ใจหายเมื่อรู้ว่าเธอจะไป ระยะทางยาวไกลเกินไขว่คว้า อยากจะเอื้อมมือดึงเธอกลับมา แต่เมื่อถึงเวลาคงยากเกิน ไม่อยากพบเจอเธอเพื่อพลัดพราก อยากจะหนีไปจากความห่างเหิน แต่เพราะภาระบนเส้นทางเดิน ขีดให้เราเผชิญความห่างไกล มีสิ่งหนึ่งอยากบอกกับเธอว่า ทุกนาทีมีค่ากว่าสิ่งไหน จะเก็บบันทึกเรื่องราวในใจ และทุกถ้อยคำไว้ไม่ลืมเลือน
โคลอน 3 ธ.ค. 2545 17:15 น. - ID 26863 
1156
8
0
3 ธันวาคม 2545 17:36 น. - comment id 99179
^---^
3 ธันวาคม 2545 17:36 น. - comment id 99180
^____^
3 ธันวาคม 2545 18:03 น. - comment id 99188
อ๊ะ....บ้านเดียวกับน้ำผึ้งป่าเลยนิ....ฮิฮิ...เชียงรายกับเมืองแพร่....ใช่อื่นไกลนี่นา...โคลอน...!!!
3 ธันวาคม 2545 20:25 น. - comment id 99239
มาแอบอ่านกลอนที่หนูฝน ที่แต่งไว้แป๊บนึงเหมือนกัน คิดถึงค่ะ ( อิอิ เลียนแบบๆ ) ~^_^~
3 ธันวาคม 2545 20:51 น. - comment id 99245
ทุ่งทานตะวันน่าไปมาก ไว้จะหาโอกาสไปบ้าง ไม่ค่อยได้มาอ่านกลอนของโคลอน เลย ยังคงความอาทร และอ่อนไหว เช่นเคยนะ
3 ธันวาคม 2545 21:01 น. - comment id 99252
อยู่ไกลสุดฝั่งฟ้า เอื้อมเวลากว่าจะถึง ไกลโพ้นแห่งคำนึง เฝ้าคิดถึงและห่วงใย
3 ธันวาคม 2545 22:59 น. - comment id 99270
เป็นความทรงจำที่ดีคับ
4 ธันวาคม 2545 08:42 น. - comment id 99302
หยาดฝนหวานบานพราวอย่าเศร้านะ ถึงเวลาดวงใจพรากใช่จากไหน ทุกความงามความดีอยู่กลางใจ คนในใจไม่กี่คนที่ฝนรักที่ฝนรอ ขออวยพรให้กลับมา..อย่าพรากนาน... ด้วยรักนะ
4 ธันวาคม 2545 13:44 น. - comment id 99321
ไม่อยากให้เธอไปไหน โปรดอยู่ใกล้ๆตรงนี้ ตรงที่เรามองฟ้ามหานที ตรงที่มีแต่เราสองคน ไม่อยากให้เธอไปเวลานี้ ไปจากที่ ที่เราสุขปริ่มล้น ไปจากที่ ที่เราหายทุกข์ทน อย่าไป จนกว่า ลมหายใจหายจากใจ อยากให้เวลาเดินช้ากว่าทุกวัน อยากให้จันทร์อยู่นานๆกาลไกล อยากให้ดาวสกาวผ่องเป็นยองใย อย่าจากไปเลยคนดี หากมีพรหลายข้อและข้อได้ ขอหยุดเวลา ณ ตรงนี้ ขอสายลมแผ่วเบาหนาวทวี ขอโลกสีชมพูทุกอณูมอง ไม่อาจลืมขอได้เลยในข้อนี้ แม้ข้ออื่นมี ! ยอมไม่มีไม่ครอบครอง ข้อสุดท้ายปลายเหตุน้ำตานอง ให้เราสองอยู่คู่กันตลอดไป.........
4 ธันวาคม 2545 22:39 น. - comment id 99394
T_T อืม
9 ธันวาคม 2545 00:16 น. - comment id 99904
ขอบคุณทุกถ้อยคำดีๆและกำลังใจที่มีให้มาเสมอเลยค่ะ (o*^___^*o)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
