ได้ยินไหมเสียงหัวใจข้า ยินเสียงน้ำตา...ห้วงเวลา...ข้าขื่นขม ได้ยินไหม...ที่ไหลหลั่ง...มาพร่างพรม กลางสายลม...แผ่วผ่าว...ร้าวฤดี ไม่รู้...กี่วันวาร...ที่ผ่านพ้น ความหมองหม่น...ไม่เลือนลบ...ฤาหลบลี้ ยามหนาวเนื้อ...อยากห่มเนื้อ...ถ้าเผื่อมี หนาวฤดี...ห่มเงาไม้...อุ่นหัวใจ โอ้อกเอ๋ย...แม้ว่าเคย...พบเรื่องร้าย อิงแอบกาย...อุ่นไอ...ประโลมไล้ แม้เหนื่อยนัก...พักเรื่องล้า...ขอลาไกล โอบกิ่งใบ...แกว่งไกวไม้...ให้ชื่นชม ได้ยินไหม...เสียงหัวใจ...คนไร้รัก ได้ตระหนัก...รู้ซึ้ง...ถึงขื่นขม ยินเสียงเจ้า...หวิว หวีด...กรีดระทม ความตรอมตรม...โถมสู่...อยู่กับเรา
ชมพูภูคา J. 14 พ.ย. 2550 20:45 น. - ID 109605 
1974
3
0
14 พฤศจิกายน 2550 21:04 น. - comment id 788553
ได้ยินไหมใจฉันนั้นสะอื้น ต้องเก็บกลืนเงียบเหงาและปล่าวว่าง จึงชินชา ล้าถอย แล้วปล่อยวาง หมดอ้างว้าง เดียวดาย ไปเสียที ดีจ้า หายไปไหนนานเลยนะคะ คิดถึงๆ ค่ะ
15 พฤศจิกายน 2550 01:30 น. - comment id 788640
ได้ยินเสียงหัวใจใครคนหนึ่ง ผู้ที่ซึ่งหวั่นไหวในรักขม เหตุไฉนหัวใจใยจึงตรม เธอระทมฉันระทวยด้วยเห็นใจ
15 พฤศจิกายน 2550 08:06 น. - comment id 788691
ได้ยินแล้วค่ะ ขอให้หัวใจคุณเข้มแข็งนะคะ
15 พฤศจิกายน 2550 15:26 น. - comment id 788910
โห เสียง ยังกะกลองเพล เลยเนาะ
15 พฤศจิกายน 2550 17:22 น. - comment id 789015
ได้ยินค่ะได้ยิน แล้วพี่ได้ยินคำว่าคิดถึงจากนู๋เอมอ่ะเปล่าคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
