ว้าเหว่

sun strom


จะตีสี่ แล้วหรือเนี่ย เพลียใจนัก
นึกถึงรัก ที่มีให้ ใครคนนั้น
สุดเหว่ว้า อาลัย ใจเราพลัน
แสนอัดอั้น ตันอุรา ตาฟ้าฟาง
ถามตัวเอง  ครั้งที่ร้อย ไม่เคยเปลี่ยน
ยังหมุนเวียน คลอเคลียเขา ไม่เคยห่าง
ใจหนอใจ ของเราไม ไม่เคยจาง
ยามอ้างว้าง คิดถึงเขา ไม่เว้นเลย
นั่งเหม่อมอง ดาวเดือน ที่เคลื่อนคล้อย
ใจดวงน้อย ลอยละลิ่ว ไม่นิ่งเฉย
ผ่านภูเขา ที่ขวางกั้น ถึงนนท์เลย
ตรงเข้าเกย ก่ายกอดเขา แล้วเว้าวอน
พี่พายุ  ตื่นหรือยัง น้องมาหา
ตื่นเถอะค่ะ  มารับขวัญ ให้หายหงอย
น้องมาไกล แสนเหนื่อย มานั่งคอย
นั่งใจลอย คอยเขาตื่น มาชื่นชม
รอไม่ไหว แล้วนะคะ  น้องไปก่อน
จะเข้านอน เอาเรี่ยวแรง ให้สุขสม
หากพี่ตื่น ไม่เจอน้อง โปรดอย่าตรม
แล้วค่อยชม สมสุขกัน วันรุ่งเอย
				
comments powered by Disqus
  • sun strom

    24 กุมภาพันธ์ 2547 09:49 น. - comment id 220502

    ... คิดถึงมากเหมือนกันน้ะ
    ... รอเวลาได้ชื่นชม
    ... แต่ยังไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้สม
    ... ขอชื่นชมทางใจ ได้ไหมเธอ
               พายุ   สุริยะ
  • kanoongkaning

    24 กุมภาพันธ์ 2547 09:56 น. - comment id 220504

    น่ารักจังเลยค่ะ  ความคิดถึงเนียะยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุจังเลยเนาะ
  • พู่กันของหูกวาง

    24 กุมภาพันธ์ 2547 13:41 น. - comment id 220621

    ในร่งเช้าขอวันใหม่...
    คงเจออะไรมากกว่าความเศร้า...
    อย่างน้อยหัวใจเรา...
    ก็คลายความเหงา..กับดวงตะวัน...
    
    เศร้าไป..ก็ใจเจ็บ
    สุเก็บมันเอาไว้อย่างนั้น
    ให้ตะวันแผดเผา..น้ำตาที่เงียบงัน
    แล้วรอรับอรุณรุ่งของวัน..แค่ฉันและหัวใจ...
    
    เป็นกำลังใจให้นะครับ *-*
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 กุมภาพันธ์ 2547 15:42 น. - comment id 220701

    นั่งเหม่อมองดาวเดือนที่เคลื่อนคล้อย
    ความคิดลอยไปกลในตัวฉัน
    ส่งให้เธอคนดีที่สำคัญ
    และรักมั่นผูกพันทุกวันเอย
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน