คืนเหงา.. นั่งมองดาวเวิ้งว้างที่กลางฟ้า รินหลั่งไม่เคยหมดหยดน้ำตา ยามอ้างว้างเหว่ว้าเข้าราวี ความเศร้า.. ข้าชังเจ้าเสียนักในยามนี้ เสียงหัวใจบอกว่าล้าเต็มที หยุดย่ำยีเถิดข้าล้าเต็มทน มิรู้ว่า.. จักต้องรินน้ำตาอีกกี่หน กับชีวิต - จิตใจ- คนหนึ่งคน ที่อ่อนแอเหลือทนกับเส้นทาง ขอดาว.. สุกสกาวพราวใสในฟ้ากว้าง ได้โปรดช่วยส่องแสงชี้นำทาง ให้ข้าพ้นความอ้างว้างได้สักที ... ข้า.. วอน..
รวี นิชา 18 ธ.ค. 2549 20:00 น. - ID 96327 
1703
2
0
21 ธันวาคม 2549 07:34 น. - comment id 625619
เศร้าเดียวดาย
19 ธันวาคม 2549 07:52 น. - comment id 637707
เดี๋ยวก็เช้าค่ะ วันนี้วันอังคารแล้วนะคะ
19 ธันวาคม 2549 10:08 น. - comment id 637753
ปล่อยให้ไหลไป ให้ลอยลงสู่ทะเล ให้หายไป ให้มันอย่าคืนย้อนมา......... คำใดจะเอ่ยได้ดั่งใจ เอาใจช่วยครับ
19 ธันวาคม 2549 13:21 น. - comment id 637866
--------------- จะก้าวผ่านความอ้างว้างในสักวัน... ---------------
20 ธันวาคม 2549 17:36 น. - comment id 638378
ไม่รู้ผมไปได้คำคมมาจากไหนนะ ว่า....ถ้าไม่ล้มก็จะไม่รู้จักวิธีการลุกที่ดี ชอบเลย...พรุ่งนี้ย่อมดีกว่า..เชื่อเช่นนั้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
