เหมือนฉันหลงทางอยู่ใต้ฟ้า แล้วเธอคนดีก็เข้ามาชี้ทางให้ ฉันกำลังสิ้งหวังและหมดกำลังจะเดินไป เธอกลับให้พลังที่ยิ่งใหญ่จูงฉันก้าวไปด้วยกัน ทุกครั้งเมื่อเสียใจ มีเธออยู่ใกล้ๆคอยปลอบใจฉัน รู้สึกได้ถึงความ"แคร์"และมีกัน หากเวลาเนิ่นผ่านนานวัน เธอกลับบอกว่า "แค่คนคุ้นกัน..คั่นเวลา" ยุติธรรมดีจังนะ..โลกกว้าง หลังจากมอบหนทาง ก็กลับขัดขวางวันข้างหน้า ให้ฉันได้รอยยิ้ม ให้ได้ชิมรสชาติน้ำตา ให้ความสุขแค่ช่วงเวลา ให้ความเหว่ว้าตลอดกาล
เสราดารัล 9 มิ.ย. 2554 10:35 น. - ID 140572 
2017
0
0
20 มิถุนายน 2554 21:35 น. - comment id 1200126
ต้องจากไปใช่ว่า ไม่ได้รัก ที่ต้องหักห้ามใจ ไปไกลห่าง เพราะมีเหตุ จำเป็น บนเส้นทาง ไม่เข้าข้าง ขัดขวาง ทางสองเรา ยังยินดี ชาตินี้ ได้พบเจอ เพราะว่าเธอ คือยอดหญิง ที่คอยเฝ้า วาสนา มีน้อย แม่นงเยา บุญของเรา ทำเคียง ไม่เพียงพอ
20 มิถุนายน 2554 22:31 น. - comment id 1200142
หูยยย พี่เฒ่า....ซึ้งกินใจ น้ำตาไหลโฮกๆๆขอบคุณที่แวะมาแต่งกลอนปลอบใจนะค๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
