เด็กเลี้ยงแกะ

ครูตุ๊

กาลครั้งหนึ่งมีเด็กเลี้ยงแกะน้อย
พ่อแม่ปล่อยให้เฝ้าเลี้ยงแกะไว้
แต่เป็นเด็กรักสนุกอยุ่ร่ำไป
อยากหลอกให้ใครใครมาหลงกล
     วันหนึ่งไปเลี้ยงแกะอยู่กลางทุ่ง
คิดแต่งปรุงเรื่องหลอกจนได้ผล
หลอกผู้ใหญ่เล่นสนุกด้วยซุกซน
สุดท้ายคนเดือดร้อนคือตนเอง
     โดยแกล้งร้องตะโกนมีหมาป่า
มันออกมาจะกินแกะวิ่งไล่เร่ง
ผู้ใหญ่ครั้นได้ยินก็กลัวเกรง
กระฉับกระเฉงฉวยไม้รีบไปพลัน
     เมื่อไปถึงกลางทุ่งต่างไม่เห็น
ว่าเรื่องเป็นอย่างได้ยินเสียงร้องลั่น
เห็นเด็กนั่งยิ้มหวัวอย่างขบขัน
จึงรู้พลันว่าเด็กหลอกให้วิ่งมา
     ต่างคนก็นึกโกรธอยู่ในใจ
หลอกผู้ใหญ่ให้เดือดร้อนกันถ้วนหน้า
เด็กช่างไร้คุณธรรมและจรรยา
ต่างก็กลับเคหาด้วยความเคือง
     วันต่อมาเด็กไปเลี้ยงแกะอีก
ถึงคราวหลีกภัยจริงที่เป็นเรื่อง
หมาป่าจริงออกมาเดินย่างเยื้อง
แกะนองเนืองถูกกัดตายเป็นเบือ
     เด็กรีบร้องตะโกนมีหมาป่า
มันออกมากัดแกะมากมายเหลือ
แต่ผู้ใหญ่เมื่อได้ยินต่างไม่เชื่อ
ด้วยเพราะเบื่อเด็กโกหกไม่หลงลม
     หมาป่าเลยกินแกะจนหมดฝูง
คนไม่ช่วยใครไม่ยุ่งเด็กขื่นขม
เป็นบทเรียนสอนใจเรื่องคารม
จะทุกข์ตรมใจคนพูดไม่จริง
     นิทานนี้สอนไว้อย่าโกหก
เพราะหากตกทุกข์ยากลำบากยิ่ง
ไม่มีใครอยากช่วยถูกทอดทิ้ง
พูดไม่จริงเสียหายผลร้ายตน