๏ ใยทรวงเรียมเกี่ยวด้วย.........จันทร์ฉาย เดือนห่างเรียมทุราย..........รุ่มร้อน โหยหาห่อนเหยหาย........แกมห่วง ใจหน่วงครวญสะท้อน...เอ่ยโอ้อายแสน ๚ ๏ สายแนนคอยเนื่องเน้น.......ฉันไหน จึงก่อผลทางใจ................จ่อมเศร้า คืนวันวุ่นทรวงไหว......เพ็ญห่อน เห็นนอ รออย่างพวยไฟเร้า......ขื่นไหม้กมลหงอย ๚ ๏ เดือนลอยลับล่วงแล้ว........เรียมหลง นึกหนึ่งจันทร์ยังคง.........กล่อมข้า ไหนหรือที่ประสงค์.....ใยบ่ เห็นเฮย เวยหวั่นวนวุ่นว้า.......บ่เว้นวันหวัง ๚ ๏ ชิงชังฤาจึ่งเร้น.................นานเหลือ บผ่องแสงเย็นเจือ............ส่งให้ คืนฝนที่พร่างเฝือ...........เรียมเหน็บ ทรวงแฮ แลหน่วงหนาวหวิดไข้..เอ่ยเอื้อนอายฝน ๚
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 13 ก.ค. 2549 00:43 น. - ID 91041 
1206
10
0
14 กรกฎาคม 2549 15:32 น. - comment id 427011
ทักทายคุณจันทร์เพ็ญ จันทนา ขอบคุณครับผม
14 กรกฎาคม 2549 15:29 น. - comment id 427059
สวัสดีครับคุณOra คำจันทร์และคำใจ คำจันทร์ เป็นคำที่ผมยืมมาจากนามสกุลนักเขียนที่ผมชอบ คุณมาลา คำจันทร์ น่ะครับ ผมชอบถ้อยคำของคุณมาลามาก เขียนนิยาย เรื่องสั้น ใช้คำแบบกวีเลย ผมแปลความหมายเอาเองว่า คำจันทร์ ก็คือถ้อยคำอันงดงาม แจ่มแก่ใจอย่างจันทร์หรือแสงของจันทร์ ส่วน คำใจ คำนี้จะมีใครใช้มาก่อนหรือไม่ผมไม่รู้ ผมหมายให้มันมีความหมายว่า เป็นคำของหัวใจ หัวใจอันจริง จริงใจว่างั้นเถอะ ระลึกถึงคุณOra นะครับ
14 กรกฎาคม 2549 15:21 น. - comment id 427557
เพิ่นวาไกลต่างก้ำ แดนดินก็ด้นดุ่ม คันเป็นซุมแซงแล้ว สิเทียวเยี่ยมล่ำเหลียว บให้เดียวดายโอ้ โฮฮือวิเวกโศก โลกอันเข็ญคลุมฮ้อน หทัยห้อมกล่อมกัน เฮารำพันความฮ้าย หลายคราวเฮาห่อเหี่ยว เหลียวแลเด้ออาวอ้าย พอคลายล้าทุกข์ทุรน ฯ
14 กรกฎาคม 2549 11:23 น. - comment id 467299
คำใดจะเอ่ยเอื้อน...คำใจ เพราะค่ะ :D
14 กรกฎาคม 2549 04:43 น. - comment id 490084
ถามคุณกพ. ค่ะ คุณ กพ.เขียน \"คำ\"ใจ, \"คำ\"จันทร์ \"คำ\" มีความหมายพิเศษอะไรที่มากกว่าคำว่าคำมั้ยคะ?ขอบคุณค่ะ
13 กรกฎาคม 2549 21:31 น. - comment id 497462
เสียดายเด้ บ่ได้มาพบพ้อ เพราะว่าอยู่แดนไกล บ่ได้มาซ่อยซู ย้อนว่าอยู่ไกลบ้าน ยามเมื่อกลับมาฮอด สิมีแนวนี่อีกบ่ อยากสิมาพบพ้อ นำเจ้าคู่สู่คน...แท้เด้
13 กรกฎาคม 2549 01:51 น. - comment id 589872
ตี 1:52 นาทีแล้ว ----- ได้ชมภาพกิจกรรมที่มิตรไทยโพเอ็มจัดที่ โรงเรียนบ้านตานวน 8 ก.ค.2549 แล้ว ผมชื่นชมทุกท่านนะครับ จึงขออนุโมทนาสาธุในกุศลจิตของทุกท่าน ไว้ ณ กระทู้นี้ ขอบคุณครับ
13 กรกฎาคม 2549 07:45 น. - comment id 589891
รักห่างข้างคืนแรม --------------- ๑. ยามใดใจจ่อมด้วย.........โศกา มีบ่อยคอยจันทรา.........ส่องให้ เมียงมองผ่องบุหงา.........พอชื่น ดุจดั่งมิตรเคียงใกล้.........เอ่ยเอื้อนรับฟัง ฯ ๒. ปุพเพสันนิวาสให้.........จิตหวน เนาห่างร้างไกลครวญ.........โศกเศร้า ดลผลส่งผะอวน.........ขมขื่น คืนวันผ่านยิ่งเร้า.........จิตให้แสบทรวง ๓. เดือนลอยลับล่วงแท้.........ตามสมัย จิตพี่ยังหวาบไหว.........ขุ่นข้อง มิสมดั่งฝันไกล..........ลืมตื่น จึงมิเป็นดั่งจ้อง.........เจตน์ตั้งหวังเคียง ๔. เดือนลอยลาห่างแล้ว.........กลับคืน รักแห่งชายเฝ้าฝืน.........เหนี่ยวรั้ง เลือนหายไป่หยัดยืน.........เหมือนเก่า หวนคิดยิ่งสุดยั้ง.........เอ่อล้นนัยน์ตา --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๔๙ นาน ๆ จะได้ใส่โคลงเคลงบรรเลงถ้อยสักครั้ง หากผิดพลั้ง หวังผู้รู้ช่วยเอ็นดูและเมตตา (หากเห็นใจคนไร้รักคนนี้ โปรดลบความเห็นส่วนที่เหมือนกันของคนไร้รักคนเดียกัน ทางด้านบนออกด้วย นี่ล่ะสหาย...ในเวลารักห่างหาย ทำอะไรก็มักจะตะกุกตะกัก เฉกเช่นฉะนี้เสมอ)
13 กรกฎาคม 2549 07:45 น. - comment id 589892
รูปยังมีอีกเยอะ แต่ยังเอาลงไม่หมด ชักขี้เกียจเขียนคำบรรยายแล้วสิ เอาเป็นว่า ดูรูปไปอย่างเดียวละกัน เนอะ .. ครูใหญ่ยังพาไปช่องเม็กด้วยนะ อัลมิตราได้ไม้เกาหลังมาอันนึง เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงาน เขามีปัญหาเกี่ยวกับโรคไต ตอนนี้ผิวแห้งมาก ชอบเอาเสื้อถูไถกับหลัง เคยบอกเขาว่า จะหาไม้เกาหลังให้ อ้อ ! เกือบลืม .. ได้ปากกาหมึกซึมมาอีกหนึ่งด้าม หมอซื้อให้.. ไม่ได้ซื้อให้อัลมิตราหรอกน่ะ ฮา.. หมอฝากส่งต่อไปให้อีกคนต่างหาก ... ช่วงเวลาแห่งบุญพรรษา ทำจิตใจให้ปลอดโปร่งกันดีกว่า
13 กรกฎาคม 2549 09:23 น. - comment id 589923
คงต้องมาขอบคุณเพื่อนพ้องน้องพี่ไว้หลาย ๆ ที่ ทั้งผู้บริจาคเงิน สิ่งของ ที่ไม่ได้ร่วมเดินทาง ผู้ร่วมเดินทาง ผู้ส่งใจ ผู้ปรารถนาดี ทั้งมวล เด้กน้อย ชาวบ้านและครูใหญ่ไม่มีอะไรมอบให้นอกจากรอยยิ้มและคำขอบคุณ
13 กรกฎาคม 2549 09:58 น. - comment id 589934
:)x3ครับบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก คุณอัลมิตราและครูใหญ่ ความสุขแท้นั้น เบาและสบายครับ
13 กรกฎาคม 2549 11:46 น. - comment id 589971
อนุโมทนา สาธุการ เด้อ ท่านทั้งหลาย ....
13 กรกฎาคม 2549 11:48 น. - comment id 589972
จันทร์เอยเคยมอบไว้......ในจันทร์ คืนค่ำพร่ำรำพัน.....................สู่ห้วง รอนแรมรักหักสบั้น................ยากสู่ จริงแฮ ทรวงที่ถูกควักล้วง...................ปล่อยร้างกลางสมร.ฯ
แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2549 12:18 น. - comment id 589989
13 กรกฎาคม 2549 15:43 น. - comment id 590049
สวัสดีครับคุณMomMamSan คุณแก้วประเสริฐ และคุณแสงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
