หน้าส่วนตัว
1. ชนอันมากในประเทศของเราไร้อันกิน
แลกเหงื่อเพื่อชีวินเป็นประมาณ
ขายแรงกับกายหมายอาหาร
บ้างรอเศษทานเขาโยนให้
บริบทล้วนบีบบดคนจน
มองเห็นความสับสนแห่งสมัย
ด้วยว่าคนต่างไร้ที่พึ่ง
หลักการใดหลักหารหนึ่งล้วนเคลือบภัย
ภัยจากการกัดกินตนเอง
จึงได้เห็นความคว้างเคว้งกำจาย
2. ผู้นำของเรา
เก่งมารยาเรียกว่าเก๋าเหลือหลาย
ซ่อนเงื่อนอำพรางปม
หลอกให้ชนนิยมน้ำลาย
แท้แอบกระเดือกด้าว
ใครรู้โดนก้าวร้าวเจียนพ่าย
บีบเอาจากคนอื่น
หากตนเองกลับขัดขืนหลากอุบาย
โกงโดยอิงกฎเกณฑ์
ลิ่วล้อเล่นพิเรนทร์เลียนาย
ปกปิดและปิดกั้น
ประชาชนต่ำชั้นมีอันตราย
สังคมนี้กัดกินตน
หมุนเวียนในวังวนนี้บ่วาย
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 26 ม.ค. 2549 05:32 น. - ID 85667 
906
2
0
26 มกราคม 2549 14:50 น. - comment id 555745
กำไรหุ้นไม่เสียภาษี ศึกษามาดีอิจฉาทำไม ประชาชนเขารู้สึก จำกัดคิดนึกจะได้ไง เล่นหวยถลกดิน เอาขึ้นมากินข้างบนทำได้ คำนวนจากสลาก ตัวไหนซื้อมากจะออกทำไม มีแต่มือขูด ก็เวรี่กู๊ดแล้วหนาคนไทย นั่งเกร็งอยู่ทุกงวด มีแต่ชวดฉลูอยู่ใคร ตะละลา..
27 มกราคม 2549 00:32 น. - comment id 555909
เห็นเหตุการณ์ผ่านพ้นเที่ยวค้นคิด หาความผิดคนอื่นแถมยืนหยัด แต่ของตนค้นไปไม่เห็นชัด ทั้งที่จริงเป็นมัดตัดเป็นเกวียนเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความผิดของคนอื่น เห็นง่าย เขาจะทำอะไรก็ได้ คงไม่มีใครเห็น (ซะเมื่อไหร่หละ อิอิ)
27 มกราคม 2549 07:38 น. - comment id 555926
...๏ คนฮือเสียงโห่ฮิ้ว..........อาจสา- มารถเอย เสียงชื่นชมนานา................โอ่อ้าง คนจนต่างเฮฮา..................แตกตื่น จริงพี่ ขอพี่นาย...กอ...บ้าง...........อย่าได้ทำเหนียว ๚ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด