แตรแล่นตอยลอยลมมายินเรื่อย ดูเฉื่อยเนือยกลับกระชับรับน้ำไหล เย็นไอน้ำยามเย็นยิ่งเย็นใจ แตรแล่นตอยลอยไปในราตรี น้ำที่หลั่งถั่งถอกกระฉอกฝั่ง เป็นเสียงคล้ายความหลังครั้งเธอหนี ไปจากเรือนความรักความภักดี เหมือนไม่มีใยใจอาลัยกัน ยิ่งคลอกับลายไหลร่ำไรหา แตรแล่นตอยคอยท่าวอนอย่าขัน ลมเอยหอบหัวใจไปไหนกัน วานหอบวันเวลามาเนาเรือน โยกเถิดโยกโตรกผาถ้าโยกได้ คลอนเรือนใต้สั่นเรือนต่ำทำเชือดเฉือน ผู้ใดเหงาเอาให้ตายใต้เงาเดือน แตรแล่นตอยคอยเหมือนไม่หวนมา เสียงซอไผ่ไล่รับขยับซ้อน แอดออดกอต่อตอนร้าวรอนกว่า ไผ่สีกอล้อลมพรมพร่างพา เหน็บอุราเหนี่ยวทรวงถึงห้วงเยาว์ แตรแล่นตอยลอยลมแล้วพรมซับ เสียงทางพร้าวคว้างขวับสับคืนเหงา เป็นริ้วรอยในราวทางเห็นบางเบา เช่นเดียวกับรอยเขลาในเงาวัย บีบคั้นเถิดตอยแล่นแตรอย่าแค่เย้ย ที่เคยเอ่ยรักพี่เคยมีไหม ถ้าไม่รักกันแล้วก็แล้วไป อย่าควงใครมาเย้ยคอยตอยแล่นแตร
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 27 เม.ย. 2547 04:48 น. - ID 52195 
947
12
0
27 เมษายน 2547 04:49 น. - comment id 255027
เคยไปเที่ยวล่องโขง ฟังแคนขอบแดนลาวไหมครับ
27 เมษายน 2547 06:18 น. - comment id 255036
หน้าส่วนตัว
..ไม่เคยค่ะ
ตามชื่อมันเป็นเสียงเพลงหรือคะ
บทนี้เพราะค่ะ แปลกแล้วยังเพราะ
27 เมษายน 2547 06:24 น. - comment id 255037
เสียงแคนครับ
27 เมษายน 2547 06:29 น. - comment id 255039
ลืมขอบคุณคุณอาภาภัส และสวัสดีตอนเช้าด้วย มีความสุขนะครับวันนี้ วันพรุ่งนี้ และวันต่อไปๆด้วย
27 เมษายน 2547 07:56 น. - comment id 255048
พอดีดอกคูณกำลัวออกดอกเหลืองงามสะพรั่ง เข้ากันได้ดีครับ กับบรรยากาศยามนี้ ดอกคูณเสียงแคน ส่วนมากผมเห็นแต่คนอายุมากแล้วเป่าแคน ไม่เคยเห็นหนุ่ม ๆ เรียนกัน(หรือมีเรียนอาจไม่รู้) กลัวจะสูญพันธ์ไปนะครับ ผมคนอีสาน เรื่องหมอลำหมอแคนของคู่กัน ฟังไพเราะไปอีกแบบครับ
27 เมษายน 2547 09:29 น. - comment id 255081
ฟังแล้วเพราะ อกเดาะ ก็ยังหาย ยังผ่อนคลาย กายเย็น แล้วพี่จ๋า มัดหมี่น้อย ไม่สบาย ยังผ่านมา เพียงพราะว่า คิดถึง เพื่อนมากมาย ยังไม่ตาย หรอกค่ะ หน้าอย่างนี้ อีกหลายปี อยู่ค่ะ กรรมต้องใช้ นี่แค่หนึ่ง ไม่สบาย เกิดกับกาย แต่หัวใจ เย็นเย็น เช่นคนดี ตอยแล่นแตร แบบนี้ น๊ะพี่ท่าน ก็เมื่อวาน ยังฟัง นั่งสุขขี แตรแล่นตอย แบบนั้น เสียงบ่อดี ฟังอีกที เอ้า..เป็น ตอยแล่นแตร ค่อยยังชั่วขึ้นมากแล้วนะคะพี่ก่อพงษ์ ไม่ได้เข้ามาคุยกับเพื่อนคงกลุ้มมากกว่านี้ค่ะ
27 เมษายน 2547 09:42 น. - comment id 255088
สวัสดีครับคุณชัยชนะ ตอนนี้คนญี่ปุ่นมาเรียน แคน กันเป็นล่ำเป็นสัน อีกหน่อยผมกับคุณต้องไปต่อปริญญาเอก แคน ที่ญี่ปุ่นกันครับ สวัสดีคุณมัท ดีแล้วครับ
27 เมษายน 2547 10:49 น. - comment id 255133
ต่อยแล่นแตร อิอิ พี่ก่องพงษ์นี่อารมณ์ยากแท้หยั่งถึง
27 เมษายน 2547 12:52 น. - comment id 255204
ไม่ยากหรอก เพียงมีหลายอารมณ์ บ้านยังมีหลายห้องหลายมุมเลย ห้องพระ ห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องเขียนหนังสือ ระเบียง ห้องโถง เป็นต้น บางครั้งพี่ยังพาอลูกเมียออกไปนอนนอกบ้านดูดาวกันเลย ดึกหน่อยค่อยเข้าบ้านนอน พี่มีเรื่องเล่ามากหน่อยเท่านั้นเองครับ ขอบคุณมากครับคุณตฤณ
27 เมษายน 2547 15:22 น. - comment id 255371
เป็นเอกลักษณ์ .. เป็นเสียงของชาวอีสานเลยละ
27 เมษายน 2547 18:06 น. - comment id 255482
เป็นบรรยากาศงามดีคะ อารมณ์ไหวดี ตอนนี้พอมีเวลานิดหน่อยมาไล่อ่านงานทุกคนตอบได้ค่ะ สนุกดี งานคุณ
27 เมษายน 2547 20:03 น. - comment id 255580
สวัสดีครับทั้งคุณวิจิตรและคุณtiki ขอบคุณมากที่ให้ความเห็นไว้
27 เมษายน 2547 20:31 น. - comment id 255608
+++++++++++++++++++++++++++++++++ ไม่เคยไปเห็นบรรยากาศอย่างนั้นเลยครับ แต่ถ้ามีโอกาสก้อยากไป ^_____^ +++++++++++++++++++++++++++++++++
27 เมษายน 2547 20:47 น. - comment id 255630
เดินทางสะดวกมากเลยครับทุกวันนี้ ถ้ามีโอกาสก็ไปเที่ยวบ้าง มีอะไรน่าเอามาเขียนเยอะครับ เขาเรียกว่าปันความสุข ถ้าพูดให้เท่ห์หน่อยก็ว่า เป็นบรรณาการแด่โลก
2 พฤษภาคม 2547 02:58 น. - comment id 258441
มนต์รัก..ริมน้ำโขง ลำโขงไหลท่วมท้น..........ใจนาง ฮักบ่จืดจรจาง................จากเจ้า เสียงแคนแว่วบ่วาง........วอนเว้า คำชม ม่วนซื่นเสียงพิณเคล้า.....คึดฮอด พรอดคำ ลำน้ำแสนงามล้ำ แคนลำนำพลันคึดฮอด ริมโขงประคองกอด ภิรมย์พรอดดอกฮักบาน แล่นแตร..แล้แล่นแตร ฟังฟังแน่เสียงพิณพาน วอนเว้าเจ้าขับขาน หมอลำลานเซิ้งลาวไทย มนต์เพลงแซมเสียบทรวง น้ำตาร่วงจรจากไป โอ้ฮักไปอยู่ไส สิหอบใจไปวอนคำ สายงามลำน้ำเอย ก่อนนี้เคยมาพรอดพร้ำ โขงงามยามสายัญ เบิ่งทุกวันบ่จืดจาง สาวลาวฮักอ้ายไทย จับจิตไผใช่แรมร้าง สวยล้ำฉ่ำพระบาง เอื้อนเอ่ยพรางบ่คลางแคลน เย็นย่ำอ้ายลำกลอน ฮักขจรน้องรำแพน เปรียบไหนบ่งามแสน มนต์ดินแดนสองสัมพันธ์ กลับมาเถอะสาวงาม อ้ายติดตามทั่วเขตขันธ์ สองฝั่งเบิ่งตะวัน โขงลำนำร่ายมนต์ตรา ภูตไพรในลำน้ำ เป็นพยานให้ฮักข้า โอ้ฮักเคยโรยรา ดลคืนมาอย่าด่วนจาง วอนคำร่ำกลอนครวญ คลอพิณจวนอุษาสาง เสียงแคนแม่นเสียงนาง อุ่นแนบข้างบ่ร้างลา อยู่ไสหนอสาวเจ้า อ้ายมาเว้าคอยเจ้ามา สมภักดิ์ฮักของข้า ก่อนเอื้องฟ้าจะราโรยฯ ..................................... แล่นแตร..แล่นแตร..แตตุ่แลตุแล่นแตร...... ฟังฟังแน่เพลงแคนลำโขง...ต้องโตดต่งเสียงพิณเคล้าแคน... ตะแลแล่นแตร........โอ้ลำโขงเอยก่อนนี้เคยมาพรอดพร้ำ.. โขงงามยามสายัญเบิ่งทุกวันบ่มีเบื่อลา.. เบิ่งขอบฟ้าบ่มีจืดจาง เพลงแคนอ้ายเว้า กล่อมฮักเราจนรุ่งสาง.. เสียงแคนม่วนบ่วางกล่อมเรียกนางมาริมฝั่งโขง.. เชื่อมฮักโยงให้มีเยื่อใย... มาตะละบำนี่หนอ.. ข้อยนี้รออ้ายอยู่ไส.. เสียงแคนอ้ายจากไปปวดหัวใจตะละนางเฝ้ารอ.. บ่ได้ท้อนะอ้ายเอย แคนลำโขงเอย..ข้าน้อยรอคอยชื่นเชย โอ้แคนลำโขงเอย จะลับเลยบ่หันกลับมา ดอกเฟื่องฟ้ากำลังร่วงโรย........
2 พฤษภาคม 2547 07:57 น. - comment id 258479
โอ้โฮ คุณลำน้ำน่าน นำบรรยากาศที่นั่นมาได้ครบหมดเลย ผมดีใจมาก ชื่นชมด้วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
