ยายของฉัน บ่นทุกวันว่าอยากกลับบ้าน ทุกๆคืนยายร่ำร้องออกมานอกชาน จะกลับไปตามหาบ้านที่ยายคุ้นตา ยายบอกว่าคุณตารออยู่บนบ้าน รอคุณยายมานาน ให้กลับไปหา ตากำลังรอยายกินข้าวกินปลา ยายต้องไปหุงหาให้ตาได้กิน ยายยังว่าชั้นสองมีช่างตัดเสื้อ ในห้องรกเรื้อด้วยผ้าหลากชิ้น นี่มันไม่ใช่บ้านที่คุ้นชิน ยายว้าวุ่นไม่สิ้น ถ้าพวกเขารอ โอ้ยายจ๋า ตาไปบนฟ้าตั้งนานแล้วหนอ ทั้งช่างตัดเสื้อเขาไม่ได้รอ เพราะต่างมีเรือนมีหอแยกย้ายกันไป ส่วนฉันไงหลานคนที่สิบห้า ที่ยายเคยว่าดื้อกว่าหลานคนไหน โอ้ยายจ๋า ยามนี้ฉันเศร้าจับใจ เมื่อฟังที่ยายพูดไป มันบาดหัวใจระทม หวนคิดถึงตักนุ่มๆที่เคยนอนหนุน กับมือกร้านหากอบอุ่นของยายยามลูบผม หากดื้อนัก ยายจะขู่ด้วยก้านมะยม ให้ฉันทำตัวเหมาะสมอบรมเป็นกุลสตรี ยายจ๋า นี่แหละบ้านยาย อนิจจา.. ยายจำไม่ได้เสียแล้ววันนี้ โอ้ยายจ๋า ฉันจะทำเช่นไรดี กับสังขารที่ร่วงราลงทุกที...คงไม่มีหนีพ้นเลย
เสี้ยว 7 ก.พ. 2550 20:48 น. - ID 98238 
1825
4
0
7 กุมภาพันธ์ 2550 21:01 น. - comment id 654220
กุหลาบเป็นคนที่ 12 ค่ะ..คนสุดท้องเลย..
8 กุมภาพันธ์ 2550 07:28 น. - comment id 654319
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:45 น. - comment id 654613
ยายมารับหลานแล้วค่ะ...
8 กุมภาพันธ์ 2550 19:30 น. - comment id 654718
พี่กุหลาบช่างหาภาพนะ 5555 แต่ตอนนี้ยายเป้อยู่กะตาแร่ะ...สบายกันไปแล้วทั้ง2คน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
