พ่อลูกกับแขนงไม้ไผ่

ครอบครัวหนึ่งลูกมักทะเลาะกัน
สารพันมีปัญหาไปทุกเรื่อง
แม้ความเล็กความน้อยก็โกรธเคือง
เถียงต่อเนื่องทะเลาะกันเป็นประจำ
มาวันหนึ่งพ่อคิดจะสอนสั่ง
ให้มานั่งพร้อมหน้าพูดสอนพร่ำ
หยิบแขนงไม้ไผ่มาหนึ่งกำ
เพื่อหวังนำมาสอนลูกทุกคน
แจกแขนงไม้ให้คนละอัน
แทนความพันผูกรักหวังให้ผล
ใช้แขนงไม้นั้นแทนตัวตน
ในกมลแทนความรักมีต่อกัน
พ่อบอกให้ลูกทุกคนหักไม้ไผ่
แล้วก็ได้เห็นแขนงทุกอันนั่น
อย่างง่ายดายไม้หักลงฉับพลัน
เปรียบไม้นั้นเป็นตัวใครตัวมัน
พ่อให้หักอีกครั้งไม้ทั้งกำ
ทุกคนทำไม่ได้อย่างมุ่งมั่น
พ่อบอกว่าอยากให้เปรียบเทียบกัน
เห็นไหมนั่นสามมัคคีแล้วแข็งแรง
แล้วสอนลูกว่าการอยู่ร่วมกัน
จะคงมั่นรวมกันช่วยให้แกร่ง
ต้านศัตรูและผองภัยดั่งกำแพง
ยากจะแบ่งแยกเราแตกกันไป
นิทานนี้ต้องการจะสอนสั่ง
รวมพลังสามัคคีเราอยู่ได้
หากแตกความสามัคคีแล้วไซร้
ชาติไหนไหนอยู่ไม่ได้แม้หนึ่งคน