:::เพื่อน:::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

a: สวัสดีครับ ผมเอ  รับสาย
B: สวัสดีค่ะ ผอ.ใหญ่ ทายซิว่าใครโทรมา
a: คุณดอกไม้หรือครับ
B: ดอกไม้ที่ไหนกันคะ   จำเพื่อนไม่ได้เหรอ นี่นุชเอง โทรมาเซอร์ไพร้ซ์
a: นุชเหรอ  แหมผมดีใจมาก นี่เราไม่ได้พบกันตั้งแต่ปี 2527 กี่ปีเข้าไปแล้วนี่
B: 20 ปีได้มั้งคะ  เป็นไงนายสบายดีใช่ไหม  เราได้เบอร์โทร์ของนายมาจากเพื่อนอีกที
a: สบายดีครับ แบบเรื่อย ๆ  นุชเป็นไงมั่ง
B: ดีค่ะ   แต่ไม่ค่อยออกไปไหนเลย  ค้าขายทั้งวัน
a: ก็ดีแล้วครับ  ผมเองมีเวลาค่อนข้างมากทั้งวันเหมือนกัน แต่อยู่กับความเพ้อฝัน
B:ฝันเถิดน่า  ถ้ามีคนอยากอ่านความฝันของเราตั้งมากมาย
a:ครับผม  เพื่อนของพวกเรานุชได้เจอใครมั่ง ช่วงนี้
B:เจอหลายคน  วันที่ 20 นี้นายมาเจอพรรคพวกสมัย ม.3 หน่อยสิ หลายคนถามถึงนาย  และที่สำคัญอดีตหวานใจของนายจะแต่งงานแล้วนะ จำเจี๊ยบได้ใช่ไหม
a:จำได้ แต่อ้าว  ก็ไหนว่าแต่งไปแล้ว
B: เลิกราไปแล้ว แต่คราวนี้คงไปกันได้ดี
a: อืม... วันที่ 20 เดือนนี้ใช่ไหมครับนุช
B: ค่ะ  ไปได้ใช่ไหม
a: ไปได้สิครับ   ไปให้กำลังใจเพื่อนและรำลึกไมตรีของพวกเรา
B: จะรอพบกันค่ะ  และเจี๊ยบก็คงดีใจ
a: ขอบคุณครับนุชที่ส่งข่าว
B: สวัสดีค่ะ
a: สวัสดีครับผม
(a) :   อืม....เจี๊ยบพบรักตั้งสองครั้งแล้ว   แต่เอ  ก็ยังคว้าง   เหมือนเช่นเดิม
         ตกลงเราจะไปให้กำลังใจ   หรือไปหากำลังใจจากเพือนกันแน่...ฮืม...