@ เป็นเพียงเรือใบไม้ ล่องลอยไกลกลางนที ฝั่งไหนมิใยดี ตามลมคลื่นที่ครืนเครง @ เป็นเพียงเรือกระดาษ ที่ซัดสาดอยู่คว้างเคว้ง คลื่นลมที่บรรเลง จะจมลงคงสักวัน @ เป็นเพียงตัวหิ่งห้อย แสงนิดน้อยคอยส่องฝัน ติดก้นพอพ้นวัน มิอาจกล้านำพาใคร @ ดั่งรุ้งงามหลากสี ชั่วนาทีมิยาวไกล ละอองน้ำละลายไป ก็ดับสิ้นไม่ยินยล.
บพิตร 25 มิ.ย. 2550 13:35 น. - ID 104067 
1914
0
0
26 มิถุนายน 2550 11:31 น. - comment id 715543
ทุกชีวิตล้วนเดินทาง เคว้งคว้างสู่จุดหมาย ดีดดิ้นทุรนทุราย แต่สุดท้ายคล้ายฝุ่นลม บ่ายหน้าหาฝั่งฝัน เพื่อพ้นวันอันจ่อมจม ท้ายสุดสะดุดล้ม ขื่นขมเพราะปมลวง ใบไม้ก็กระดาษ วิ่นขาดก็หลุดร่วง หิ่งห้อยมิโชติช่วง รุ้งรวงก็ราโรย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
