หน้าส่วนตัว
0 ห่างไกลไปเสียแล้ว
บ่เห็นแววความหวั่นไหว
ดุ่มเดินเผชิญภัย
โศกขมในหล่มฝัน
0 นิราศหทัยร้าว
บ่เห็นคราวมาเคียงกัน
แผกทางต่างบาทสรรค์
คอยแต่หมางจะห่างหนี
0 ต่างธงต่างอันเทิด
ฤาจึงเกิดกฎกาลี
ครวญท้อต่อแต่นี้
ขวัญคงขรมแต่จะขม
ฯ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 12 ก.ย. 2548 14:35 น. - ID 80968 
829
6
0
12 กันยายน 2548 15:23 น. - comment id 514449
ไม่ได้แวะมาหาตั้งนาน เลยแวะมาทักทายค่ะ
12 กันยายน 2548 17:41 น. - comment id 514522
สวัสดีครับคุณเจลใส ผมยังรำลึกถึงคุณเจลใสเสมอ ผมจำคุณเจลใสได้ตั้งแต่ช่วงที่ผมเข้าเว็บไทยโพเอ็มมาใหม่ๆน่ะครับ
12 กันยายน 2548 17:56 น. - comment id 514532
ไม่อาจเข้าใจในกลอน ...แต่รู้สึกว่า สักวัน....คงคงถ่องแท้
12 กันยายน 2548 18:28 น. - comment id 514537
เป็นอารมณ์ต่อเนื่องของผมต่อเหตุการณ์ที่พรมแดนประเทศ
ผมเคยเขียนบทที่ชื่อ
::อะนาเดอะ 3 คัลเลอร์ ซ แฟล็ก ::
ในช่วงที่ผู้นำมีแนวคิด แบ่งโซนสีพรมแดนประเทศ ช่วงนั้นผมรู้สึกถึงการขีดแบ่งชั้นความเป็นเจ้าของประเทศ โดยท่านผู้ทรงอำนาจทางการเมือง
เวลานี้ผมรู้สึกถึงเยื่อใยบางเยื่อใยกำลังจะตัดขาดจากไป
ดูที่ผู้คนบางส่วนอพยพออกไปจากแผ่นดินแม่ของเขา ด้วยความรู้สึกไม่ปลอดภัย
บทที่ผมกล่าวถึงเป็นดังนี้ครับ
นำมาทบทวนให้อ่าน
::อะนาเดอะ 3 คัลเลอร์ ซ แฟล็ก ::
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เริงเรืองฤาจึ่งรั้น................เรอเหลิง
อันเอ่ยเอยสุมเพลิง............ถิ่นด้าว
ไฟลามต่อวงเวิง...............โหมใหญ่
ไทยใหม่ฤทัยร้าว..........หน่วงท้นขุกถม
2. รันทมใครเอ่ยถ้อย............ถาบ ถาง
ขีดเถื่อนแถกเขตทาง.........ต่ำใต้
ลันเลงหล่มเลนพลาง.........โยนบาป
คำสาปราวแผกไท้.........ต่างเชื้อพงศ์ฉวี
3. สาดสีแปรเปลี่ยนชั้น..........ชนเข็ญ
แดงดั่งกับกากเดน............อ่อนด้อย
เหลืองเหลือหล่มดินเลน.....ลดหลั่น
เขียวอ่อนออออดสร้อย........ยื่นน้ำนมขาย
4. ไกลกลายไปห่างแล้ว..........ฤาขวัญ
จึงแบ่งขอบเขตกัน..............บ่เอื้อ
ไตรรงค์ร่ำรำพัน..........สีเปลี่ยน แล้วฤา
ธงแจ่มเคยอะเคื้อ.........แต่นี้เป็นไฉน
12 กันยายน 2548 22:59 น. - comment id 514580
เวลานี้ผมรู้สึกถึงเยื่อใยบางเยื่อใยกำลังจะตัดขาดจากไป.. วันนี้อัลมิตราก็รับความรู้สึกนี้มาเต็ม ๆ ค่ะ
13 กันยายน 2548 04:52 น. - comment id 514624
ขอบคุณครับมิตรของผม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด