ฉันอาจเฉยชากว่าที่เธอคิด แต่ก็มีสิทธิ์จะทำใช่ไหม กับคนที่เคยรักและไว้ใจ กลับมาทำไมไม่อยากเจอะเจอ แค่เรื่องอดีตอย่าเก็บไปคิด ขอโทษที่ผิดกับความพลั้งเผลอ คำพูดเก่า-เก่าฟังมาจนเบลอ ไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไร คำว่าขอโทษเสียใจที่มี รับไว้โดยดีขอบคุณที่ให้ น้ำตาที่เคยหลั่งรินรดไป วันนี้พอใจที่ได้กลับคืน
โคลอน 9 ต.ค. 2545 11:46 น. - ID 24084 
1044
10
0
9 ตุลาคม 2545 11:53 น. - comment id 85410
ยืนยัน ยืนหยัด กับการตัดสินใจตัวเองดีจ๊ะ สมน้ำหน้า ตอนที่จะไปตอนแรก ทำไมไม่คิดดีดี จริงมั้ย กลับมาตอนนี้ก็บอกไปเลยให้เข้าใจ ไม่มีทางจะกลับไป ไม่มีทางจริงๆ
9 ตุลาคม 2545 11:55 น. - comment id 85413
นั่งโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจริมทะเลกว้าง โลกอ้างว้างร้างไร้ใจสลาย ขอบฟ้าไกลน้ำจรดฟ้ายิ่งเดียวดาย ใจสลายคล้ายเศษแก้วแล้วนะใจ... ก้มลงกอบหัวใจหวังคืนกลับ เศษแก้วยับกับธุลีที่ร้าวไหว หยาดน้ำตาราวหยาดฝนตกต้องใจ หยาดเลือดไหลไหวสะเทือนเตือนเจ็บจำ.. ใจดวงงามนิ่งงันกับฝันร้าย โลกสลายหายวับรับรอยช้ำ ใจดวงหวานรานร้าวทุกข์ระกำ จนบอบช้ำย้ำรอยแผลแพ้ทั้งใจ... ทรุดกายลงแหงนวอนฟ้าท้าลมฝน พระเบื้องบนทอดทิ้งลูกฤาไฉน ร่างทั้งร่างทั้งเลือดเนื้อและหัวใจ ท่านใช่ไหมรู้ดีที่เป็นมา.. ก้มลงกราบกินดินทรายขอหมายมาด กี่ภพชาติให้ลูกพ้นพิพากษา จากคำคนผู้ไม่รู้ไม่เห็นในวิญญาญ์ ลูกเหว่ว้าหาทางธรรมน้อมนำใจ.. สวดขอพรกี่พันครั้งหาทางออก ลบช้ำชอกสร้างพลังเริ่มหวังใหม่ ลืมเงาเศร้าลบรอยร้าว เคี่ยว..เนื้อใจ.. หวังหว่านไถเพาะพืชพันธุ์สร้างฝันดีมอบโลกงาม
9 ตุลาคม 2545 12:35 น. - comment id 85427
แก้วที่แตกแล้วยากจะต่อติด รอยร้าวเพียงนิดครุ่นคิดขื่นขม ความรักที่ช้ำพาใจตรอมตรม หวังเพียงคลื่นลมช่วยพัดพาไป รักที่หมดสินเยื่อใยพันผูก ใช่จะหว่านปลูกงอกงามใหม่ได้ เหมือนกับต้นไม้ที่แห้งตายไป ถึงปลูกขึ้นใหม่ก็ไม่เหมือนเดิม
9 ตุลาคม 2545 12:42 น. - comment id 85430
ขอบคุณ cool-hearted และ คุณ ด้วยหัวใจที่มืดมนทนเงียบรองดงาม ด้วยนะคะ...อารมณ์หิวข้าวเลยได้กลอนบทนี้มาไว้อิ่มแล้วจะแต่งบทใหม่นะคะ คงอีกอารมณ์หนึ่ง... อิอิ
9 ตุลาคม 2545 12:46 น. - comment id 85433
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^..มีทางเดียวจ๊ะหยาดฝนโคลอน.
^*^ ... คือเพาะต้นรักต้นใหม่ไง...^*^
...........................................
9 ตุลาคม 2545 13:10 น. - comment id 85435
อย่าร้องไห้อีกเลยนะ สงสารชาวประชาน้ำท่วมจัง
9 ตุลาคม 2545 16:49 น. - comment id 85524
เค้าควรจะเรียนรู้เสียบ้าง
9 ตุลาคม 2545 17:18 น. - comment id 85544
ถ้าแก้วร้าวแก้วแตกแยกสลาย ซิลิกอนออกไซด์อัดpressing นำมาหล่อรูปใหม่ได้จริงๆ โดยcastingวัสดุผลิตภัณฑ์ หากต้นไม้ตายลงก็ช่วยได้ ขูดเปลือกไม้ได้cellแล้วนำมัน GMOมาใช้ใช่ขบขัน ฟี้นชีวันต้นไม้ได้ต้นเก่า แล้วอะไรใยรักมิฟื้นได้ ของยังใหม่ทำได้ลองทำเอา กับแค่รักใยใหม่ไม่ได้เล่า อยู่ที่เราจะทำหรือไม่เอง อิอิอิอิ
9 ตุลาคม 2545 19:21 น. - comment id 85591
ส้าว ด้วยโคน ฮือๆๆ เอนท์ๆๆ
9 ตุลาคม 2545 19:34 น. - comment id 85600
ว้าว . สุดยอดบทกลอน อ่านแล้วรู้สึกซะใจในอารมณ์ จริง จริง *..จากใจไคริ..*
9 ตุลาคม 2545 19:35 น. - comment id 85603
มาให้กำลังใจพี่โคลอนใจดีนะคะ กลอนเพราะอีกแล้วค่ะ
10 ตุลาคม 2545 01:27 น. - comment id 85710
แม๊วววว......วันไหนเจอคนแบบนี้จะงับๆ ซะเยย แมวซนๆ
14 ตุลาคม 2545 21:06 น. - comment id 87717
ทุกครั้งที่เข้ามาอ่านข้อความของเพื่อนๆที่เข้ามาคอมเม้นบทกลอนและได้รู้ว่ามีเพื่อนๆหลายคนอ่านและเป็นกำลังใจให้อย่างเงียบๆจะรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งเลยค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะที่ทำให้ความรู้สึกที่ดีแบบนี้เกิดขึ้นในหัวใจ
14 สิงหาคม 2550 10:12 น. - comment id 146139
เมื่อก่อนนิสัยยังงัยตอนนี้ก้อคงจะเหมือนเดิมผู้ชายเกิดมาแล้วถ้ามั้ยหลายจัยก้อเสียชาติเกิด จริงหมั้ย? โคลอน%38 เข้มแข็งไว้นะ %
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
