลึกชอบมอบร้ายดี - มีเปลือกป้องข้องขับรับสังขาร ย่อมรังสรรเปลือกนั้นนามตามวิถี คิดกลืนกล่ำกระทำการมารยามี สังคมนี้มีสังคังดั่งดวงใจ - มนุษย์เราเฝ้าฝักใฝ่ใคร่เพียงเปลือก หาได้เลือกเกลือกพินิจคิดสงสัย ว่าในนั้นพลันกักมักสิ่งใด ฤามิใช่ใคร่ห่วงหามารยาคน ฯ แฮะๆๆ ขอนอนก่อนนะครับ (... เนื้อหามาจากเรื่อง ขันธ์ 5 นะครับ ...)
1 พฤศจิกายน 2547 22:24 น. - comment id 361934
เพราะมากเลยครับ อาจารย์สุดยอดเลย ส่วนที่จะให้แต่งบ่อยๆนั้น มันแต่งไม่ออกเลย ไม่รู้เป็นอะไรไป แต่งไม่ออกมาเป็นเดือนแล้ว ฮือๆๆ - เปลือกมนุษย์ดุจเรือนจำขังสังขาร ...วิญญาณ...พาล...สัญญา...มาเร่งหาห่วง ...เวทนา...จำพาทุกข์หรือสุขทรวง ...สังขาร...ล่วงระลึกชอบมอบร้ายดี - มีเปลือกป้องข้องขับรับสังขาร ย่อมรังสรรเปลือกนั้นนามตามวิถี คิดกลืนกล่ำกระทำการมารยามี สังคมนี้มีสังคังดั่งดวงใจ - มนุษย์เราเฝ้าฝักใฝ่ใคร่เพียงเปลือก หาได้เลือกเกลือกพินิจคิดสงสัย ว่าในนั้นพลันกักมักสิ่งใด ฤามิใช่ใคร่ห่วงหามารยาคน ฯ แฮะๆๆ ขอนอนก่อนนะครับ (... เนื้อหามาจากเรื่อง ขันธ์ 5 นะครับ ...)
1 พฤศจิกายน 2547 22:26 น. - comment id 361939
แป๊ป..เรน..ไปหารูป..ก่อนนะคะ..
เรน ..ต้องเลือก.. ให้ดีๆ.. นะคะ..
แป๊ปเดี๋ยว เรนจะ ..ไปแอบดู ..คนพึ่งพุง..อิอิอิ..
ซาแว้ปป ..
1 พฤศจิกายน 2547 23:20 น. - comment id 362005
หวัดดีค่ะคุณครูผู้เฒ่า คนเมืองกปิก็ไม่ชอบค่ะพวกสร้างภาพเบื้องหน้าดูดี แต่เบื้องหลังเป็นไปอีกอย่าง กลอนนี้ศิษย์ขอเก็บได้ไหมคะ อ๋อ ได้เหรอคะขอบคุณค่ะครู
1 พฤศจิกายน 2547 23:41 น. - comment id 362025
เปลือกหอยเปลือกปูดูมีค่า เมื่อนำมาสร้างสรรงานชิ้นใหม่ ศิลปะประดิษฐ์คิดทันใด ก็ออกให้ผลงานใหม่ให้ได้ตังค์ *-*เกี่ยวกันไหมเนี่ย อิอิ เห็นเปลือกปูม้าเขานิสัยมาแต่งแต้มสีสรร งานได้ราคาดีก็เท่านั้นจริง ๆ คะ อาจารย์ผู้เฒ่า อิอิ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 07:00 น. - comment id 362093
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
2 พฤศจิกายน 2547 08:18 น. - comment id 362121
มือถือสากปากคาบคัมภีร์เวทย์ ความวิเศษอวดเก่งมิเกรงขาม ภาพที่วาดสวยหรูให้ดูงาม ซ่อนสิ่งทรามใต้เปลือกเป็นเทือกครอง หยุดเถิดหนามนุษย์สุดประเสริฐ กรรมจะเกิดอกุศล วนสนอง อัน.ว่างเปล่าสองคำคือทำนอง ช่วยกันมองแก่นแท้แค่คำคน ชอบท่อนนี้มากค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่ทำให้รู้ว่า ทุกอย่างไม่จีรัง. ..........แค่เปลือก .....เท่านั้นเอง
2 พฤศจิกายน 2547 10:27 น. - comment id 362151
ลุงผู้เฒ่า: เปลือกปูดูมีค่า เปลือกหนาป้องกันตัว เปลือกมนุษย์สุดน่ากลัว เปลือกเมามัวกิเลสบัง.. เป็นมนุษย์ก็ต้องมีเปลือกตามสังคมบ้างค่ะ..แต่คิดว่าถ้าเนื้อภายในดีแล้ว ก็ไม่น่าจะต้องกลัวอะไร.. หลานลุง.. กุ้งหนามแดง
2 พฤศจิกายน 2547 13:28 น. - comment id 362238
คุณอัลฯ..ได้อมยิ้มที่คุณคอมเม้นต์ อ่านแล้วแปลลำบากจัง.. คุณเรไร..ขอบคุณครับ..เมล์ไปแล้ว คงได้คุยกันมากขึ้นครับ.. คุณยวนฯ..ขอบคุณครับ กลอนเก้าคำที่คุณเขียนมา ถือว่าถูกตามแบบครับ..ที่หยุดเขียนนาน อาจเป็นเพราะคุณหมดข้อมูล ไม่มีเรื่องที่จะเขียน ลองหาดูตามเพลงซิครับ ยกมาเก้าคำ สิบคำ แบบเรียงความ แล้วค่อยๆ เกลา ตัดคำ-เพิ่มคำ ให้เป็นกลอน ลองดูนะครับ คนเมืองกปิ..กลอนน่ะไม่ต้องขอหรอก ชอบก็เก็บเอาไป ตรงไหนไม่ชอบก็แก้เอา..แต่สำหรับคุณนี่ ต้องตอบกลอนทุกเรื่องที่บอก ขอเก็บดีมั้ย..จะได้ฝึกเขียนไปในตัว.. คนไร้เงา..เปลือกของสัตว์มีค่า..ยิ่งถ้าได้เติมแต่งยิ่งมีค่า แต่เปลือกของคน แม้จะมีค่า แต่ถ้ามีคนมองเห็นได้ จะไร้ค่ายิ่งกว่าเปลือกของสัตว์..หายไปอีกคนนะ พี่สาวใหญ่ของพวกคุณ กลอนก็ไม่เขียนเลย..สงสัยไปซุ่มฟิตซ้อมอยู่.. คุณผลิใบฯ ขอบคุณครับ..เขียนดีขึ้นทุกวันเลยนะครับ.. คุณดาหลา ปะการัง..ชอบอย่างเดียว เอาเปรียบนะ คุณต้องเขียนให้ได้อย่างที่ชอบด้วย.. คณกุ้งฯ..หมายถึงเปลือกที่ไม่ดีครับ แต่จะว่าไป คนเราไม่จำเป็นต้องมีเปลือกนัก เป็นยังไง ก็ไม่ต้องปรุงแต่งมาก.. ตัวซน..เชียงใหม่ เราไปครั้งสุดท้าย ปี.2530 ครั้งที่3 ..นานแล้วไม่ได้ไปอีก แต่คาดว่า เราต้องขึ้นไปแน่ เราจะไปหาต้นไม้ชนิดหนึ่ง มีถิ่นอยู่แถวนั้น ทุกคนที่อยู่รอบๆตัวเรา..มีความสำคัญทุกคน..เราอยู่ที่เดียวกัน บ้านกลอนนี่..มิตรภาพต่างๆ เป็นสิ่งมีค่าที่บริสุทธิ์...อย่างอแง เขียนกลอน มาให้ดูซะดีๆ เราไปจันท์ กับคนที่เรารักหลายคน..แต่เรื่องเขาจะรักเราหรือเปล่า เราไม่ทราบได้..เราเขียนกลอนมาได้สามเรื่อง เลือกตอบมาสักเรื่องซิ.. สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข
2 พฤศจิกายน 2547 13:35 น. - comment id 362243
คุณลุงคะ.. เรน อยากให้ไปอ่าน ที่บทกวี เรื่อง
เศร้า ..ด้วยคะ..
กี้ ..เรน เขียนไว้ ...
หิ ว ว ววววว ..
แว้ปป ..
2 พฤศจิกายน 2547 15:07 น. - comment id 362284
การปอกเปลือก เป็นสิ่งเร้าใจ อย่างหนึ่ง ชวนให้ระทึกขวัญ อิอิ อย่างเราปอกมะพร้าวแห้งก็ลุ้นว่าจะได้ลูกข้างในที่มีกะลาหุ้มเหมาะดีเหมือไม่ เมื่อต่อยกะลาออก ก็ลุ้นว่าเนื้อในที่ชาวบ้านเรียกว่า ก้าม จะหนาหรือไม่ อิอิ
2 พฤศจิกายน 2547 15:37 น. - comment id 362303
ข้าน้อยมาแล้ว.... สวัสดีค่ะครู...สาวดำเองนะคะ มาชื่นชมผลงาน ช้าไปคงไม่ว่ากันนะคะ อ่านแล้วได้รู้ได้คิด อะไรหลายๆอย่าง แวะมาชื่นชมผลงานนะคะ
2 พฤศจิกายน 2547 15:52 น. - comment id 362312
ครูค่ะ..ศิษย์เอาการบ้านมาส่งค่ะ ลองไปแก้ไข ตัดคำมาบ้างแล้วนะคะแต่ แต่รู้ว่ามันยังไม่สัมผัสใน ยังงัยแล้วช่วย ติ นะคะ เค้าบอกเราน้องสาวที่น่ารัก ไม่เสียทีรู้จักไว้คบหา สิ่งนี้หรือที่เราเฝ้ารอมา อ่อนล้าใจสลายเมื่อได้ฟัง พี่ก็พี่ยังไงยังได้หวัง ขอสักครั้งที่พบและคบหา ขอใกล้ชิดอย่างนี้ทุกเวลา พี่ก็ได้ไม่ว่าขอผูกพัน เปงงายม่างอ่ะค่ะ. ปล..อย่าลืมตอบนะคะลูกศิษย์รออยู่ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 16:22 น. - comment id 362330
ว่ายเวียนวนวงวัฏสงสาร เพราะโมห์มากเกินประมาณคร้านฝึกฝน ยึดพุทธศาสตร์แต่เปลือกเลือกมงคล ฤาจะพ้นภัยพบสบสุขแท้ แวะมาอ่านครับท่านอาจารย์ เพิ่งว่างอ่ะครับ ต้องรีบด่วน ยายฟ้าคอยอยู่ครับ ไปแร่ะครับ โชคดีครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
2 พฤศจิกายน 2547 17:08 น. - comment id 362372
ไม่มีสิทธิ์คิดเลือกเปลือกเพื่อเสือกร่าง สาวชาวบางบ้านนอกออกใสใส ถูกหักอกฟกบ้างเป็นครั้งไป ให้ทำไงไม่รู้เลือก เปลือกหุ้มตน** วันมีนำเสนอสองเปลือกนะคะท่านผู้เฒ่า หนึ่ง.. เปลือกแรกคือเลือกไม่ได้ เป็นได้แค่สาวบ้านนอก สอง..เปลือกสองคือไม่รู้จักเลือกที่จะคุ้มครองตัวเอง แล้วเสื่อทอจะอธิบายทำไมคะนี่ ไปดีกว่านะคะ กลัวก้านมะยมเหมือนจ๋อเมืองลิงเหมือนกันค่ะ อิ้ อิ้ อ้อ..หันมายิ้มหวานแล้วยกมือไหว้ บอกว่า *สวัสดีค่ะ*
2 พฤศจิกายน 2547 17:13 น. - comment id 362380
ต้องตามมาลงชื่ออีกแล้วค่ะ ว่าเป็นตัวจริง เสียงจริง สวัสดีอีกครั้งนะคะ ป.ล. วันหน้าหากผ่านมาระยองช่วยทักทายบ้างนะคะ จะพาไปทานผลไม้ค่ะ ได้ข่าวว่าไปนอนดูเดือนเตือนความหลังที่เมืองจันท์ กรุณาแวะด้วยยยยยย..ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 18:22 น. - comment id 362432
เค้าบอกเราน้องสาวที่น่ารัก..เค้าบอกเห็นเป็นน้องมิปองรัก ไม่เสียทีรู้จักไว้คบหา.เพียงรู้จักสมทบเพื่อคบหา สิ่งนี้หรือที่เราเฝ้ารอมา. อ่อนล้าใจสลายเมื่อได้ฟัง.สุดอ่อนล้าความหมายเมื่อได้ฟัง พี่ก็พี่ยังไงยังได้หวัง..นับเป็นพี่ยามเห็นยังเป็นสุข ขอสักครั้งที่พบและคบหาแม้จะทุกข์พบพี่ยังมีหวัง ขอใกล้ชิดอย่างนี้ทุกเวลาเพียงใกล้ชิดเปรียบเงาขอเข้าบัง พี่ก็ได้ไม่ว่าขอผูกพันเป็นพลังน้องมิท้อขอผูกพัน.. ลัดคิวตอบก่อน..คุณสาวดำ..เขียนกลอนระยะแรก คุณลืมสัมผัสใน..ให้หมดเลยนะ.. เขียนให้ลงกับสัมผัสบังคับทั้ง3จุดก่อน...และสัมผัสระหว่างบท ..เอาแค่นี้ก่อนนะ คุณลองไปเรียงคำมาอีก เอาแค่สัมผัสที่บอก... กลอนที่ผมแก้ให้พยายามรักษาความหมายเดิมไว้ คุณลองพิจารณาดู...อย่าคิดว่ายากครับ และอย่ากลัวผิด...สวัสดีนะครับ
2 พฤศจิกายน 2547 20:48 น. - comment id 362522
เปลือกสัตว์ขจัดภัย ได้อาศัยเพื่อหลบลี้ เปลือกตาก็ยังดี เปลือกคนนี้มีทำไม
2 พฤศจิกายน 2547 21:53 น. - comment id 362577
เขียนกลอนให้หนึ่งบท ไม่ได้ส่งอมยิ้มให้คุณผู้เฒ่าสักหน่อย .. แย่งเด็ก ๆ มาแน่เชียว จึงได้อมยิ้ม ระวังฟันจะผุ นะคะ
2 พฤศจิกายน 2547 22:02 น. - comment id 362586
คุณฤกษ์..ก้าม มะพร้าว ถ้าผมได้ยินก่อนนี้ คงเขียนเป็นกลอนแล้ว เปรียบเทียบได้ดีครับ.. พ่อขุนแผนขอบใจนะ...ดีแล้วล่ะ ดูแลกันดีๆ เอาใจใส่กันให้มาก ความรักต้องรู้จักเติมน้ำตาลนะ.. คุณกอกก..วันนั้นผ่านระยอง ก็นึกถึงคุณอยู่นะ ขอบคุณมากครับ แล้วสักวันหนึ่ง ผมคงมีโอกาสรบกวนคุณ ผมชอบสละ กับเงาะครับ..ทานได้เยอะ คงหมดสวนแน่ครับ.. คุณชัยชนะ ขอบคุณครับ..เปลือกบางเท่าไหร่ ชีวิตก็จะมีความสุขเท่านั้น..ผมก็พยายามอย่างมาก ที่จะลดเปลือกให้มากที่สุด.. สวัสดีทุกท่านครับ..
2 พฤศจิกายน 2547 22:05 น. - comment id 362589
คุณอัลฯ..ขอบคุณครับ ก็แปลยากจริงๆ สวัสดีครับ
3 พฤศจิกายน 2547 00:38 น. - comment id 362655
ดูสดใสสวยงามยามเนตรพิศ ลายประดิษฐ์หัตถศิลป์ลายรินไหว เคลือบสีสันประณีตแนบแอบฤทัย เพ่งทางใดก็พบงามทุกยามมอง จึงชื่นชมผิวรอบดุจกรอบสวย หลงเงาด้วยพรายแสงศรีไม่มีสอง วางหัวใจไว้ด้วยรักเป็นฐานรอง เฝ้าประคองวาจาหวานสะท้านใจ แต่ดุจสายฟ้าฟาดแทบขาดจิต ลายที่งามดุจเนรมิตเริ่มหมองไหม้ แลหลุดล่วงกะเทาะสีที่ฉาบไล้ เห็นพื้นในเมื่อไร้เปลือกมาเคลือบคลุม แสนขรุขระกระด้างอย่างหยาบนัก ไร้ลายรอยจำหลักให้เรียงกลุ่ม เปลือกที่ลอกกลอกกลิ้งทิ้งตามมุม สิ้นสีสันปกคลุม...ไม่งามตา ตรองสติดำริมองกองเปลือกสี กาลเวลาบ่งชี้ถึงคุณค่า สิ่งที่งามด้วยความย้อมปลอมวัณณา เพียงไม่นานก็ฉีกหน้าให้รู้ใจ กลายวาจากลับวาทีเมื่อมีโทษ หมายผูกโกรธแค้นเคืองเป็นเรื่องใหญ่ เคยหวานล้ำคำทักที่ปักใจ ก็ขมไหม้ไร้น้ำตาลเป็นพาลชน หากดีงามตามเนื้อแท้ดุจแร่ทอง จะเทกองลองหลอมไฟอีกหลายหน ทองเนื้อแท้ยังเรืองรองครองใจคน ไม่มีเปลือกหลุดปนบนเนื้อทอง เป็นผลงานของใครก็ไม่ทราบนะครับ แต่แอบเก็บไว้ด้วยความชอบ เลยถือโอกาสมาร่วมวางไว้เป็นเกียรติแก่ท่านผู้เฒ่าด้วย
3 พฤศจิกายน 2547 06:40 น. - comment id 362687
โห.. ตั้ง .. กะปี ..2530 .. เล้ยหรอคะ..
สงสัย .. ตอนน้าน .. เรนอยู่ไหน ..ม่ายรู้ดิคะ
เรน .. คงเป็น .. วุ้น ..อยู่แน่ๆเล้ย ..อิอิอิ..
( เกาหัวฟู .. งง ๆ.. )
เรน..พยายามเขียนแล้วนะคะ..
บางเรื่อง ..เรนยังสื่อ ..ไม่ได้นะคะ..
เปลือกโลก .. กับ ..เปลือกคน..
แบบไหน .. ดีคะเนี่ย ..
ก็ ..เวลา ..ที่เรน.. เขียน ..
ชอบออกนอกเส้น..เรื่อยเล้ย..เฮ้อ...! ..
แบบเรน ..เขียนแล้วก็ลบ ..มากเลยคะ..
ก็ เรน ..คิดม่ายออก.. เนี่ย นา ..
งาน ..ของเรน .. บางครั้ง..
ก็ เขียนได้ .. ดี๊ดี ..
บางที .. ก็ .. คิดตั้งนาน ..
เคยนะ .. ที่เรน.. รำคาญ ..
เขียนให้เป็นงาน .. มัย ไม่ได้ .. สักกะที ..
อีกแล้วดิคะ ...
อารมณ์กวน .. เริ่มก่อ..
เขียน ..ตอน กำลังลอยคอ..
ทะเลรอ .. เรน ..ก็..ง่วง .. เฮ้อ..!..
เรน ขอเวลา ..สร้างจินตนาการ..
ก็เรน .. กำลังคิด ..ไปขอพี่ชาย..
..ให้พาไป .. เที่ยวทะเล ..นะดิคะ..
แต่ ..พี่ชายเรน ..เค้าไม่ว่าง ..นะดิคะ..
เรน จะทำงัยดี..
บทกวี....ทะเล.. ของเรน...
เฮ้อ .. (ถอนจา ย .. รอบที่แปด ..)
..เช้านี้ มัน ...เรน...อารมณ์ดี๊ดี .
..แว้ป...
ต้นไม้ .. ที่คุณลุงบอก..
เหมือน ..ต้นเดฟ ..บ้านเรน ..เปล่าคะ ..
เรน ..เลี้ยงไว้ .. ในห้อง ..
..ตอนนี้ .. กำลัง .. น่ารักเลยคะ..
( แบบ ..เค้ากำลัง ..โผล่มา .. ทักทายเรนด้วยดิ..) ...
3 พฤศจิกายน 2547 06:47 น. - comment id 362689
..เรนขอบคุณ ..คุณฟ้าเปลี่ยนสี ..ด้วยนะคะ..
แบบ ..เรนอ่าน บทกวี ที่คุณมอบให้ คุณลุงของเรน.. ไพเราะ .. มากเลยคะ..
เรน .. ยินดี .. ต้อนรับ ..
..เรน ขอบคุณ .. แทนคุณลุง ..นะคะ..
ตอนนี้ ..คุณลุง ..ไม่อยู่นะคะ..
คงกำลัง.. พึงพุง .. แน่ๆเล้ย ..
..แว้ป..
3 พฤศจิกายน 2547 12:41 น. - comment id 362866
คงคล้ายหัวโขนกระมัง คุณฟ้าเปลี่ยนสี..ใส่หัวไหนก็เล่นบทนั้น.. บางครั้งสวมหัวพระราม..ถอดออกมาอาจจะเป็นทศกัณฐ์.. เรื่องเปลือกนี่..ก็ต้องมีกันทุกคน .. เพียงแต่ไม่ควรปรุงแต่งจนเกินงามนัก... ขอขอบคุณครับ ที่นำบทกลอนดีๆมาฝาก ขออภัยจริงๆที่ไม่ได้เขียนตอบเป็นกลอน ขอให้คุณมีความสุขนะครับ สวัสดีครับ.. ตัวซน..ขอบใจนะที่รับแขกแทน ดีแล้วล่ะ บางครั้งเวลาเราจำกัดจริงๆ ส่วนเรื่องการเขียนต้องมีสมาธินะ ค่อยๆคิด..เวลาเขียนกลอนเรื่องอะไร ต้องตัดความคิดเรื่องอื่นออกให้หมด... เราทำเรื่องซี.ดี กับการด์อวยพร ใกล้จะเสร็จแล้ว..ยังไม่รู้จะส่งให้ตัวซนยังไง ทั้งหนังสือและขนมที่ติดไว้ด้วย หาที่อยู่ที่ส่งได้ แล้วเมล์ มาบอกเราด้วย เมล์ติดต่อเราอยู่ที่เรื่อง..แจก.. ตอนนี้เราแนะนำการเขียนกลอนหลายท่าน ยังไงซะก็คอยดูแลตัวซนเสมอ ขยันๆหน่อยซิ ตัวซนนับเป็นคนที่ 2ที่เราแนะนำ..คนแรกเขาผ่านแล้ว เขียนเก่ง..เราน่ะ..คนหลัง เขาแซงหน้าไปแล้ว เอ..หรือเราสอนไม่ดี... เอาล่ะตั้งใจเรียนนะ อย่ามัวคิดไปเที่ยวทะเลอยู่เลย..น้ำในทะเลน่ะเค็ม..ไปล่ะนะสวัสดี
3 พฤศจิกายน 2547 16:17 น. - comment id 363038
เปลือกหุ้มห่อตัวไว้ให้มิดชิด เฝ้าปกปิดซ่อนเร้นไม่เห็นหน้า ขอแค่เพียงได้ส่งเสียงเจรจา ในอุรา..ชุ่มชื่นรื่นฤดี......
3 พฤศจิกายน 2547 18:59 น. - comment id 363104
ครูค่ะ...สาวดำส่งการบ้านแล้วนะคะ อยู่ที่หน้าสาวดำ อ่ะค่ะ กลอน...ชื่อว่า..ไม่จริงใจ ค่ะ อย่าลืมตรวจ การบ้านะคะ
3 พฤศจิกายน 2547 19:28 น. - comment id 363121
คุณดอกไม้ ขอบคุณครับ..คุณเขียนกลอนได้ดีนะ แต่ไม่ค่อยเห็นที่หน้าแรก..ปกปิดตัวเองมากๆ พอดีไม่มีเพื่อน..ต้องออกไปส่งเสียงที่กว้างๆ คุณสาวดำฯ..เราเห็นแล้ว เดี๋ยวไปดูนะ คงเป็นรอบดึก.. สวัสดีคุณทั้งสองนะ ขอให้มีความสุข
4 พฤศจิกายน 2547 05:10 น. - comment id 363317
แวะมาเยี่ยมค่ะ กลอนคุณฟ้าเปลี่ยนสียกมานั่นน่ะ ของคุณ พี่ดอกแก้ว บุษกร เมธางกุร ทั้งเขียนลงที่นี่ที่ไทยโพม และ ลงที่ อภิธรรมออนไลน์ และได้นำเข้าในเล่มรวมหนังสือของเธออย่างเรียบร้อยแล้ว จึงเรียนเพื่อทราบ
4 พฤศจิกายน 2547 05:29 น. - comment id 363318
ไปหามาให้ค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_36263.php
4 พฤศจิกายน 2547 12:12 น. - comment id 363526
คุณทิกิ..ขอบคุณครับ ที่มาเยี่ยมและแจ้งให้ทราบ ว่ากลอนนี้ของคุณดอกแก้ว..เคยอ่านผลงานของคุณดอกแก้ว..เขียนได้งามครับ.. สวัสดีนะครับคุณทิกิ..ขอให้มีความสุขครับ..
4 พฤศจิกายน 2547 20:36 น. - comment id 363900
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
