ความเกียจคร้านคือหายนะ แต่..มันช่างหนาแน่นเสียเหลือคณา หลีกเร้นเช่นไร อย่างไร สิ่งอัปมงคลเยี่ยงนี้....ถึงจะหลุดขาดหาย.
โอ คาลิฟโซ 15 ต.ค. 2548 10:14 น. - ID 82405 
1044
4
0
15 ตุลาคม 2548 13:00 น. - comment id 527589
หมูเอมก็ขี้เกลียดอ่ะค่ะพี่ริว ..... ถึงได้อ้วนตัวกลม ๆ ๆ ๆ แบบนี้ .. แวะมาทักทายและขอบคุณกับการแนะให้เอมหยุดคิดจ๊ะ ..
15 ตุลาคม 2548 13:01 น. - comment id 527591
พี่ริวอีกรอบ ตะกี้ลืมคลิกไอคอน เอาใหม่ ๆ
15 ตุลาคม 2548 14:51 น. - comment id 527627
ความขี้เกหียจเนี่ย มันไม่ไช่ตัวอัปมงคลหรอกนะคะ ทุกคนมีความขี้เกียได้มั้งนั้นแหละค่ะ มันอยู่ไม่นานเดี๋ยวมันก็หายไปเองนะคะ ว่าอย่างนั้นนะคะ
15 ตุลาคม 2548 17:31 น. - comment id 527654
ไม่อยากจะเล่าวันนี้ตัวขี้เกียจเกาะเต็มตัวอะ ไม่อยากทำไรเลย อยากนอน
15 ตุลาคม 2548 18:20 น. - comment id 527664
ช่วงนี้ก็เกิดอาการขี้เกียจเขียนกลอนขึ้นมา สลัดไม่หยุดสักทีเลยนะ
15 ตุลาคม 2548 22:40 น. - comment id 527743
22 ตุลาคม 2548 12:53 น. - comment id 533230
เพื่อนก็เหมือนดวงดาว.....ไม่ได้มองเห็นตลอดไป.....แต่ยังไงก็ยังอยู่ที่เดิม เป็น message ที่เพื่อนส่งมาให้และก็ชอบมาก จึงนำมาฝากค่ะ.............
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
