วัชพืช ใจ

เจ้าขาว

จะเนินนานแสนนานนานเพียงใด
จะตั้งใจผลิดอกออกให้เห็น
จะกี่ร้อนกี่ฝนกี่หนาวเย็น
จะคงเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยนพันธุ์
เป็นดอกไม้พิเศษสำหรับเธอ
เป็นของเธอทั้งตอนตื่นและคืนฝัน
จะมองเห็นหรือไม่ไม่สำคัญ
จะตัดฟันถางทิ้งไม่โกรธเคือง
เป็นธรรมดาของวัชพืช
ดอกจืดๆสนทำไมไม่ใช่เรื่อง
จะรดน้ำพรวนดินก็สิ้นเปลือง
อาจดูเคืองรกตาเวลามอง
ก็เข้าใจไม่ต่างไปจากเธอ
บางครั้งเผลอท้อใจให้มัวหมอง
คิดอีกทีคงแล้วแต่คนมอง
อยากจะลองยืนหยัดดูสักครา
อาจสักทีที่เธอต้องเจ็บช้ำ
ใครแนะนำหมอคนไหนไปรักษา
หากไม่หายอ่อนเพลียเสียน้ำตา
จะเป็นยาสมุนไพรให้ใจเธอ
จึงยังออกดอกบานอยู่อย่างนั้น
ให้เธอมั่นใจไว้ได้เสมอ
ไม่ต้องรดไม่ต้องรักรึบำเรอ
ขึ้นให้เธอเก็บใช้ไม่ขาดแคลน
				
comments powered by Disqus
  • ไอ้ด่าง

    20 มิถุนายน 2547 15:16 น. - comment id 287247

    จักหมั่นเก็บเด็ดดอมถนอมรัก
    จะคอยตักน้ำรดให้สดชื่น
    จะคอยหมั่นเติมปุ๊ยทุกค่ำคืน
    ให้มันตื่นงอกงามในหัวใจ
    
    
    
  • tiki

    20 มิถุนายน 2547 15:41 น. - comment id 287265

    มาเก็บไปใช้ แล้วค่ะ ให้ก็รับ มาถอนไปเป็นกำเลย
  • แทนคุณแทนไท

    20 มิถุนายน 2547 18:35 น. - comment id 287356

    รอคอยงานแบบนี้มาหลายวัน หายหน้าไปนาน แตยังตรึงใจยามได้เห็นลีลางานคุณครับ
    
    เยี่ยมจริงๆครับ
    
    หมดถ้อยจะร้อยคำชมดั่งใจคิด
    ขอเก็บไว้อ่านยามหมดพลังแล้วกัน
    
    จากใจ
  • ไข่มุก

    20 มิถุนายน 2547 20:00 น. - comment id 287386

             ไพเราะดีมากค่ะ  เยี่ยมนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน