ปวดใจกายร้าวในคราวนี้ เหมือนมีมีดพร้ามาทิ่มเถือ โอดโอยโบยซ้ำราดน้ำเกลือ เจ็บเหลือเจ็บหลายทุรายทุรน คนรักหักหลังดั่งคายพิษ ปวดจิตปวดใจ...หมดใครสน นั่งช้ำร่ำไห้ได้แต่ทน พบคนคิดร้ายทำลายเรา จู่มามุ่งหลอกให้ชอกช้ำ หมดคำน้ำหวานก็พานเฉา เหลือซากเศษรักปักอกเรา เพียงเหงาเฝ้าหลอนคนนอนซม นานแล้วแคล้วรัก...อยากพักบ้าง หลงทางคว้างอยู่คู่ความขม เก็บเศร้าเอาโศก...โรคอารมณ์ เก็บระทมบ่มหนอง...จองจำใจ ปิดประตูคู้ตัวนั่งมัวหม่น ลืมคนลืมรักเคยฝักใฝ่ เข็ดหลาบสาปรักแช่งชักไป กลัวใจไม่จำ...คอยซ้ำเดิม กระซิก กระซิก
เจ้าพานทอง 20 พ.ค. 2549 22:50 น. - ID 89455 
1584
0
0
21 พฤษภาคม 2549 03:30 น. - comment id 578599
พี่แต่งได้เยี่ยมมาก ๆ ชอบ ๆ โดนใจจุกอกไปเลย งดงาม ๆ
21 พฤษภาคม 2549 08:40 น. - comment id 578616
อ่านแล้วปวดใจด้วย เพียงเหงาเฝ้าหลอนคนนอนซม ชอบจัง
21 พฤษภาคม 2549 12:06 น. - comment id 578656
ปวดใจกายร้าวคราวนี้ เสียดายที่อมยิ้มแตกแหลกสลาย นั่งมองอมยิ้มแล้วปวดใจ แตกทำไมน้ำลายหยด...อดเลยเรา... กระต่ายเสียดายอมยิ้มค่ะ....กลอนคุณบทนี้โดนใจจริงๆๆ..... แต่จะกระซิก....กระซิกทำไมค่ะ..จะสั่งน้ำมูกก็สั่งออกมาค่ะ....อิๆๆๆ
21 พฤษภาคม 2549 22:46 น. - comment id 578774
แวะเยี่ยมคนปวดใจ
23 พฤษภาคม 2549 14:56 น. - comment id 579085
ตลก \"กระซิกๆ\" อ่ะ เหอๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
