เกี่ยวอักษรกลอนคำกำตะขอมาเรียงรอ ความหมายขยายใส่ห่ออารมณ์ห่มรักมาพักใจผูกโยงใย...สายจิตมิตรไมตรีเก็บอักษรลอยคว้างอยู่กลางฟ้าใส่ตระกร้า ใบเก่า ของเรานี้เรียงร้อยคำจำจดพจน์วจีต่อวลีปรุงรสเป็นบทกลอนฉวยเอา “รัก”และ“ยิ้ม”มาพิมพ์เล่นสระเด่น เสริมลักษณ์แหล่งอักษรปะติดต่อ เติมแต่ง แบ่งปันพรจับโยนย้อน ขึ้นฟ้า นภาคืนเมื่อมิตรมองท้องฟ้าทุกคราพบมิรู้จบ พรฟ้า ระดาดื่นหากมีวันใดเจ็บเก็บกล้ำกลืนเกี่ยวถ้อยใจ หยัดยืนขึ้นเบิกบานปล่อยถ้อยคำล่องลอยคอยคนคว้าด้วยแรงรักศรัทธา...อธิษฐานระเรื่อแรงแสงดาว ราวสัญญาณจากบทกานท์แห่งกลอนย้อนคำนึงเกี่ยวอักษรกลอนคำกำตะขอกระพริบรอข้อความยามคิดถึงหากเธอเหงาเศร้าทุกข์เหมือนถูกตรึงดาวกลุ่มหนึ่งยังคอยลอยที่เดิม