วัฏฏะสงสารส่องทาง

วัฏฏะสงสารส่องทาง
..๏โลกพิพัฒน์แซ่ซ้อง กำเนิด
วายวุ่นเวียนวนเลิศ ก่อหล้า
ชุลมุนส่งหนุนเพริศ มวลสิ่ง ชมแล
ฝันใฝ่ดุจดังกล้า ปลูกไว้งามสรวง ฯ
กาลเวลาพาล่วงพ้น แนวทาง
มากห่อนแรงฤทธิ์ปาง สู่เชื้อ
บุญบาปที่ตามวาง รัดห่อ เกิดแฮ
ตรงส่งลงหนุนเกื้อ ใฝ่แท้เคยสนอง ฯ
วันคืนแยกเปลี่ยนหล้า ตามไป จริงนา
พลังที่เคยวิไล อ่อนล้า
สังขารเหี่ยวมิใส ใจหม่น หมองเฮย
กายหง่อมสุดมองแปล้ ห่อนแล้ร่วงโรย ฯ
วกเวียนผันเปลี่ยนต้อง โรคภัย เกิดนา
ทุกข์ส่งแทบบรรลัย ป่วนสิ้น
เจ็บปวดเร่งความนัย กรายสู่ กายแฮ
สุดที่คืนกลับถวิล สู่ครั้งอดีตกาล ฯ
ราญรอนลงล่วงแล้ว วอดวาย
โศกส่งมามากมาย พี่น้อง
แสนเทวษที่มากราย หมดแก่ ภพเฮย
เหลือแต่เวรบุญต้อง กรรมใช้ครรลอง ฯ
อนิจจังยังชีพอยู่ทั้ง ยืนยง จริงแฮ
อันส่งผลหมายตรง แน่แท้
ปวงชนใฝ่มัวพะวง หลงลุ่ม กายฤา
สุดที่ยากหวนแก้ ว่ายเวิ้งวัฏฏะสาร๚ะ๛
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 12 พ.ค. 2548 15:24 น. - ID 75869

1328

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/75869 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

ดาหลา & ปะการัง

12 พฤษภาคม 2548 16:02 น. - comment id 465854

  ยังคง นิ่ง  แน่วแน่  เหมือนเดิม .........

ไม่ค่อยได้เข้ามานะคะ   ........

เนื่อยๆๆกะชีวิต .........

แก้วนีดา

12 พฤษภาคม 2548 16:06 น. - comment id 465857

มาแล้วงานธรรมเพราะเพราะ
แก้วประเสริฐ์ได้จารมาให้
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมธรรมะจากใจ
แก้วนีดาจะขอตามอ่านไปนะแก้วฯ

ขอบคุณมากจ๊ะแก้วฯงานธรรมช่างงามล้ำค่าเสมอ.......ของแก้วฯนะคงจะต้องคอยหน่อยนะ.......กำลังเก็บข้อมูลอยู่จ้าาาาาาาคงไม่ช้าได้อ่านกันค่ะแก้วฯ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

12 พฤษภาคม 2548 16:09 น. - comment id 465860

อัตตาพาสูญสิ้น.................นิพพาน
ตนตัวมัวสำราญ...............เริงหล้า
จวบจนล่มสู่กาล................แตกดับ
สวรรค์ปิดนรกอ้า..............ไล่คว้าลงขุม๚ะ๛

***แวะมาแจมครับท่านแก้วฯ...

ภูวดินทร์

12 พฤษภาคม 2548 16:21 น. - comment id 465875



มาชื่นชมผลงานธารธรรมที่ล้ำเลิศครับผม

สาว พฤษภ

12 พฤษภาคม 2548 17:16 น. - comment id 465897

งดงามมากคุณค่า
ขอคารวะด้วยใจจริง

ภาวิดา

12 พฤษภาคม 2548 19:08 น. - comment id 465956

เพราะมากค่ะ 


อนิจจังชีพอยู่ยั้ง         ยืนยง ยาวเทอญ
อันส่งเจตน์จำนง        แน่แท้
ปวงชนเฝ้าใฝ่พะวง    เวียนลุ่มหลงนา
แสนสุดจะหวนแก้      กลับเวิ้งวัฏฏะสาร

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 21:45 น. - comment id 466583

คุณ ดาหลาฯ

             นั่นซิครับผมเห็นหายไปนาน  อย่าคิดมากเลยครับ  ชีวิตคนเราก็อย่างนี้แหละจะเอาอะไรที่แน่นอนตามใจเรามิได้เสมอ  ใจเย็นๆปล่อยไปหันกลับคืนสู่ความถูกต้องกันต่อไปดีกว่าครับ ขอบคุณครับ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 21:50 น. - comment id 466587

คุณ แก้วนิดา

              คุณครับการแสดงงานธรรมให้ปรากฏแก่สังคม
ถือว่าเป็นการสร้างผลบุญกุศลแก่เราอย่างหนึ่ง
  ฉะนั้นผมเองถึงเขียนสลับกันไปอยู่เรื่อยๆเพียงแต่ว่างานธรรมนี้
จะมีแต่ผู้ที่สนใจเท่านั้นถึงจะพึงรู้ 
ยิ่งยุคนี้ด้วยแล้วจะหาคนเขียนได้ยากเต็มที
เพราะเหตุผู้ใฝ่ธรรมแทบจะไม่มีเหลือเลย
ผมจะติดตามผลงานของคุณด้วยความยินดีครับ
ขอบคุณมากนะครับ  

           แก้วประเสริฐ.

คนเมืองลิง

13 พฤษภาคม 2548 22:04 น. - comment id 466596
```
สาธุ อนุโมทนาด้วยค่ะ
```

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 22:12 น. - comment id 466605

 คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้

           ขอบคุณงานโคลงที่งดงามครับ และเป็นดั่งที่รจนาไว้ด้วยครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 22:17 น. - comment id 466608

คุณ ภูวดินทร์

         ขอบคุณคำชมครับแต่ว่าถูกใจผมแต่อาจจะไม่ถูกใจคนอื่นครับ 
ผมทำไปเพื่อสร้างกุศลแก่ตัวเองด้วยครับ
 หากใครอ่านแล้วคล้อยตามผมก็มีส่วนในผลบุญอันนั้นครับ
 นี่ผมก็ได้แล้วจากคุณด้วย อิอิ เพราะเดี๋ยวนี้หาคนใฝ่ธรรมยากจริงๆครับขอบคุณมาก

              
                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 22:25 น. - comment id 466615

 คุณ สาว พฤษภ

             งานนี้เป็นงานที่สร้างผลบุญกุศลทั้งผู้เขียนและผู้อ่านครับ
             ฉนั้นหากคุณโน้มจิตไปในทางธรรมแล้วไซร้ผลบุญนั้นจะบังเกิดทันที คือ
ตาสว่างขึ้น   จิตเบิกบานด้วยปิติ  รอบรู้กฏแห่งความเป็นจริง ฯลฯ
             ฉะนั้นผมถึงพยายามสร้างผลงานแบบนี้ไว้ผสมผสานกับรสนิยมสมัยใหมครับ 
              แม้นว่าการเขียนของผมยังไม่ดีเท่าที่ควร แต่ก็สร้างความภาคภูมิใจแก่ผมเสมอ
               ขอขอบคุณมากนะครับ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 23:15 น. - comment id 466645

 คุณ ภาวิดา

            พูดถึงอนิจจัง คือความไม่เที่ยงแท้แน่นอน
            เป็นบ่อเกิดของการเปลี่ยนแปลงสสารทั้งหลายในโลกนี้อันเป็นไปในธรรมชาติ
             ย่อมไม่เที่ยง กัดกร่อนและสูญสิ้นสลายไป หากเป็นมนุษย์สัตว์ย่อมเกิดดับกับสังขารตามแต่ผลบุญเวรกรรมที่ทำมา 
             ไม่พ้นเราเขา ก่อให้เกิดทุกขเวทนา สุขเวทนา
             ไม่เป็นแก่นสารย่อมดับไปในที่สุด
เพราะไม่สามารถบังคับขัดขืนได้เป็นไปตามธรรมทั้งปวง คืออนัตตาในที่สุด
             ยกเว้นแต่พระอรหันตเจ้าเท่านั้นครับ 
             ขอขอบคุณมากครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 พฤษภาคม 2548 23:22 น. - comment id 466650

  คุณ คนเมืองลิง

            ขอผลบุญอันพึงมีที่ผมสร้างจงมีแด่คุณด้วยครับ  อิอิ หากพบกันที่ระยองแล้วอย่าถามเรื่องธรรมนะครับ ขอขอบคุณครับ

             แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น