คืนที่หล้าสดใส...

sun strom

ด้วยได้เข้าไปอ่านกลอนของพี่แคร์
ชอบกลอนบทนี้มาก ๆ ขอนำมาลงให้อ่านอีกครั้ง ...
 ขออนุญาติพี่แคร์ไว้ตรงนี้นะคะ
...โอ้แสงดาวพราวใสกลางใจฟ้า
...ดังดวงตาสุกใสใครคนหนึ่ง
...ใครคนที่มีเราเฝ้าคะนึง
...ฝากใจซึ้งแอบแฝงในแสงดาว
...ในคืนคราฟ้าหนาวปวดร้าวจิต
...ความใกล้ชิดช่วยคลายให้หายหนาว
...ความอาทรสอนสุขให้ทุกคราว
...รอนรวดร้าวให้หายมลายเลือน
...มีดวงใจใฝ่ถึงให้ซึ้งซาบ
...คิดถึงตราบสิ้นใจหาใดเหมือน
...ลมหายใจใฝ่ชิดย้ำติดเตือน
...ความห่วงใยย้ำเยือนมิเลือนลับ
...เดือนบรรเลงเพลงฟ้ามาให้ฝัน
...โลมคืนวันสดชื่นให้คืนกลับ
...ความห่วงใยใฝ่ถึงซึ้งเกินนับ
...รับแล้วรับสุขล้นท้นหัวใจ
...คืนแสงดาวพราวช่วงในห้วงฟ้า
...คืนที่หล้ารับรสความสดใส
...เป็นสัญญาณขานถามความห่วงใย
...คิดถึงใครคนนั้นทุกวันคืน


มาห้องนี้ มัดหมี่ซึ้งจริง ๆ อะ
ไม่อยากไปไหน 
ขออนุญาตเรียกคุณแคร์ว่าพี่นะคะ 
มัดหมี่ตามมาอ่านหลังเพื่อนแทบจะทุกคนค่ะ
จริง ๆ เวลาที่เป็นส่วนตัวก็ไม่ค่อยมี
กว่าจะได้เข้ามาอ่านก็ผ่านไปหลายวัน
อีกอย่างวันหนึ่ง ๆ มัทอ่านได้แค่คน
หรือสองคน บางครั้งรีบ ๆ ก็ไม่ได้ทักทายเลยค่ะ
บ่ายวันนี้มัทอยู่บ้านพี่แคร์ตอลดเลยค่ะ
พี่แคร์ทราบป่าวคะ
มัทชอบดูดาว นั่งนับดาวกับป๊าตั้งแต่เด็ก ๆ
ป๊าชอบสอนเรื่องเกี่ยวกับดวงดาว
จะชี้ให้ดูดาวเวลาที่ฟ้าสดใส
จะคอยบอกว่า นี่ดาวจระเข้นะ นั่นดาวลูกไก่
หากปีใดที่ดาวลูกไก่เข้าไปอยู่ตรงกลาง
ดาวคาง จะเกิดเหตุการณ์ผิดปกติขึ้นมา
ถ้าเป็นเรื่องดีก็จะดีตลอดทั้งปี
หากเป็นเรื่องร้ายก็จะร้ายตลอดทั้งปี
และต้องดูในวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำด้วยค่ะ
มัดหมี่ผ่านร้อนหนาวมาได้ สามสิบกว่าปี
เวลาที่นอนคุยกับป๊า
ก็ยังคิดว่าตัวเองยังเด็ก ๆ อยู่ค่ะ
อ่านกลอนบทนี้แล้ว ทำให้คิดถึงเวลาที่ผ่านมาค่ะ
เหมือนสนิทกับพี่มานานนะคะ
ขอเป็นน้องในบ้านไทโพมด้วยค่ะ
ยามฟ้าใส ใจลอย สู่อดีต
ยามนอนชิด อกอุ่น คุณพ่อท่าน
หัวก่ายแขน แหงนมอง ฟ้าด้วยกัน
แล้วป๊าท่าน อธิบาย ความเป็นมา
นั่นดาวศุกร์ สว่างใส นะลูกรัก
น่าชมนัก ดาวงู คู่เวหา
นั่นดาวหมี ดาวช้าง ดาวนกกา
ตะวันลา ดาวโผล่ มาเย้ยจันทร์
ไม่นานนัก คนตัวจ้อย ก็ม่อยหลับ
ไม่ทันนับ ดาวลูกไก่ ก็นอนฝัน
ป๊าหาหมอน หนุนหัว ให้เร็วพลัน
ผ่านมานั้น ยังจำ ด้วยซึ้งใจ