เมฆคลึ้มคลุ้มคลั่ง หลั่งฝน ก็อดทนเฝ้ารอฟ้าใส หวังรุ้งทอแสงอำไพ สดใสสู่โลกโศกลา เมฆคลึ้มคลุ้มคลั่ง หลั่งฝน มืดหม่นหนทางข้างหน้า ละอองเศร้าเคล้าฝนปนน้ำตา คลำหาโอกาสสุดท้าย เมฆคลึ้มคลุ้มคลั่ง ดั่งว่า เวลานั้นไม่เคลื่อนไหว พายุกระหน่ำในใจ ซ้ำไป...ซ้ำมา แล้วเมฆคลึ้มคลุ้มคลั่งก็หยุด เหมือนสุดเวรสุดกรรมทำทีท่า เปล่งแสงเจ็ดสีที่ขอบฟ้า อนิจจา..........รุ้งจืด ... ... ... เจ็บ...ใจ
เจ้าขาว 13 ต.ค. 2546 00:47 น. - ID 40127 
649
1
0
13 ตุลาคม 2546 01:00 น. - comment id 174042
หน้าส่วนตัว
โถ...ถึงจืดก็สวยงาม ถ้าได้ขึ้นชื่อว่ารุ้งน่ะครับ
...แวะมาให้กำลังใจครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
