หน้าส่วนตัว
สองวันมานี้ ข้าพเจ้ารู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก
ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้อ่านหนังสือได้น้อยมาก
และหัวใจก็ไม่นิ่งพอที่จะรับรสของถ้อยคำใดๆ
เมื่อหันไปหาดนตรี
ข้าพเจ้าก็คาดหวังว่า
สำเนียงและสัมผัสระหว่างใจกับเส้นสายของเครื่องดนตรีนั้น
จะช่วยบรรเทาความรู้สึกเปลี่ยวคว้างลงได้บ้าง
แต่การณ์ก็หาได้เป็นเช่นที่คาดหวังไม่
ยิ่งเล่นข้าพเจ้ายิ่งรู้สึก ล้า
ล้าในส่วนลึกของห้วงใจ
อาจเป็นเพราะเวลานี้
ข้าพเจ้าได้สูญเสียที่ซ่อนอันปลอดภัยของตนไปแล้ว
และไม่มีที่หมายอื่นใดที่จะหลีกเร้นไปหลบซ่อนหัวใจดวงเขลาด้วย
บัดนี้..
เมื่อกาลเวลาสำหรับความขลาดไม่มีอีกต่อไป
และเวทีสำหรับผู้อ่อนไหวก็ไม่มีอีกแล้วเช่นกัน
เช่นนั้น
จึงคงถึงเวลาแล้วที่ข้าพเจ้าจะละออกมาจากโลกของจินตนาการ
ที่ข้าพเจ้าเคยซ่อนตัวโดยรู้สึกว่าปลอดภัยอย่างที่สุด
มาสู่โลกจริง ๆ
บางที
อาจเป็นเพราะข้าพเจ้ากลัวเจ็บ
ข้าพเจ้าจึงไม่ได้ร่องรอยแผลเป็น
อันทำให้หัวใจแกร่งและกร้านได้เสียที
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 15 พ.ค. 2549 20:37 น. - ID 89275 
993
11
0
15 พฤษภาคม 2549 20:50 น. - comment id 577315
จากมุมอันเร้นลับในเปลือกหอย อัลมิตรา ... ไม่ค่อยจะวางใจสังคมภายนอกเท่าใด ด้วยเหตุที่ว่า อัลมิตราไม่อยากให้ใครทำร้าย และอัลมิตราก็ไม่ปรารถนาเป็นอย่างยิ่งที่จะโต้ตอบใคร แต่ .. บรรยายกาศภายนอกเปลือกหอยมันช่างเย้ายวน ไม่ว่าจะเป็นเสียงขับกล่อมของไพร เสียงคลื่นกระทบทราย ถ้าไม่มีมือที่อบอุ่น ถ้าไม่มีหัวใจที่คุ้มครอง อัลมิตราคิดว่า .. อยู่อย่างเดิมน่ะดีแล้ว ทว่า .. ยังคงได้ยินเสียงเพรียกอยู่ร่ำไป ผู้ใดหนอ .. รอจันทร์ อีกกี่จันทร์นะ .. ที่เราจะได้เจอกัน
15 พฤษภาคม 2549 20:50 น. - comment id 577316
อยากทราบจังเลยครับว่ารสชาติของไวน์ที่จิบในวันนี้เป็นอย่างไร เรื่องที่เขียนมีความหมายลึกซึ้งกินใจอยู่เสมอครับ
15 พฤษภาคม 2549 21:04 น. - comment id 577321
สวัสดีครับมิตร ผมรู้สึกผ่อนคลายมากครับ เมื่อได้เขียนความรู้สึกออกไป บางทีการเขียนก็เหมือนการเสพติด ความนึกคิดของตัวเองครับ วันนี้ผมจิบไวน์ผลไม้พื้นบ้าน อยู่นอกเรือนรอแสงจันทร์ เล่นกีตาร์เพลงชะตาชีวิตกับเพลงบทคุ้น วนไปวนมาหลายเที่ยว ในที่สุดก็ต้องขึ้นมาเขียนถึงเจ้าความรู้สึกที่ว่านี้ แล้วมันก็ผ่อนคลายได้มาก ๆ ผมเองดีใจนะครับที่จะได้พบมิตร คุณอัลมิตรา มิตรที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดกันมานาน
15 พฤษภาคม 2549 21:13 น. - comment id 577324
ทักทายคุณชัยชนะด้วยครับ คลาดกันนิดเดียว ผมเขียนตอบตรงนี้เลยนะครับ ไวน์ที่ผมจิบเมื่อซักครู่ที่ผ่านมานั้น เป็นไวน์ผลไม้พื้นบ้าน รสหวานฝาดเปรี้ยวปนขม กลมกลืนกัน ขวดนี้ซื้อไว้กะจะเอาไปฝากพี่ที่กุดร่องกันทรวิชัยมหาสารคาม ไปถึงลืมเอาลงจากรถ กลับมาถึงบ้านจึงนึกได้ คิดว่าไปเยี่ยมรุ่นพี่หนใหม่จะเอาขวดใหม่ไป จึงเอามาแกะกินเสียก่อน ไวน์ผลไม้พื้นบ้านนี่ไม่แพงนะครับ ขวดละ 150 บาทเอง แต่บรรจุภัณฑ์เยี่ยมมาก เหมือนขวดไวน์ฝรั่งเศสยังไงยังงั้น ไวน์นี่ผมทำกินเองได้เหมือนกันนะครับ แค่มียีสต์จะเป็นแบบฟังไจหรือเป็นยีสต์ขนมปังก็ได้ เอามาหมักกับน้ำผลไม้ รอไม่กิ่วันก็ไวน์กินแล้ว ผมเคยเขียนเรื่องไวน์ในเรื่องสั้นยาว ชื่อ รอยวัน ในthaipoem.comนี่เองครับ แวะไปอ่านก็ได้ครับ ดีกรีของไวน์ไม่มากนักครับ 3-15 ดีกรี เอง ( เบียร์ ประมาณ 6 ดีกรีครับ) รสไวน์คงสูสีสมอดองน้ำมูทมั้งครับคุณชัยชนะ
15 พฤษภาคม 2549 21:27 น. - comment id 577330
การชมจันทร์ เป็นสิ่งที่ไม่เคยสิ้นเปลืองจินตนาการเลย กี่ที กี่ครั้ง กี่ครา .. ก็ไม่เคยเบื่อหน่าย ช่างเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น และถึงแม้ว่าจะเดียวดายบ้าง แต่ก็ปลอดภัย สักสองเดือนก่อน ได้รับหนังสือมาเล่มนึง \"เท่าดวงอาทิตย์\" .. อ่านจบแล้ว เป็นหนังสือที่ดีทีเดียว จันทร์ที่เห็น มองด้วยสายตาจากมุมบนโลก ก็ไม่น่าจะเล็กกว่าดวงอาทิตย์ ทั้งที่ความจริง ขนาดแตกต่างกันอย่างลิบลับ อัลมิตราไม่เคยมองดวงอาทิตย์ด้วยหัวใจที่เสมอเสมือนกับการมองจันทร์ ลำเอียงหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ว่า .. ไม่เคย รำเอียงนะ .. ม่ายด๊ายมาวไวน์ นี่ ๕๕๕
15 พฤษภาคม 2549 21:36 น. - comment id 577334
ฮ่าๆ.. ผมไปยืนอ่านในร้านซีเอ็ดบุ๊คแล้วครับ หนังสือเล่มที่คุณอัลมิตราพูดถึง เท่าดวงอาทิตย์ ก็อ่านเพลินดีครับ หนังสือในร้านนี่เยอะจังล่ะครับ แต่แนวที่ตัวเองชอบบางทีก็ค้นนานจึงเจอ บางทีผมการที่ผมติดที่ชื่อของนักเขียน ก็ทำให้พลาดหนังสือดี ๆ หลายเล่มได้เหมือนกัน จนเมื่อเพื่อนพูดถึงหรือแนะนำผมจึงกลับไปอ่าน และรู้สึกว่า แหมน่าจะได้อ่านตั้งานแล้ว อืม... ตอนนี้จันทร์โผล่ขึ้นมาเกือบถึงเรือนยอดของไม้แล้วนะครับ อีกหน่อยก็คงแจ่ม และส่องใจผู้คน
15 พฤษภาคม 2549 22:08 น. - comment id 577347
เหงาได้น่าฉงน และน่าทึ่ง เหงาได้ไง อยากเหงาบ้างจัง เพ้อเจ้อบ่อย
15 พฤษภาคม 2549 22:41 น. - comment id 577357
จิบไวน์รอจันทร์หรือรอใครคนอื่นๆง่ะ ยูดี่มี่แฮงตั้วพี บอพ่อกั่นหลายมื่อ คึดฮอดเจ้ายูเด๋ ... มื่อนี่เบิง \" แดจังกึม \" ฮอดต่อน \" ชองซังกุง \" เว่านำ \" ฮันซังกุง \" วา \" หากใจอ่อนแอ แม้แต่เนินเขาเล็กๆ ก็กลายเป็นภูเขาใหญ่โตไปได้ \" บ๋ะ!!!...ข่อยม่ามักค่วมเว่านี่คักอีหลีพี เอ๋า!!เอ่าใจ่ซอยเจ้านำเด้อพี ....
15 พฤษภาคม 2549 22:46 น. - comment id 577360
มีอยู่ครั้งหนึ่ง .. ค้างเติ่งอยู่ที่พัทลุง ปากพะยูน.. แหงนหน้ามองฟ้า .. ไม่มีจันทร์หรอกค่ะ แต่เห็นดาว .. มันมากมายเสียจน ไม่รู้จะนับอย่างไร ละลานตาไปหมด โอ้โห..... และ โอ้โห .... แต่อีกแวปในใจ ก็อยากให้บางใครได้มาเห็นสิ่งสวยงามนี้ด้วย ตอนนี้ คุณก่อพงษ์มองจันทร์แจ่ม ในใจอาจจะขับกวีเบา ๆ เป็นท่วงทำนองจำเพาะตัว จากมุมนี้ ที่บ้านของอัลมิตรา ..มองเห็นจันทร์พ้นเงาตึกแล้วล่ะ สักพัก อัลมิตราจะแปลงกายเป็นดักแด้นอนขดใต้ผ้าห่ม ส่วนคุณก่อพงษ์ จะ บรื๋อสสสสส์ เป็นมนุษย์แมวป่า หรือเปล่าเนี่ย ..
16 พฤษภาคม 2549 07:37 น. - comment id 577411
สวัสดีครับ..คุณก่อพงษ์ ไม่ได้เข้ามาหลายวัน วันนี้มาอ่านงานคนที่ตัวเองรู้สึกคุ้นเคย ไวน์ผลไม้พื้นบ้าน มีผลไม้อะไรบ้างครับทางนี้ ผมอยากทราบรสชาติของไวน์แต่ละท้องถิ่นจะแตกต่างมากน้อยหรือไม่ ทางบ้านผม เขามีลิ้นจี่ ส้ม ..ลิ้นจี่ทำแยม รสชาติก็ไม่คุ้นลิ้น ที่เห็นชัดเจนเมื่อเข้าโรงงานทำผลไม้กระป๋องก็ไม่กล้ากินลิ้นจี่กระป๋องอีกเลย ส่วนใหญ่ก็กินสดๆ กันซะมากกว่า เพราะราคาถูกมากกกก ถูกจนสงสารชาวสวน ลิ้นจี่ที่ดี รสชาติอร่อยก็จะพันธุ์กิมเจง ซึ่งออกปีเว้นปี ส่วนฮงฮวยมีทุกปี ที่สวนมีพันธุ์จักรพรรดิ์ ลูกโต แต่น้ำเยอะ ไม่อร่อยเท่าที่คาดไว้ ผมไม่ทราบว่า เขาเอาลิ้นจี่มาทำไวน์ได้หรือเปล่า ส่วนส้ม ก็แปรรูปได้หลายอย่าง แต่ราคาตกไปเยอะเช่นกัน สวนใหญ่ๆ เท่านั้นที่อยู่ได้ เป็นส้มพันธุ์สายน้ำตากันซะส่วนใหญ่ คิดแล้วอยากชิมไวน์ที่พี่พูดถึงเช่นกัน จิบไวน์รอแสงจันทร์ เล่นกีต้า อืมม ..น่าภิรมย์ไม่น้อย ตอนนี้จิบกาแฟด้วยกันก่อนนะครับ ฝนตกที่เชียงใหม่ติดต่อกันสองวันแล้วครับ จนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่หยุดตก โรงเรียนพี่คงเปิดแล้วนะครับ คงวุ่นวายน่าดู รักษาสุขภาพด้วยครับ ว่างๆ ผมจะเข้ามาคุยด้วย
16 พฤษภาคม 2549 08:42 น. - comment id 577435
หวัดดีครับคุณก่อพงษ์...ไม่ได้ทักทายกันนานนะครับ..เชียงใหม่ไม่เห็นจันทร์มาสองสามวันแล้ว ฝนตกเหมือนที่คุณร้อยแปดพันเก้าบอก..อากาศตอนเช้าวันนี้เหมือนเข้าหน้าหนาว..อยากแบ่งความเย็นของที่นี่ไปให้บางคนที่บ่นว่าร้อนอยู่ทุกวันจัง..(ขี้บ่นนี่ที่หนึ่งเลยอะ)....จิบไวน์รอจันทร์...ส่วนมากผมไม่ค่อยได้มองจันทร์นะหากเวลาก๊ง ส่วนมากจะหนักไปทางคุยกันซะมากกว่า...จนกระทั่งดีกรีเริ่มเข้าเส้นเลือดก็แยกย้ายกันกลับ... ...พักหลังๆมานี่อาจเป็นเพราะงานค่อนข้างชุมเลือดก็เลยค่อนข้างปราศจากแอลกอฮอล์...วันข้างหน้าคงมีโอกาสได้ร่วมวงก๊งสุรากับคุณก่อพงษ์นะครับ...แต่ว่ามีอย่างหนึ่งนะ..ประเภทชอบของขม...ชมเด็กสาว..เล่าความหลังนี่ไม่ไหวนะ..เพราะเป็นอาการของคนแก่อะ...(บางคนเข้ามาอ่านค้อนขวับแน่งานนี้)...รักษาสุขภาพนะครับ
16 พฤษภาคม 2549 09:49 น. - comment id 577463
แต่ละคน ก็ว่ายวนอยู่บนห้วงแห่งความฝัน ที่ไม่รู้อาจกำหนดวันจบสิ้นได้ จะสุขหรือทุกข์ใด ๆ ก็พยายามทำความเข้าใจในตัวเราเองให้มาก ๆ แม้จะไม่มีใครเข้าใจเรา หรือใคร ๆ จะมองข้ามเราไป เราคือคนแรก ที่ควรจะต้องมองดูตนเอง ในทุกก้าวย่าง ทุกลมหายใจ เพราะถ้าเราเองยังมองข้ามตัวเราไป ใครเล่าเขาจะสนใจ รักตนเองให้มาก ๆ อย่างคนที่เข้าใจ ไม่ใช่รักตนแบบเห็นแก่ตัว แต่รักเพื่อที่จะยืนหยัดให้ได้ ต่อไปจะรักใคร ๆ หรือจะทำอะไร จะได้มีกำลังใจในตนเอง
16 พฤษภาคม 2549 12:34 น. - comment id 577506
สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์
การนั่งชมจันทร์เป็นห้วงความรุ้สึกแต่ละคนบางครั้งเคยถามตัวเองว่าทำไมพระจันท์เต็มดวงสวยงามแต่พระจันทร์คราวก่อนช่างมืดมิดไม่เห็นแสงเคยนึกเคยคิดคงจะเหมือนคนเราที่อยู่ในมุมมืดและมุมสว่าง
การชมจันทร์กระต่ายชอบนั่งดูอยู่เฉยๆๆอย่างนั้นนั่งมองนิ่งๆคิดทบทวนเรื่องราวอะไรบ้างแต่ในบางครั้งก็ปล่อยอารมณ์ล่องลอยไปกับแสงจันทร์ยามนั้นสบายๆอ่านหนังสือบ้างฟังเพลงบ้าง
ความสุขอรรถรถในห้วงใจได้ดุดดื่มกับการชมจันทร์ไปในแต่ละมุมมอง
แสงจันทร์สาดส่องเป็นเส้นสาย
วาดลวดลายงามตามีสีสรรค์
จันทร์สว่างพรางพรายใจถึงกัน
เมื่อมองจันทร์แล้วฝันถึงคนไกล
16 พฤษภาคม 2549 12:45 น. - comment id 577514
ส่วนตัวนางไม่ค่อยถูกกับแอลกอฮอลล์เท่าไหร่ เคยลองสไปร์ไวน์คูลเลอร์เข้าไปนิดหน่อย ตัวแดงเป็นผื่นเม็ดๆ ไปเสียสองอาทิตย์ เลยไม่เคยจิบไวน์ชมจันทร์กับเขาเสียทีค่ะ แต่ชอบนั่งมองนานๆ แล้วก็คิดถึงคนในใจ แม้จันทร์จะสว่างให้เห็นหรือไม่ก็ตาม แต่บางคน...ก็สว่างอยู่ในใจเสมอ เฮ้อ...ว่าไปแล้ว จันทร์ดวงเดียว สามารถทำให้หัวใจหลายๆ คนอ่อนไหวได้เพียงนี้เชียว
16 พฤษภาคม 2549 12:54 น. - comment id 577520
บางสิ่งที่ขาดหายไป ไม่นาน สิ่งใหม่ ๆ จะเข้ามาแทนที่ค่ะ คุณก่อพงษ์ มีเพียงสิ่งหนึ่งที่เราสามารถต่อสู่กับมันได้คือ ดวงจิตที่ยอมรับความเป็นจริงบนโลกนี้เท่านั้น ( สู้ต่อไปเถอะ ไอ้มดแดงV 3) สมาชิกใหม่ค่ะ มาเป็นกำลังใจให้
16 พฤษภาคม 2549 13:07 น. - comment id 577527
มาเก็บค่าเช่านั่งเสื่อชมจันทร์ ค่าไวน์ จ่ายทางโน้นนนนนนน
16 พฤษภาคม 2549 15:53 น. - comment id 577566
อิอิ...อารมณ์สุนทรีจังเลย ขอนั่งเป็นเพื่อนด้วยรุ้งลาย ฟังใบไม้ร้องเพลง ฟังสายลมบรรเลง ฟังฝนตกเป็นทำนอง ....
16 พฤษภาคม 2549 19:42 น. - comment id 577617
อาจบางที ความเข็บ สามารถทำให้ข้าพเจ้า จำจำบางเรื่อราวได้ดีขึ้น
16 พฤษภาคม 2549 19:43 น. - comment id 577618
ความคิดเห็นที่ 18 : หมายเลข 582813 อาจบางที ความเจ็บ สามารถทำให้ข้าพเจ้า จำจำบางเรื่อราวได้ดีขึ้น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
