บินไปเถิดเธอ>

อยากปลดปล่อยเจ้าออกจากกรงขัง
แต่กลับยั้งย้ำทำย้ำคิดใหม่
กลัวก็กลัวเพราะสุดจะทำใจ
ขาดเจ้าไปใจอ้างว้างอยู่กลางกรง
 
แต่จะยื้อดื้อรั้งยั้งเจ้าไว้
สลดใจในแววตาที่เธอส่ง
มันทิ่มแทงแยงขั้วใจทำไม่ลง
............
สงสาร.....เธอ.....และตัวเอง
 
บินไปเถิดเธอจ๋าอย่างเหลียวหลัง
จงทิ้งกรงสร้างรังใหม่ให้สุดเจ๋ง
สักวันหนึ่งน้ำตาคงหยุดเอง
อย่ากลัวเกรง ...ชีวิตเป็นของเธอ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เจ้าขาว 12 ธ.ค. 2547 13:22 น. - ID 67402

978

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/67402 ที่มา: - , เจ้าขาว

comments powered by Disqus

แม่จิตร

12 ธันวาคม 2547 14:47 น. - comment id 387163

มันเศร้าดีเหมือนกันนะ
อยู่ก็เจ็บ
จากก็เจ็บ

rain..

12 ธันวาคม 2547 14:47 น. - comment id 387164

..อย่าห้ามได้มั้ยร่า..
  หากน้ำตา .. มันจะไหล..
     ..ก็ ..ถ้าหาก..คุณจากไกล..
 คงร้องไห้ ..  ไป..สามวัน ..  
      กรงที่ถูกกักขัง ..
   ...
       เป็นงาน.. ที่เศร้ามากเลยคะ..
   แค่ .. คิด จะบิน ..
        ท้องฟ้า..ไม กว้างใหญ่ ..
  หวั่นภัย.. พายุ ..  และสายฝน..
      คลื่นโหม ...มากมายฝูงชน..
  สับสน ..  บนโลก .. ที่เสรี ..
           ..จะบิน ..ออกไป..หาประสบการณ์ ..
   จะฝันหวาน .. ในรัก ..แม้ต่างสี..
        ..จะเก็บ ..ทุกๆ ..นาที..
    บันทึกตรงนี้ ..  เป็น ..บทเรียน ..

             ..เรน ..หัดเขียน ..นะคะ..
  ขออนุญาต ..  แจมด้วยคะ ..

เจ้าขาว

13 ธันวาคม 2547 01:07 น. - comment id 387499
```
;-)
```
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

13 ธันวาคม 2547 07:08 น. - comment id 387530
```
แวะมาเยี่ยมเยียนกันนะครับ
```
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

13 ธันวาคม 2547 07:09 น. - comment id 387531
```
แวะมาเยี่ยมเยียนกันนะครับ
```