สูดลมหายใจช้าช้า รู้สึกว่าหอมกลิ่น ลืมเหล่าบุปผาทั้งสิ้น ถวิลเพียงกลิ่นแก้มนาง เอื้อมมือคว้าไออากาศ ไม่อาจโน้มเธอเคียงข้าง เพียงมายาพาฝันค้าง แต่ไม่เคยสร่างสักรักตรี หอมหวลอบอวลไปทั่ว เมามัวได้ปลื้มลืมที่ พริ้มตาหลับพลันฝันดี เหมือนมีเจ้าแอบแนบกาย /(-_-)
เจ้าขาว 10 ก.พ. 2546 01:18 น. - ID 29175 
861
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
