ฉันไม่เคยทำอะไร...เพื่อพ่อ จากสายใยถักทอก่อร่างฉัน มีชีวิตเติบใหญ่ได้รู้ทัน ว่าความสุขแสนสั้นมันหายไป .............................. ฉันไม่เคยทำอะไร...เพื่อพ่อ เคยเฝ้ารอพ่อจ๋าท่านอยู่ไหน พ่อให้หนูเกิดมา...เพื่ออะไร อยากถามไถ่หัวใจใยด้านชา ................................. ฉันไม่เคยทำอะไรเพื่อพ่อ เห็นใครเขาหยอกล้อน่าอิจฉา ภาพความสุขมัวหม่นปนน้ำตา ปรารถนามือพ่อมาประคองกาย .................................. ฉันไม่เคยทำอะไร...เพื่อพ่อ บางคราท้อไร้สิ้นถึงจุดหมาย อยากส่งรักฟากฟ้าดาวพร่างพราย หากเดียวดายเหนื่อยท้อพ้อรำพัน .................................... ฉันไม่เคยทำอะไร...เพื่อพ่อ และไม่ขอให้ท่านทำเพื่อฉัน หวังเพียงพ่อมีสุขทุกคืนวัน จากลูกสาวดื้อรั้นคนนั้นเอง ......................................
ชมพูภูคา J. 5 พ.ย. 2550 22:13 น. - ID 109273 
1843
6
0
5 พฤศจิกายน 2550 22:18 น. - comment id 783382
คิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะ...แวะมาเยี่ยมค่ะ... สบายดีนะคะ..คุณชมพู...
5 พฤศจิกายน 2550 23:06 น. - comment id 783425
หน้าส่วนตัว
เพื่อพ่อเราจะทำอะไร?????
แค่คุณคิดถึงพ่อ รักพ่อ ไม่ขอตังค์
พ่อก็ยังรักลูกเฝ้าผูกพันธ์
แค่คุณคิดถึงพ่อ ขอตังค์บ้าง
พ่อไม่อ้างว่าไม่มี...นี่ไงลูก
แค่คุณคิดพ่อ รักพ่อ บอกรักพ่อ
ขอบฟ้าทอแสงใส แทนใจพ่อ
ไม่อยากเห็นคุณเศร้า....
บนข.
6 พฤศจิกายน 2550 06:44 น. - comment id 783520
ก่อกำเนิดเกิดมาจนวัยนี้ ไม่เคยมีสักทีบอกคำซึ้ง ทั้งที่รักมากมายสุดคณึง ติดตราตรึงสุดใจในห้วงลึก พอเจอหน้ายิ่มร่าเข้าหาพ่อ อันความรักนี้หนอก็รู้สึก คำว่ารักจากใจได้เพียงนึก เสียงยังกึกก้องลั่นสนั่นใจ เพราะว่าอายหรือไรก้ไม่รู้ คำสั้นๆแค่นั้นฉันหวั่นไหว อยากจะพูดเต็มทีแต่ทำไม ที่ทำได้แค่ตะโกนก้องใจ รักพ่อจัง แงๆๆ รักพ่อมากค่ะ แต่อายไม่กล้าบอกรักพ่อซักทีเลยอ่ะค่ะ
6 พฤศจิกายน 2550 08:23 น. - comment id 783581
ไม่ค่อยทำอะไรให้พ่อผิดหวังค่ะ เพราะพ่อไม่ค่อยคาดหวังอะไรจากลูกๆเท่าไร วันพ่อนี้จะกลับไปหาพ่อค่ะ
6 พฤศจิกายน 2550 08:27 น. - comment id 783586
อรุณสวัสดิ์ คุณ ชมพูภูคา ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมเห็นนามปากกาของคุณ ทำให้ผมคิดถึง ดอยภูคา อ.ปัว จ.น่าน ซึ่งผมก็เป็นคนจังหวัด น่าน แต่ด้วยชะตาชีวิตที่ลิขิตให้มาอยู่กรุงเทพมหานครตั้งแต่วัยเด็ก พ.ศ.2525 อย่างไรก็ตามผมยังรำลึกถึงถิ่นมาตุภูมิอยู่ เสมอ
6 พฤศจิกายน 2550 11:58 น. - comment id 783692
พี่ชมภูคา... อ่านแล้วก็คิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะ....ศรรก ก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้พ่อเลย ท่านก็เสียไปซะแล้ว และคิดว่าทุกคนอ่านกลอนนี้ก็คงคิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
7 พฤศจิกายน 2550 01:01 น. - comment id 784114
อย่าวิตกไปเลย เคยเห็นสิงโต ไม๊ล่ะ ลูกไม่อยู่ในสายตามันหรอก ลูกเล็ก ๆ ไม่ยอมหย่านมทำให้แม่สิงไม่ยอมผสมพันธุ์ มันยังขบหัวลูกเสียเลย เพื่อให้แม่สิงว่างภาระกิจ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
