สรรพสิ่งในโลกล้วน อนัตตา ก่อเกิดเป็นกายมา ย่อมรู้ กรรมเก่านั่นแหละหนา ตามติด ต้องชดใช้ทุกผู้ มิเว้นหญิงชาย มาเพียงกายล่อนจ้อน เปลือยเปล่า กระเสือกกระสนคว้าเอา ไม่ท้อ เงินทองทรัพย์มัวเมา โกยกอบ สารพัดขี้ฉ้อ ร้อยเล่ห์กลโกง ทำไปมิเลือกแม้ วิธี จะถูกผิดชั่วดี ก่อไว้ ขอเพียงลาภยศมี พูนเพิ่ม คุณค่าของคนไซร้ แบ่งด้วยสิ่งใด หลงลืมว่าชีวิตนั้น แสนสั้น แล้วจะมีใครอยู่กัน คู่ฟ้า อมตะนิรันดร์ หาไม่ กฏแห่งกรรมเปิ