คำหวาน๑

เจ้าขาว

น่าสงสารท้องฟ้าราตรีนี้ 
คงไม่มีแสงจันทรามาประดับ 
ไม่มีแสงดวงดาวมาวาววับ 
ใครฤาจับป่นเป็นแป้งแต่งแก้มเธอ 
เหล่าดอกไม้ทั้งมวลล้วนอิจฉา 
ยามเธอมาซ่อนกลีบไม่กล้าเสนอ 
มวลแมลงไม่มาชิดคิดบำเรอ 
เฝ้าตามเธอลืมสิ้นกลิ่นผกา 
				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    22 มีนาคม 2548 17:52 น. - comment id 442879

    แมลงห้อยอ้อยอิ่งเป็นหิ่งห้อย
    คนนับร้อยไทมุงตุงเป๋าฝัน
    ล้วนดอกไม้หลากสีผกาพันธุ์
    ราตรีนั้นเทวดายังมาเยือน
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 มีนาคม 2548 22:41 น. - comment id 442987

    ลืมผกากรองกลิ่นจากถิ่นไหน
    แต่อย่างลืมผกาใจไม่เป็นสอง
    ที่เคยชิดเชยชมรักสมปอง
    มาอยู่ครองผกากลิ่นด้วยยินดี
    
    *-*กลอนน่ารักดีคะ*-*
  • mars785

    23 มีนาคม 2548 01:45 น. - comment id 443086

    คำหวานล้านคำเพียงเรียกหนึ่งแย้ม
    
    แก้มยิ้มแกมกังวล
    
    คำหวานล้านคำหล่อเลี้ยงรักยามเริ่ม
    
    จวบรักสิ้นสุดลง
    
    คำหวานล้านคำไม่เทียบ
    
    เพียงเท่าหนึ่งใจให้กัน....
    
    
    
    
    
    
  • mars785

    23 มีนาคม 2548 01:49 น. - comment id 443087

    ว่าแต่ว่า  หวานจัง   ยากจะฝืนนะ...
    
    ช่างฝันจริงพ่อคุณ
  • Tim_KMUTT

    23 มีนาคม 2548 10:11 น. - comment id 443175

    สุดยอดงับพี่เนียบ  ^^
  • tiki

    24 มีนาคม 2548 10:49 น. - comment id 443769

    หวานดวงดาวเต็มแก้มน่ารัก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน