ไร้ถ้อยคำข้อความติดตามข่าว ไร้เรื่องราวเรียงร้อยน้อยเหตุผล ไร้วรรคตอนกลอนกานท์พาลชอบกล ไร้ผู้คนคุ้นเคยละเลยไป
อักษรเก่าย้อนอ่านวันวานเขียน อักษรเปลี่ยนเวียนวนระคนไหว อักษรสูงกลางต่ำจะทำไง อักษรใจสื่อสารเนิ่นนานมา
ไร้รอยยิ้มแย้มเยือนบนเรือนรักษ์ ไร้รอยหยักเสียจังชวนกังขา ไร้รอยต่อถึงกันวันเวลา ไร้ศรัทธาความคิดสู่ทิศทาง
อักษรใส่ตะกร้านำมาส่ง อักษรบ่งพิกัดสะบัดหาง อักษรวาดลวดลายมิวายวาง อักษรพรางอยู่ไยจบไม่ลง
เกือบร้างไร้อักษรแต่ก่อนมา เกือบหายหน้าลืมไปไม่ไหลหลง เกือบหมดสิ้นศรัทธาความมั่นคง เกือบปลดปลงอักษรมิย้อนคืน
จึงหวนหาความสุขเข้าปลุกปลอบ จึงแหวกกรอบละเลยดั่งเคยฝืน จึงมีวันวันนี้ที่หยุดยืน จึงหยิบยื่นคมคำอยู่ลำพัง
เธอคงเห็นรอยยิ้มที่อิ่มอุ่น เธอคงคุ้นทุกยามด้วยความหวัง เธอคงเหลือไมตรีทุกที่ยัง เธอคงนั่งอยู่ในหัวใจเดิม
โคลอน 10 ต.ค. 2556 10:46 น. - ID 147784 
3130
45
12
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
