กี่ครั้งที่หัวใจอ่อนล้า หลั่งน้ำตาให้กับความหม่นไหม้ กี่ครั้งตรอมตรมขมขื่นใจ กี่ครั้งที่หัวใจอ่อนแอ แม้แต่ฟ้ายังสมน้ำหน้า ลมพัดมาพายุซ้ำย้ำรอยแผล ยืนเดียวดายรอบกายใครเหลียวแล จึงรู้แน่พ่ายแพ้แก่หัวใจ เมื่อล้มแล้วรีบลุกใจต้องสู้ ยอมคุดคู้ทุกข์ระทมเหมือนคนไข้ ปล่อยเวลาผ่านพ้นเพื่ออะไร เมื่อหัวใจยังเป็นของเรา มีใครบ้างเกิดมาไม่ร้องไห้ มัวร่ำไรทำเคว้งคว้างช่างขลาดเขลา หากเจ็บจำไม่นานคงบรรเทา ทิ้งรอยเศร้าร้าวรานให้ผ่านไป
ชมพูภูคา J. 19 ธ.ค. 2549 12:12 น. - ID 96343 
1998
2
0
19 ธันวาคม 2549 12:14 น. - comment id 637815
อุ๊ยซะใจซะมิมี อิอิ "เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือ "ควาย" " อิอิแซบส์ซะไม่มีเน๊อะ
แก้วประเสริฐ.
19 ธันวาคม 2549 12:44 น. - comment id 637832
เป็นคนเหมือนกันน้า คนทนไง อิอิ ว่าแล้วก็สำรวจตัวเองสักหน่อย เหมือนจะเป้นคนเจ็บไม่จำเหมือนกันค่ะ
19 ธันวาคม 2549 13:06 น. - comment id 637853
บางอารมณ์... บางสถานการณ์ ก็ต้องยอมทน... อากาศบนภูคงหนาวเย็นมาก... รักษาสุขภาพนะคะ
19 ธันวาคม 2549 13:35 น. - comment id 637879
เจ็บแล้วจำ...คำตอบความชอกช้ำ เจ็บแล้วจำ...ว่าอย่าซ้ำที่เค้าทำไว้ เจ็บแล้วจำ...จดไว้ในหัวใจ คำพูดคนอย่าสนให้มาก...ดูจากการกระทำ .................... ดีจ้ามาทักทาย
19 ธันวาคม 2549 14:44 น. - comment id 637922
เห็นด้วยกะคุณลุงแก้วคะ
19 ธันวาคม 2549 15:42 น. - comment id 637971
คล้ายๆกันเนาะเนี้ย สรรพสิ่งนิ่งไหวใจกำหนด ท้อระทดหดหู่หรือสุขสม เด่นดียากแค้นแสนทุกข์ตรม พึงคอยคุมอารมณ์ให้เท่าทัน และแล้วหนาวนี้ก็พัดผ่าน แปรเปลี่ยนไปตามกาลมิเหหัน เหงาเงียบเป็นคึกคักเฉกเช่นกัน ลุ่มหลงอยากยึดมั่นเพื่อสิ่งใดสิ่งใดควรจำก้อจำ สิ่งใดไม่ควรจำก้อลืมๆมันซะบ้าง ก้อดีเนาะ
19 ธันวาคม 2549 16:30 น. - comment id 638003
บางครั้งการร้องไห้เป็นการเอาผงออกจากตาค่ะ...
19 ธันวาคม 2549 16:33 น. - comment id 638006
ไม่เป็นไรค่ะ...สีทนด้ายยยย.....แวะมาอ่านค่ะ..สะใจค่ะ..
20 ธันวาคม 2549 03:08 น. - comment id 638125
หากเจ็บนี้ ลึกหนัก เกินทนไหว หากเจ็บนี้ ทำใจ เธออ่อนล้า หากเจ็บนี้ เกิดซ้ำ กับอุรา อย่าทนหนา คนดี จงปล่อยวาง ขอบคุณค่ะ ที่ชอบเม้นต์แสบๆแบบนั้น...
20 ธันวาคม 2549 07:31 น. - comment id 638154
ก็ต้องเยียวยากันไป ล้มแล้วก็ต้องลุกเนอะ :)
20 ธันวาคม 2549 08:43 น. - comment id 638186
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย โอ้จอด ยอดมาก ข้าน้อยนับถือ
20 ธันวาคม 2549 13:14 น. - comment id 638272
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนก็คนอีกแหละ
20 ธันวาคม 2549 14:48 น. - comment id 638302
คุณแก้วประเสริฐ เวลาเขียนเงี้ยเก่งซะ แต่เอาจริงได้ที่ไหน ...ไม่สู้คนอ่ะ เป็นโรคหัวใจ กะโรคปอด...
20 ธันวาคม 2549 17:20 น. - comment id 638372
อย่าร้องไห้เลย เข้มแข็งไว้ดีกว่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
