เพราะกลัวจะเผยใจ

เจ้าขาว

เพราะกลัวจะเผยใจ
จึงจำต้องหันหลบสายตา
จึงเท่ากับสารภาพ
 
จึงรุ้มร้อนยิ่งนัก
และคงร้อนขึ้น...และร้อนขึ้น
ยามเผ้ารอคำตอบ
 
คำตอบที่ไม่ได้ถาม
จากคำถามที่ไม่ได้เอ่ย
ที่สุดอาจว่างเปล่า
 
จึงอยากย้อนเวลา
อยากไปถามเธอด้วยดวงตา
อ้อนวอนเธอช่วยตอบ
 
คำตอบในสายตา
ไม่สำคัญว่าเป็นอย่างไร
เพียงเฉลยมันนานนาน
				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    8 ธันวาคม 2547 08:23 น. - comment id 384902

    ต่อไปอย่าหลบตานะคะ
    สบตานะคะ
  • เรไร

    8 ธันวาคม 2547 18:09 น. - comment id 385180

    ใช่ครับ อย่าหลบครับ
     จ้องให้คนอื่นหลบดีกว่า
    
    @@@@@@@@@@
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    9 ธันวาคม 2547 07:04 น. - comment id 385417

    มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    
    
  • tiki

    12 ธันวาคม 2547 13:20 น. - comment id 387127

    เหอ เหอ เขียนไว้เมื่อไหร่น่ะ เจ้าขาว
    บทซึ้งก็เขียนเก่งนะเออ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน